Μυστική Διαθήκη της Ελένης Γαληνού

Mystiki diathiki / Μυστική διαθήκη by Eleni Galinou / Ελένη Γαληνού
My rating: 4 of 5 stars

Η κριτική περιέχει σποιλερ.

Η ιστορία εκτυλίσεται παράλληλα μεταξύ της Αθήνας του 1847 και της σημερινής. Η ηρωίδα μας και μια φίλη της ανακαλύπτουν κάποιους χαρτες και κοσμήματα που ανήκαν στην θρυλικη δούκισα της Πλακεντίας και ψαχνουν να βρουν άκρη.

Tο βιβλίο κινείται στο μήκος του 'Κωδικα Ντα Βιντσι' αλλά στην Αθήνα. Προφανώς ακόμα και προ του μετρο, υπήρχαν μυστικές στοές και σπηλιές κάτω απο τα πόδια μας. Και όχι μόνο ενώνουν διάφορα μέρη της Αθήνας, αλλά κρύβουν και αρχαιολογικούς θησαυρούς. Καποιοι δεν θα δισταζαν σε τίποτα προκειμένου να τους βάλουν στο χέρι. Εκεί το σενάριο κάνει κοιλιά κατα την άποψή μου.

Η ηρωίδα μας, μετα τον θάνατο της μάνας της απο αυτοκινητιστικό δυστύχημα (α) ανακαλύπτει χαρτες και στοιχεία που της φανερώνουν το μυστικό της οικογένειάς της και (β) ερωτευεται όλως τυχαίως τον Ρήγα. Σε κάποια φαση αρχίζει να υποπτευεται οτι την κυνηγούν και οτι κινδυνευει. Αλλά γιατί δεν απευθύνεται στις αρχές? Εντάξει η οικογενειακή παράδοση, δημιουργήθηκε το 1850 που οι γυναίκες δεν μπορούσαν να ζητήσουν βοήθεια απο το σύστημα (και εξάλου το ελληνικό κράτος ήταν στα σπάργανα τότε) αλλά στον 21ο αιώνα, άν σε κυνηγούν αρχαιοκάπηλοι, πας στην αστυνομία.

Επίσης μου την δίνει αυτή η αντίληψη: "Εμεις οι λίγοι, οι εκλεκτοί ξέρουμε την αληθεια αλλά σιγά μην την μοιραστούμε με την πλέμπα". Καημό το'χω να αποφασίσει κάποιος ήρωας παρόμοιου μυθιστορήματος να αψηφίσει την παράδοση και να μοιραστεί την γνώση με όλο τον κόσμο. Ο Νταν Μπράουν ώρες - ώρες είναι για πολλές κλωτσιές.

Απο τον Ελληνικό Κύκλο Βιβλιόφιλων Λονδίνου. Για περισσότερες πληροφορίες, συναντήσεις κτλ επισκεφτείτε την σελίδα τους στο Facebook



Περισσότερες βιβλιοκριτικές εδώ

View all my reviews

Ο Σοκολατοποιός του Φίλιμπερτ Σόγκτ

Ο Σοκολατοποιός by Philibert Schogt


Η ιστορία ακολουθεί τον Γιόοπ, εναν νεαρό λάτρη του καλού φαγητού που έχει την ατυχία να γεννηθεί σε μια οικογένεια που αγνοεί την αίσθηση της γευσης ολότελα, προς χαριν άλλω πιο πνευματικών απολαύσεων. Η οικογένεια του είναι ένα μάτσο δραστήριοι και κουλτουριάρηδες μουσικοί που πραγματικά δεν έχουν καμμία διάθεση να ασχοληθούν μαζί του. Μεταξύ μας η ζωή που περιγράφουν μου αρέσει περισσότερο απο την ζωή που θέλει να ζήσει ο ήρωας μας αλλα τι να κάνουμε τώρα.

Υποτιθεται οτι θα συμπασχουμε με τον φτωχό, πλην τιμιο σοκολατοποιό, αλλά ο τύπος είναι ένα μιζερο, κακότροπο και υπεροπτικό ανθρωπάκι που μόνο αντιπάθεια προκαλεί. Εντάξυ η σοκολάτα είναι τέχνη αλλά όχι για όλους. Δεν θα τον δει ο κοσμος σαν το νέο Γκωγκέν που να χτυπιέται κάτω. Αυτό αδυνατεί να το συλλάβει ο νους του. Το αποτέλεσμα είναι να δημιουργεί ένα σωρό 'προβλήματα' στον εαυτό του και στους γύρω του. Διότι είπαμε η σοκολάτα είναι τέχνη και μπροστά στην τέχνη, τι να μας πει ο πελάτης ή ο επενδυτής κτλ. Αυτοί είαι περιτοί. Και δεν τον καταλαβαίνουν.

Επίσης μισεί την οικογένεια του. Οι γονείς του ήταν καπως αδιάφοροι και δεν κατανοούν την τέχνη του παρεξηγημένου καλλιτέχνη σοκολατοποιού, και μεταξύ μας καλά του κάνουν. Βρίσκει μια κοπέλα που τον ερωτευεται, άγνωστο γιατί, και την εγκαταλείπει μόλις μείνει εγκυος γιατί (α) ο παρεξηγημένος καλλιτέχνης σοκολατοποιός πορεύεται μοναχός του και οι γυναίκες απλα τον διασκεδάζουν για λίγο αυτός είναι δοσμένος στην τέχνη του (β) τα μωρά είναι μικρά παράσιτα που απομυζούν τους γονείς τους (γ) η καλή του θα ασχημήνει και δεν θα είναι χαριτωμένη πια λόγω της εγκυμοσύνης. Και θα χαλάσει και το στήθος της απο τον θηλασμό. Ευτυχώς ο δασκαλός του, του βάζει λίγο μυαλό και την παντρευεται τελικά.

Στην πραγματικότητα, αυτός και ο γιός του μοιάζουν πάρα πολύ. Είναι και οι δυο παλιάνθρωποι που ο ένας αγαπά την σοκολάτα και ο άλλος το χρήμα. Η διαφορά τους είναι οτι ο πατέρας είναι ενα θρασυδειλο ανθρωπάκι και ο άλλος αυτό που θα αποκαλούσαμε bully. Υποτίθεται οτι θα έπρεπε να συμπονέσουμε το παρεξηγημένο καλλιτέχνη αλλά μεταξύ μας καλά έπαθε. Είχε την ευκαιρία να μοιραστεί την τέχνη του με όλον τον κόσμο αλλά επέλεξε - ως σνομπ και μισάνθρωπος - να μην το κάνει.

Το βιβλίο δεν είναι κακογραμμένο και διαβάζεται ευκολα απλά δεν είναι

Ένα συναρπαστικό, ερεθιστικό και γλυκόπικρο μυθιστόρημα για την αγάπη της ποιότητας στην εποχή της τέλεια πακεταρισμένης προχειρότητας

Είναι μια διατριβή στο τι δεν πρέπει να κάνεις αν θέλεις να ζεις απο την τέχνη σου, να γίνεις καλός σύζυγος και πατέρας, καλός φίλος κτλ ... Στο τέλος βέβαια καταλαβαίνει το λάθος του αλλά είναι πλέον πολύ αργά.

Απο τον Ελληνικό Κύκλο Βιβλιόφιλων Λονδίνου. Για περισσότερες πληροφορίες, συναντήσεις κτλ επισκεφτείτε την σελίδα τους στο Facebook



Περισσότερες βιβλιοκριτικές εδώ

View all my reviews

Ο πυρετός της τουλίπας της Deborah Moggach

Ο πυρετός της Τουλίπας by Deborah Moggach


Ενδιαφέρον μυθιστόρημα. Δεν το λες και υψηλή λογοτεχνία αλλά καλό ήταν. Νεαρή κοπέλα παντρευεται κάποιον γηρεότερο και πλουσιότερο κύριο και μετά ερωτευεται εναν νεαρό ζωγράφο. Ολα αυτά με φόντο τον 'πυρετό της τουλίπας' στο Αμστερνταμ. Δεν έχει κάποια φοβερή πρωτοτυπία αν και το σχέδιο που κατέστρωσαν οι εραστές για να το σκάσουν είναι πρωτότυπο και καταδικασμένο. Διαβάζεται γρήγορα και εύκολα, αλλά ξεχνιέται και εξίσου εύκολα.

Απο τον Ελληνικό Κύκλο Βιβλιόφιλων Λονδίνου. Για περισσότερες πληροφορίες, συναντήσεις κτλ επισκεφτείτε την σελίδα τους στο Facebook



Περισσότερες βιβλιοκριτικές εδώ


View all my reviews

Μια μαύρη ιστορία της Antonella Lattanzi

Μια μαύρη ιστορία by Antonella Lattanzi
My rating: 4 of 5 stars

Απο τον Ελληνικό Κύκλο Βιβλιόφιλων Λονδίνου. Για περισσότερες πληροφορίες, συναντήσεις κτλ επισκεφτείτε την σελίδα τους στο Facebook



Περισσότερες βιβλιοκριτικές εδώ

Όλο η κριτική είναι ένα ατελείωτο spoiler.

Απατημένη και κακοποιημένη γυναίκα αποφασίζει να σκοτώσει τον βίαιο άντρα της - και πολύ καλά του κάνει. Επιμένει οτι έδρασε μόνη και χωρίς προμελέτη αλλά μάλλον δεν ήταν έτσι. Τον ήξερε τι κουμάσι ήταν ο άντρας της και ναι μεν της επιτεθηκε αλλά - αυτή τη φορά μόνο - τον είχε προκαλέσει με σκοπό να τον σκοτώσει. Και αφού δεν το σκέφτηκε καλα γιατί ο εραστής της ήταν κότα και δεν την βοήθησε, απευθύνθηκε στον μεγάλο της γιο. Που νόμιζε πως η μαμά του ήταν το απόλυτο θύμα αλλά τελικά δεν ήταν και τόσο. Και τελικά το έμαθε. Επιπλέον η ερωμένη του πατέρα του τον είδε να βοηθάει την Καρλα να ξεφορτωθεί το πτώμα.

Οπως θα έλεγε και η αμίμητη Σαπφώ Νοταρά: Εδω μέσα γίνονται Σόδομα και Γόμορα

View all my reviews

Η Έλενα στη χώρα των θαυμάτων της Έλενας Ακρίτα

Η Έλενα στη χώρα των θαυμάτων by Έλενα Ακρίτα
My rating: 5 of 5 stars

Απο τον Ελληνικό Κύκλο Βιβλιόφιλων Λονδίνου. Για περισσότερες πληροφορίες, συναντήσεις κτλ επισκεφτείτε την σελίδα τους στο Facebook



Το βιβλίο αυτό το διαβάζεις και σε πιάνει μια μελαγχολία. Είναι σαν παράθυρο στα '80s. Οποιος αναρωτιέται πως ήταν η ζωή των Ελλήνων πριν τα κινητά, το ευρώ και το ιντερνετ, πρέπει να το διαβάσει . Η Έλενα προσπάθησε να γράψει ολόκληρο μυθιστόρημα (βλεπε Τα ταπερ της Αλίκης) αλλά δεν κατάφερε να αποδόσει το πνέυμα της εποχής με τον ίδιο τρόπο. Ισως επειδή οι ιστορίες δεν είναι μια 'νοσταλγική ματιά στο παρελθόν' αλλά η καθημερινότητα όπως την αντιλαμβανόταν τότε ο κόσμος.

Νοσταλγοί των 80's ενωθείτε! Οποιος δεν ξέρει ποιά είναι η Αλέξις και ο Ρουμενίγκε να το γκουγλάρει.

Ενα μικρό απόσπασμα:
... Και τη θυρωρίνα που επιστρατευτηκε λόγω της ημέρας και κάθεται μουτρωμένη και βγάζει τα αλουμινόχαρτα απο τις μπόμπες με τη σαλάτα (που είναι οτι ειδεχθέστερο, γιατί τρως τη σαλάτα και μετά χαμογελάς πλατιά και σου κρέμεται το μαρούλι απο τον κυνόδοντα και όλοι το κοιτάζουν, αλλά κανένας δεν έχει το θάρρος να σου το πεί. Και μετά πηγαίνεις στο σπίτι και πας να πλυθείς, ανακαλύπτεις το μαρούλι και κόβεις τις φλέβες σου απο ντροπή.

Περισσότερες βιβλιοκριτικές εδώ

View all my reviews

Ελληνικός Κύκλος Βιβλιόφιλων Λονδίνου

Η Ελληνική δανειστική βιβλιοθήκη λειτουργεί στο Λονδίνο για 2 περίπου χρόνια. Εγώ είμαι μέλος απο το Φεβρουάριο το 2018. Παραθέτω τα βιβλία που έχω δανειστεί και διαβάσει εδώ:

Maria's ekivil book montage

Maria Dellaporta's favorite books »

Οι δαίμονες της ερήμου της Αλεξάνδρας Συμεωνίδου

Οι δαίμονες της ερήμου by Αλεξάνδρα Συμεωνίδου


Απο τον Ελληνικό Κύκλο Βιβλιόφιλων Λονδίνου. Για περισσότερες πληροφορίες, συναντήσεις κτλ επισκεφτείτε την σελίδα τους στο Facebook

Δεν έχω λόγια να περιγράψω αυτό που μόλις διάβασα. Κανονικά πρέπει να πάρει -5 αστεράκια. Το βιβλίο ξεκινάει γλυκαναλατα σαν άρλεκιν του 70 αλλά χωρίς σέξ (που ενδεχομένως θα του έδινε κάποιο ενδιαφέρον). Η ξανθιά πρωταγωνίστρια έκτος απο γαλανομάτα και κουκλάρα είναι και πανέξυπνη και αθώα και αρχαιολόγος, με ειδικότητα τον Μέγα Αλέξανδρο.

Εδώ να κάνω μια παρένθεση και να προσθέσω οτι η συγγραφέας έχει αγοράσει το λεξικό του Μπαμπινιώτη που το χρησιμοποιεί πολύ συχνα. Για να δώσω ένα παράδειγμα ηδού ένα απόσπασμα: ‘Ανασυγκροτήθηκε, στοιχειοθέτησε τις σκέψεις της και εκ νέου έθεσε ένα πλάνο για τη δραστηριότητά της. Έπρεπε συστηματικά να επιδοθεί στο έργο της και να σταματήσει τις επισκέψεις της στον Ομάρ’. Κλείνει η παρένθεση.

Αποφασίζει λοιπόν να πάει στο Ιράκ για να βρεί τον τάφο του. Όλοι οι Ιρακινοί την ορεύονται κα την θέλουν παράφορα αλλά αυτή το έχει ταμένο στον άγιο Πατάπιο και ούτε να ακούσει τίποτα δεν θέλει. Τόσο μίσος για τους αραβες και τα πιστεύω τους ούτε ο Χίτλερ για τους Εβραίους δεν έχυσε. Σε κάποια φάση αιστάνθηκα άσκημα που είμαι Ελληνίδα εξαιτίας της. Ούτε ένας άραβας δεν είναι ολοκληρωμένος χαρακτήρας. Το μόνο που τους νοιάζει όλη μερα είναι πως θα βρούν ξανθιές και αθώες κορασίδες για να διακορέψουνε.

Και φυσικά ποτε – πότε κάνουν την εμφάνισή τους και τίποτα ξώτικά-δαίμονες-τζίνια κτλ. Προφανώς καταλάβανε πως τους έπιασε στο στόμα τους η συγγραφέας και βρυκολακιάσανε. Θα έγραφα κι άλλα, αλλά φοβάμε πως κάποια στιγμή η συγγραφέας θα γίνει βουλευτής της Χρυσής Αυγής και δεν θέλω να ασχολειθεί μαζί μου. Να το διαβάσεις φίλε αναγνώστη? Μήπως καλύτερα να σνιφάρεις κόλα μέχρι να ξεραθείς? Λιγότερη φαιά ουσία θα καταστρέψεις.



Περισσότερες βιβλιοκριτικές εδώ


View all my reviews

Uglies του Σκοτ Γουεστερφελντ

Uglies by Scott Westerfeld
My rating: 3 of 5 stars

Απο τον Ελληνικό Κύκλο Βιβλιόφιλων Λονδίνου. Για περισσότερες πληροφορίες, συναντήσεις κτλ επισκεφτείτε την σελίδα τους στο Facebook

Αυτό το μυθιστόρημα ήθελα να το διαβάσω απο καιρό. Είχε γίνει πολύς ντόρος όταν κυκλοφόρησε και μου είχε κινήσει την περιέργεια. Απογοητεύτικα κάπως. Ίσως να φταίει οτι το διάβασα απο μετάφραση, εαν είχα πιάσει το πρωτότυπο ίσως να ήταν αλλιώς τα πράγματα. Ίσως πάλι να φταίει που το βιβλίο είναι λίγο 'παιδικό' και εγώ θέλω πιο 'μεγαλίστικες' ιστορίες (άτιμο Game of Thrones μας κατέστρεψες.

Θα συμφωνήσω με τον George Saoulidis, τον μοναδικό Goodreads φίλο μου που έχει διαβάσει το βιβλίο:

Too many hoverboards. Seriously, enough with the hoverboards.

Περισσότερες βιβλιοκριτικές εδώ

View all my reviews

Τα χειροποίητα της Έλενας Ακρίτα

Τα χειροποίητα by Ελένη Ακρίτα
My rating: 5 of 5 stars

Απο τον Ελληνικό Κύκλο Βιβλιόφιλων Λονδίνου. Για περισσότερες πληροφορίες, συναντήσεις κτλ επισκεφτείτε την σελίδα τους στο Facebook

Συλλογή απο μικρά κειμενάκια που έχει δημοσιεύσει κατα καιρούς η Έλενα Ακρίτα. Επειτα απο αρκετές παντόφλες που έχω διαβάσει τελευταία βρίκα επιτέλους ένα βιβλίο που δεν στενοχωριέμαι για τα δέντρα που κόπηκαν για να φτιαχτεί. Διαθέτει χιούμορ και αυτοσαρκασμό, αρετή σπάνια για Έλληνα συγγραφέα το 21ου αιώνα. Το προτείνω ανεπιφύλακτα.



Περισσότερες βιβλιοκριτικές εδώ

View all my reviews

Το χρυσόψαρο του J.M.G. Le Clézio

Το χρυσόψαρο by J.M.G. Le Clézio
My rating: 3 of 5 stars

Το πρόβλημα με αυτό το βιβλίο είναι η πρωταγωνίστρια του δεν είναι καθόλου συμπαθητική. Ε’ιναι λήθεια οτι της έχουν συμβεί όλα τα κακά και στραβά της μοίρας αλλά παρόλα αυτά παραμένει αδιάφορη ως χαρακτήρας. Επίσης δεν είναι κι πολύ πιστευτή όλη της η δυστυχία. Χωρίς να έχει χαρτιά και λεφτά καταφέρνει με κάποιο τρόπο να αλωνίσει Αφρική, Ευρώπη και Αμερική. Και σχεδόν όλοι οι άντρες που έχει γνωρίσει έχουν σκοπό να την εκμεταλευτούν σεξουαλικά. Πως κατάφερε να μην της έχει συμβεί τίποτα καλό δεν καταλαβαίνω. Ζεί χωρίς όνειρα, σκέψεις για το μέλλον, τίποτα.

Ερώτημα: Να το διαβάσεις φίλε αναγνώστη, ναί ή όχι? Τι να πω δεν ξέρω μπορεί να είναι και θέμα γούστου και προσωπικής αισθητικής και σε εσένα να αρέσει. Εγώ δεν το προτείνω πάντος και ας έχει πάρει Νόμπελ.

Απο τον Ελληνικό Κύκλο Βιβλιόφιλων Λονδίνου. Για περισσότερες πληροφορίες, συναντήσεις κτλ επισκεφτείτε την σελίδα τους στο Facebook



Περισσότερες βιβλιοκριτικές εδώ

View all my reviews

Οι τρεις χήρες της Ντόρας Γιαννακοπούλου

Οι τρεις χήρες by Dora Giannakopoulou
My rating: 3 of 5 stars

Το τι γίνεται σε αυτό το βιβλίο δεν περιγράφεται, αλλά θα προσπαθήσω. Spoiler Alert! Με δυο λέξεις – ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ. Τρεις γυναίκες, άστα να πάνε.

Χήρα πρώτη:
Μια αθώα, χαμηλοβλεπούσα η Ανθούλα, παντρεύετε εναν δικηγόρο - όχι πως ήθελε αλλά γιατί έτσι της είπε η μάνα της. Μετά πάει στα καλλιστεία – όχι πωσ ήθελε αλλά γιατί την πίεσε ο άντρας της (Γιατί? Τρέχα γύρευε, αγαπητέ αναγνώστα). Οπότε ερωτεύεται έναν σκηνοθέτη και μένει έγκυος Πάει να χωρίσει τον άνδρα της η αθώα και ηθική παιδούλα και αυτός δεν θελει. Την παρατάει ο γκόμενος όταν μαθαίνει για την εγκυμοσύνη και αυτή πιάνει δουλειά στο θέτρο ως μακιγιέζ γιατί είναι ηθική κοπέλα και ντρέπεται να ανέβει στο σανίδι. Ξέρετε τι θα πει ο κόσμος και τα λοιπά. Ο άντρας της την βρίσκει και την βρίζει αλλά στο δρόμο του γυρισμού τρακάρει και πεθαίνει. Όλα αυτα στις πρώτες 24 σελίδες του βιβλίου

Χήρα δεύτερη
Ομορφούλα και πεταχτούλα η Έμιλυ αποφάσισε να γίνει θεατρίνα. Και επειδή δεν έβγαινε, έκανε και τίποτα βύζιτες για να καλύπτεί τα έξοδά της. Ε και μετά παντρεύτηκε έναν τραπεζικό υπάλληλο που πέθανε αλλά αυτή πλέον ήταν φτασμένη θεατρίνα και δεν έκανε βύζιτες πια.

Χήρα Τρίτη
Ομορφούλα και πεταχτούλα η Μαριάνθη ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε έναν πεθαμενατζή που της τα φόραγε κανονικότατα και πάρα πολύ συχνά. Μόλις τον φύτεψε απαφάσισε να πάρει το αίμα της πίσω και έγινε και αυτή βυζιτού. Όχι πως είχα ανάγκη, έτσι για το γαμώτο. Τι καλύτερες είναι οι άλλες δηλαδή?

Γνωριστήκανε και γίνανε και γειτόνησες και περάσανε καλά. Μέχρι που η Εμιλυ και η Ανθούλα μαλλιοτραβηχτήκανε για τον ίδιο άντρα – έναν γιατρό που ήταν και αραβωνιασμένος με μια Τρίτη αλλά αυτά τα περνάμε στα ψηλά. Και στο τελευταίο κεφάλαιο κάναν και έναν φόνο. Απλές καθημερινές ιστορίες δηλαδή.

Το ερωτημα είναι να το διαβάσεις αγαπητέ αναγνώστα ναί ή ού??? Και η απάντηση δεν είναι τόσο ευκολη. Οι αμερικάνοι έχουν μια έκφραση: ‘so bad that it’s good’. Ε, κάπως έτσι είναι κι αυτό το βιβλίο. Η ιστορία τρέχει με χίλια και είναι λίγο σαν ατύχημα, δεν σου αρέσει αλλά δεν μπορείς να σταματήσεις κιόλας. Πολλά ‘δραματικά σημεία’ βγάζουν γέλιο αν και δεν νομίζω πως αυτό ήταν η πρόθεση της συγγραφέως. Του βάζω 3

Απο τον Ελληνικό Κύκλο Βιβλιόφιλων Λονδίνου. Για περισσότερες πληροφορίες, συναντήσεις κτλ επισκεφτείτε την σελίδα τους στο Facebook


View all my reviews

 

Η μάγισσα του Πορτομπέλο του Paolo Coelho

Η μάγισσα του Πορτομπέλο by Paulo Coelho
My rating: 2 of 5 stars

Αν και μου αρέσει ο Coelho, το συγκεκριμένο βιβλίο με απογοήτευσε κάπως. Πάντα ο συγγραφέας χρησιμοποιεί τα βιβλία του ως όχημα για να προβάλει την προσωπική του φιλοσοφία, πράγμα που μερικοί αναγνώστες λατρεύουν και μερικοί μσούν. Ωστόσο οι New Age θεωρίες του αγγίζουν το γελοίο στο συγκεκριμένο βιβλίο. Ξέρει να γράφει και χαρακτήρες του δεν είναι βαρετοί, οπότε κάπως την σώζει την κατάσταση αλλά έχω διαβάσει καλύτερα βιβλία απο τον συγκεκριμένο λογοτέχνη.

Η προσωπική μου γνώμη είναι να διαβάσεις, φίλε αναγνώστη, Τον Αλχημιστή, και να μην χάσεις τον χρόνο σου μ’ αυτό βιβλίο. Η ιστορία είναι κάπως χλωμή, εκτός και εαν είσαι New Age Fan και Vigan οπότε καλή σου συνέχεια ...

Απο τον Ελληνικό Κύκλο Βιβλιόφιλων Λονδίνου. Για περισσότερες πληροφορίες, συναντήσεις κτλ επισκεφτείτε την σελίδα τους στο Facebook .


View all my reviews

Οι Θρύλοι του χαλκού του Joshua Beck

ΟΙ ΘΡΥΛΟΙ ΤΟΥ ΧΑΛΚΟΥ by Joshua Beck
My rating: 3 of 5 stars

Η κριτική αναφέρεται στην ελληνική μετάφραση και όχι στο πρωτότυπο. Ξεκίνησε πολλά υποσχόμενο αλλά δυστυχώς το τελικό αποτέλεσμα είναι μέτριο. Η γλώσσα είναι κάπως ξύλινη με πολλούς ‘αγγλισμούς’ αλλά αυτό είναι αναμενόμενο στις μεταφράσεις.

Το κύριο πρόβλημα είναι οι χαρακτήρες. Δεν νομίζω οτι ο συγγραφέας έκανε την απαραίτητη ερευνα πριν γράψει το βιβλίο του. Ακολουθούμε τον πρίγκηπα Μέριο που η μητέρα του ήταν ελληνίδα στο χαρέμι και μία απο τις συζήγους του Ξέρξη αλλά τον απατάει χρόνια και χρόνια με τον Δημάρατο (τρέχα γύρευε) και ο Μέριος είναι την πραγματικότητα γιος του. Τεσπα το μυστικό μαθεύεται και ο Μέριος φεύγει κυνηγημένος απο το ανάκτορο. Οι Πέρσες εδώ είναι στην πραγματικότητα καρικατούρες. Τίποτα δεν μπορούν να κάνουν σωστά. Έχτισαν και κυρίως διατήρησαν την αυτοκρατορία τους λόγω βλακείας.

Σε ολόκληρο το βιβλίο οι Σπαρτιάτες εξυμνούνται κρυφά απο εχθρούς και φίλους αλλά στο συγκεκριμένο βιβλίο δεν έχουν κάνει κάτι που να δικαιολογεί τον θαυμασμό όλων. Βασικά απο τις Θερμοπύλες και μετά κέρδισαν οι Σπαρτιάτες τον θαυμασμό των Ελλήνων. Μέχρι πριν ήξεραν οι λοιποί Έλληνες οτι ήταν υπολογίσιμη στρατιωτική δύναμη αλλά δεν τους είχαν ηρωοποιήσει.

Αυτό που πραγματικά όμως ήταν το κερασάκι στην τούρτα, ήταν όταν ο Λεωνίδας, ανακοίνωσε επισήμως σε όλους την πραγματική καταγωγή του Μέριου – χωρίς αποδείξεις ή την συγκατάθεση του ίδιου του Δημάρατου που για τους Σπαρτιάτες ήταν προδότης ούτως ή άλλος – και μετά τον αποδέχτηκαν λες και ήταν δικός τους. Οι Σπαρτιάτες που ιστορικά δεν δεχόντουσαν ως πολίτες κανέναν αν δεν πληρούσε τις κατάλληλες προυποθέσεις, που 200 χρόνια μετά εξαλείφθηκαν απο μόνοι τους επειδή ο αριθμός τους είχει μειωθεί, έκαναν Σπαρτιάτη έναν ξένο και μάλιστα Πέρση. Ε, μετά απο αυτό έχασα πάσα ιδέα.

Επείσης άλλο πρόβλημα ηταν η φλυαρία του βιβλίου. Μια ιστορία 300 σελίδων έγινε 511. Η γνώμη μου είναι, όποιος θέλει να διαβάσει μια συγκλονιστική ίστορία για τους 300 να βρεί το: Gates of Fire: An Epic Novel of the Battle of Thermopylae του Steven Pressfield

Απο τον Ελληνικό Κύκλο Βιβλιόφιλων Λονδίνου

View all my reviews

Τα πέντε κλειδιά της Λένας Μαντά

Τα πέντε κλειδιά by Lena Manta
My rating: 2 of 5 stars

Το βιβλίο ώρες ώρες, έχω την εντύπωση οτι γράφτηκε στα αγγλικά και εγώ διαβαζω μια κακής ποιότητας μετάφραση. Για παράδειγμα η έκφραση «I think I am going to need something stronger that orange juice» είναι απόλυτα φυσιολογική στα αγγλικά. Την έχουμε ακούσε χιλιάδες φορες σε ταινίες και σειρές στην τηλεόραση αλλά η ελληνική μετάφραση «Νομίζω οτι θα χρειαστώ κάτι δυνατότερο απο πορτοκαλάδα» δεν χρησιμοποιείται στα ελληνικά.

Μετά οι χαρακτήρες χωλαίνουν κάπως. Η πρωταγωνίστρια, η Κυβέλη, περιγράφεται ως είνας καταπληκτικός άνθρωπος αλλά δεν έχει κάνει τίποτα για να αξίζει αυτόν τον τίτλο. Δεν είναι καμμία αγία ούτε βέβαια και κανένα τσόλι. Πλουσιοκόριτσο που ψιλοβαριέται στον γάμο της και απατάει τον άντρα της, που όμως κατα βάθος τον αγαπάει. Και μένει και έγκυος ενώ ο άντρας της είναι στείρος. Ο χαρακτήρας του άντρα της είναι τελείως για τα μπάζα. Είναι φουλ ερωτευμένος με την γυναίκα του – μετά απο 10 χρόνια γάμου – αλλά δεν της το λέει/δείχνει για να μην τον πάρουνε με τα λεμόνια. Μαθαίνει για το εξώγαμο και την απιστία αλλά αντι να σπιτώσει 10 γκόμενες, κάνει τουμπεκί διότι είπαμε είναι ερωτευμένος.

Τεσπα μετά απο πολλές δακρύβρεχτες εξηγήσεις γίνονται όλοι μια μεγάλη ευτυχισμένη οικογένεια.

Απο τον Ελληνικό Κύκλο Βιβλιόφιλων Λονδίνου

View all my reviews

Ελένη ή ο κανένας της Ρέας Γαλανάκη

Ελένη ή ο κανένας by Rhea Galanaki
My rating: 2 of 5 stars

#Readathon2018

Μια βιογραφία ή απομνημονεύμα.

My Readathon2018 so far

Ωραίο θέμα, λάθος εκτέλεση. Η ζωή της ζωγράφου, Ελένης Αλταμούρα ήταν γεμάτη ανατροπές και επαναστάσεις αλλά η συγγραφέας προτιμά να μας εντυπωσιάσει με το λεξιλόγιο της και με προτάσεις σιδηρόδρομους. για παράδειγμα το βιβλίο κλείνει με την εξής πρόταση: 'Αγνωστο αν ακούστηκε η Ελένη όμως, ή ο κανένας, πρόλαβε να πει ότι η αγάπη τούτη είναι και η μόνη χαρισμένη ανάσταση, καθώς το πικραμύγδαλο της φλόγας της στριβόταν σε λεπτή κλωστή καπνού'. Το αποτέλεσμα είναι κουραστικό και βαρετό. Κρίμα γιατί με τέτοιο θέμα θα μπορούσε να δημιουργήσει αριστούργημα.

Απο τον Ελληνικό Κύκλο Βιβλιόφιλων Λονδίνου

View all my reviews

Παράπλευρες απώλειες του Αγγελου Χαριάτη

ΠΑΡΑΠΛΕΥΡΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ by Άγγελος Χαριάτης
My rating: 3 of 5 stars

#Readathon2018

Ένα βιβλίο απο εκδοτικό οίκο που δεν έχετε ξαναδιαβάσει.

My Readathon2018 so far

Ενδιαφέρον βιβλίο. Σχετικά γρήγορο και καθόλου φλύαρο σε αντίθεση με αρκετά άλλα που έχω διαβάσει τώρα τελευταία. Όσων αφορά τους χαρακτήρες έχω κάποιες ενστάσεις.

Το πρώτο τρανταχτό ‘λάθος’ κατ’ εμε είναι ο κύριος Ονεσίδης. Ως Ελληνίδα έχω γνωρίσει πάμπολα κουμάσια αλλά όλοι έχουν ένα κοινό σημείο. Δεν θεωρούν οτι είναι οι ‘κακοί’ της ιστορίας. Δεν νομίζουν οτι βλάπτουν τους γύρω τους, θεωρούν οτι κάνουν θεάρεστο έργο. Σίγουρα φέρονται με τον απαίσιο τρόπο που περιγράφει ο συγγραφέας αλλά ταυτόχρονα δικαιολογούν απόλυτα τις πράξεις τους. Με λίγα λόγια έχουν δυο μέτρα και δύο σταθμά. Ότι κάνουν αυτοί είναι σωστό, ηθικό και δίκαιο ενω εαν τις ίδιες πράξεις τις κάνει κάποιος άλλος θα τον δείξουν με το δάκτυλο. Με άλλα λόγια όχι μόνο δεν είναι άθεοι αλλά πιστευουν ακράδαντα οτι υπάρχει παράδεισος και τους ανήκει. Ο Ονεσίδης δεν ανήκει σε αυτήν την κατηγορία και κάπου δεν γίνεται πιστευτός.

Η δεύτερη ένσταση μου είναι ο Λάκης. Κανείς δεν εγκαταλείπει την αναρχία μέσα σε μια νύχτα. Ακόμα και να θέλεις προδίδεσαι, δεν είναι δυνατόν απο το μαύρο να περάσεις στο άσπρο χωρίς ούτε ένα σημάδι. Και έστω οτι την εγκατέλειψε. Ε δεν θα γίνει τραπεζικός υπάλληλος μέσα σε δυο ευδομάδες. Αν ήταν τόσο ευκολο, η Αναστασία δεν θα χρειαζόταν μέσο. Εντάξει είναι τελείως χαζή αλλά τουλάχιστον έχει τα τυπικά προσόντα και μάλλον δεν είναι σεσησμασμένη σαν τον Λάκη.

Αλλη ενσταση που έχω είναι οτι όλοι ερωτευονται κεραυνοβόλα την πιο κουτή χαζοβιόλα του αιώνα. Ακόμα και ο Ονεσίδης κάνει κωλοτούμπες για χάρη της και ειλικρινά το όλο περιστατικό δεν πείθει.

Τεσπα, το βιβλίο δεν είναι τόσο χάλια όσο το περιγράφω. Σε κάποιο βαθμό κατανοώ τους πρωταγωνιστές και μπορώ να συμπάσχω μαζί του. Το προτείνω σε όλους τους απελπισμένους.

Απο τον Ελληνικό Κύκλο Βιβλιόφιλων Λονδίνου

View all my reviews

Υπάρχουν ακόμα συναισθήματα του Βασίλη Ζησημόπουλου

Υπάρχουν Ακόμα Συναισθήματα by Βασίλης Ζησόπουλος
My rating: 2 of 5 stars

#Readathon2018

Ένα βιβλίο με περισσότερες από 750 σελίδες

My Readathon2018 so far

Το βιβλίο έχει γραφτεί ξεκάθαρα απο ακκάου στο twitter (όσοι έχουν twitter θα καταλάβουν τι εννοώ). Ο πρωταγωνιστής του βιβλίου είναι κάτι σαν τον Έλληνα 007 που πήρε τον κακό τον δρόμο – γιατί ώς γνωστών οι μάγκες και τα ‘κακά παιδιά’ έχουν άλλη γοητεία (λέμε τώρα). Μέχρι στιγμής ο συγγραφέας προσπαθεί να μας πείσει οτι ο Παυλος εγραψε άριστα στις εξετάσεις έτσι, χωρίς να διαβάζει και να προσπαθεί ιδιαίτερα. Παρεπιπτωντος ο συγγραφέας – συγνώμη ο πρωταγωνιστής, ο Παύλος ήθελα να πω – είναι και μέλος της Mensa, για τέτοια ευφυία μιλάμε, αλλά δεν είναι κάνας σπασικλάκος όχι. Έχει βρεί τον Μιγιάγκι/Κοσμά του που τον προπόνησε στις πολεμικές τέχνες, όχι τίποτα φλώρικά απο αυτά που βλέπουμε στους Ολυμπιακούς αγώνες, μιλάμε τον έκανε Ράμπο. Ρίχνει γροθιά και σε αφήνει στον τόπο, ένα πράγμα.

Μετά απο πολλές περιπέτειες – πολλές περιπέτειες όμως, ο πανέξυπνος, γοητευτικός, πάμπλουτος, πετυχημένος αλλά και προδωμένος ήρωάς μας πεθαίνει.

Σε γενικές γραμμές ο συγγραφέας ξέρει να γράφει. Η ιστορία έχει αρκετό ενδιαφέρον, όμως είναι πολύ φλύαρος. Περιγράφει συνέχεια και με πολλές λεπτομέρειες τον εσωτερικό κόσμο του ήρωα, κάτι που δεν ταιριάζει στο είδος του βιβλίου. Για να δώσω ένα παράδειγμα: Μια απο τις ‘πρωταγωνίστριες’ του βιβλίου είναι (α) 50+ χρονών (β) έχει μεγαλώσει μέσα στην νύχτα – ο αδελφός της είναι μαστρωπός/μαφιόζος/προστάτης επιχειρήσεων (γ) έχει κόρη 23 που πήγε διακοπές στην Ελλάδα και έχει να δώσει σημεία ζωής αρκετες μέρες και σκέφτεται να διαβάσει το Twilight γιατί της είπανε οτι έτσι θα ξαναθυμηθεί πως είναι ο έρωτας.

Το βιβλίο είναι γεμάτο απο τέτοιες στιγμές. Είναι σαν να βλέπεις τις επικύνδυνες αποστολές, να έχεις φτιαχτεί και πάνω στο καλύτερο σου κοτσάρουν μια διαφήμιση για σερβιέτες, μόνο που σε αντίθεση με την τηλεόραση που σηκώνεσαι και φτιάχνεις ένα σάντουιτς μέχρι να ξαναρχίσει η ταινία, πρέπει να κάτσεις και να διαβάσεις γιατί δεν ξέρεις πότε θα ξαναρχίσει η δράση που σε ενδιαφέρει. Με τούτα και με εκείνα ένα βιβλίο 350 – 400 σελίδων έχει φτάσει τις 767.


View all my reviews

Σπασμένος καθρέφτης της Ελευθερίας Μεταξά

Σπασμένος καθρέφτης by Ελευθερία Μεταξά
My rating: 5 of 5 stars

#Readathon2018

Ένα βιβλίο με ανατροπή στην πλοκή του

My Readathon2018 so far

Απο τον Ελληνικό Κύκλο Βιβλιόφιλων Λονδίνου

Λοιπόν το βιβλίο ήταν πάρα μα πάρα πολύ καλογραμμένο. Η πλοκή είναι στρωτή και η ιστορία ενδιαφέρουσα. Οι χαρακτήρες είναι συμπαθητικοί και ολοκληρωμένοι. Υπάρχει και love story αλλά δεν επισκιάζει το πραγματικό θέμα του βιβλίου που είναι οι φόνοι. Βέβαια αυτό που κάνει την διαφορά είναι το τέλος. Η ανατροπή είναι όλα τα λεφτά κυρίως επειδή ο συγγραφέας σε έχει πείσει οτι ξέρεις ποιός είναι ο δολοφόνος και μετά στα γυρίζει όλα ανάποδα.

View all my reviews

Χάρτινες μνήμες του Χρήστου Φλουρή

Χάρτινες μνήμες by Χρήστος Φλουρής
My rating: 3 of 5 stars

To βιβλίο ξεκινάει πολύ δυνατα. Μια γυναίκα θυμάται πως ένας ρημάδης επιστάτης την βίασε και την άφησε έγκυο στα 14 και μετά αποφασίζει να ψαξει για το χαμένο της παιδί και να αντιμετωπίσει επιτέλους τον βιαστή της. Οι περιγραφές είναι δυνατές και οι χαρακτήρες πολύ συμπαθητικοί. Γνωρίζουμε λίγο την οικογενειακή ιστορία της κοπέλας και είναι πολύ ενδιαφέρουσα.

Απο διαβολική σύμπτωση, ο παιδεραστής και η γυναίκα του αποφασίζουν να υιοθετήσουν ένα μωρό και τελικά πέφτουν πάνω στην πραγματική του κόρη, που την αναγνωρίζει λόγω κληρονομικότητας (τρέχα γύρευε). Ο τύπος είναι ετοιμοθάνατος και η πρωταγωνίστρια τον σκοτώνει και καλά του κάνει. Θα προτιμούσα η σκηνή να ήταν λιγότερο χλιαρή αλλά τελος πάντων.

Απο εκει και έπειτα απο τα δυο τρίτα περίπου του βιβλίου και μετά, ο συγγραφέας πήρε την πλοκή και την πέταξε στα βράχια. Η πρωταγωνίστρια βρίσκει την κόρη της με τη βοήθεια μιας φίλης της καλόγριας που την γνώρισε στο μοναστήρι όπου γέννησε, και χωρίς να της πει ποιά είναι την προσκαλεί στην Αθήνα για να δουλέψει στο φαρμακείο της όσο σπουδάζει διότι όλος συμπτωματικά είναι και αυτή φαρμακοποιός. Της λέει με τα πολλά την πονεμένη της ιστορία και μετά απο ένα μικρό χρονικο διάστημα, την συγχωρεί και αρχίζουν να έχουν σχέσεις. Της γνωρίζει μάλιστα και έναν παιδικό της φίλο, που ήτανε μαζί στο ορφανοτροφείο. Όπου ανακαλύπτουν με την σειρά τους ότι αυτός είναι ο γιός της καλόγριας φίλης της πρωταγωνίστριας και φυσικά προκύπτει δακρύβρεχτη συνάντηση. Ο νεαρός είναι γιατρός και η καλόγρια του δίνει μια φωτογραφία του πατέρα του (που όλος τυχαίος είναι ΚΑΙ αυτός γιατρός). Αλλά το πράγμα δεν έχει τέλος, διότι ο νεαρός επισκέπτεται την νονά του, που δεν τον υιοθέτησε αλλά του πλήρωσε τις σπουδές και που είναι άρρωστη και σε μεγάλη ηλικία. Και εκεί προκύπτει οτι ένας απο τους γιατρούς της είναι ο πατέρας του νεαρού και εραστής της καλόγριας. Προκύπτει δευτερη συνάντηση. Η πρωταγωνίστρια περιχαρής και τρισευτυχησμένη μένει έγκυος απο τον άντρα της και ο γιατρός κλέβει την καλόγρια απο το μοναστήρι για να συνεχήσουν τον έρωτά τους. Αυτό το τελευταίο είναι δικό μου αλλά με την φόρα που πήρε ο συγγραφέας θα μπορούσε να το είχε γράψει και αυτό.

Όλα αυτά τα συγκλονιστικά συμβαίνουν στις τελευταίες 80 απο τις 300 σελίδες του βιβλίου. Προσωπικά θεωρώ οτι η ιστορία του νεαρού Ανδρέα είναι περιττή ή θα μπορούσε να γίνει δευτερο βιβλίο όπου θα μαθαίναμε και τα δικά του. Οι συμπτώσεις και τα ηθικοδιδακτικά μηνύματα φτωχαίνουν το βιβλίο και καταντούν γελοίες αντι να προκαλέσουν συγκίνηση. 5 αστέρια για τα δυο τρίτα του βιβλίου και 1 αστέρι για το τέλος μας κάνουν 3 εν συνόλο.

Απο τον Ελληνικό Κύκλο Βιβλιόφιλων Λονδίνου

Περισσότερες βιβλιοκριτικές εδώ

View all my reviews

Σαν γλυκό του κουταλιού της Μαρίνας Πετροπούλου

Σαν γλυκό του κουταλιού by Μαρίνα Πετροπούλου
My rating: 3 of 5 stars

Καλούτσικο μιθυστόρημα. Δεν θα αλλάξει τη ζωή κανενός αλλά διαβάζεται γρήγορα και εύκολα. Εναλλακτικός τίτλος: 40αρες σε απόγνωση. 'I can relate' θα έλεγα εγώ στα αγγλικά
.
Είναι η ιστορία 4 γυναικών - 3 φίλες και η σπιτονοικοκυράς τους - που έχοντας φτάσει τα 40 κάνουν τον απολογισμό της ζωής τους και δεν είναι ευχαριστημένες. Μια εκ των 4 αποφασίζει να νοικιάσει ένα μεγάλο σπίτι σε μια ελληνική παραδοσιακή γειτονιά και οι δυο άλλες φίλες της αποφασίζουν να την ακολουθήσουν και να μείνουν και οι τρεις μαζί. Στο σημείο αυτό να διευκρινήσω οτι η συγγραφέας δεν έχει ιδέα απο flatshare. Μένουνε οι τρεις τους μαζί και δεν τσακώνονται για τα πιάτα και για το ποιανής σειρά είναι να καθαρίσει το μπάνιο και σιγά σιγά τα προβλήματά τους λύνονται απο μόνα τους.

Απο τον Ελληνικό Κύκλο Βιβλιόφιλων Λονδίνου

View all my reviews