«Όλοι έχουμε βιβλία στις βιβλιοθήκες μας, αγαπημένα και μη, τα οποία, αφού διαβάσουμε, τα αφήνουμε στα ράφια και σκονίζονται. Γιατί να μη δώσουμε λοιπόν την ευκαιρία σε κάποιον άλλον να τα ξεφυλλίσει; Αυτό τουλάχιστον κάνω τα τελευταία χρόνια».
Έχει δημιουργήσει ένα ιντερνετικό... ράφι, όπου έχει τοποθετήσει τα βιβλία της. Η Ευαγγελία Θεοδωρίδου είναι το τελευταίο διάστημα μέλος της ελληνικής κοινότητας bookcrossing. «Δίνω δηλαδή την ευκαιρία και τη δυνατότητα σε κάποιον άλλον να διαβάσει τα βιβλία που έχω σπίτι μου, αφήνοντάς τα σε κοινή θέα και περιμένοντας από άλλα μέλη να τα πάρουν», λέει στα «ΝΕΑ». Μέχρι σήμερα έχει απελευθερώσει περίπου 60 βιβλία της και άλλα τόσα έχει βρει σε δημόσιους χώρους.
Το 2001, ο Ρον Χορνμπέικερ από την Αμερική θέλησε να δημιουργήσει ένα δίκτυο στο οποίο να καταγράφεται η πορεία των βιβλίων που άλλαζαν χέρια σε όλον τον κόσμο. Έτσι, ξεκίνησε το bookcrossing. Η μόδα ήρθε στην Ελλάδα τέσσερα χρόνια αργότερα, ενώ η πόλη από την οποία ξεκίνησε ήταν η Λάρισα. Σήμερα, τα μέλη, γνωστοί και ως bookcrossers, φθάνουν τις 5.500! Σύνθημά τους; «Τα βιβλία ταξιδεύουν ελεύθερα».
Διαδικτυακή κοινότητα
Το 5οΣυνέδριο των Ελλήνων Βookcrossers μάλιστα θα πραγματοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη 21-24 Μαΐου. Όπως τονίζει η Άννα Δραγάτσικα, μέλος της οργανωτικής επιτροπής στη Θεσσαλονίκη, το bookcrossing είναι μια διαδικτυακή κοινότητα, που πιστεύει ότι τα βιβλία πρέπει να ταξιδεύουν ελεύθερα από αναγνώστη σε αναγνώστη, μακριά από τα ράφια των βιβλιοθηκών. «Φέρνει κοντά όλους τους ανθρώπους που αγαπάνε τα βιβλία όχι μόνο ως αντικείμενα, αλλά και ως πνευματικά δημιουργήματα». Πώς γίνεται αυτό; Η διαδικασία, όπως προσθέτει, είναι πολύ απλή: μέσα από την ιστοσελίδα www. bookcrossing. com μπορεί κάποιο μέλος να καταγράψει όλα τα βιβλία που θέλει να απελευθερώσει, δημιουργώντας έτσι την ηλεκτρονική του βιβλιοθήκη.
«Για κάθε βιβλίο που θέλει να συμπεριλάβει στη βιβλιοθήκή του, μπαίνει και το καταγράφει- βάζει τον τίτλο, το όνομα του συγγραφέα, το είδος και κάποια σχόλια- παίρνοντας παράλληλα έναν μοναδικό κωδικό (ΒCΙD). Τον κωδικό αυτόν τον σημειώνει κάπου στο βιβλίο και γράφει λίγα λόγια σχετικά με το τι είναι το bookcrossing. Στη συνέχεια, αποφασίζει σε ποιο μέρος θα το ελευθερώσει και μπαίνει στην ιστοσελίδα όπου κάνει την απελευθέρωση του βιβλίου. Ορίζει το πού και το πότε και όλα τα μέλη που έχουν ζητήσει να ενημερώνονται για την σχετική περιοχή, παίρνουν ένα ηλεκτρονικό μήνυμα που τους ενημερώνει πού σκοπεύει κάποιος να αφήσει ένα βιβλίο. Έτσι μπορούν να βγουν μια βόλτα και να αναζητήσουν το βιβλίο». Η ίδια, έχει απελευθερώσει περίπου 600 βιβλία σε Ελλάδα και εξωτερικό, αλλά έχει βρει μόλις ένα. Ανακάλυψε το bookcrossing τον Νοέμβριο του 2006 από ένα άρθρο στο Ίντερνετ. Η Έφη Ρούση έγινε αμέσως μέλος της κοινότητας και έναν μήνα μετά πήγε για πρώτη φορά στη συνάντηση των bookcrossers της Θεσσαλονίκης. «Έχω απελευθερώσει σχεδόν 200 βιβλία, ενώ έχουν περάσει από τα χέρια μου μέσω bookcrossing τουλάχιστον άλλα τόσα. Βέβαια, πρέπει να τονίσω ότι δεν βρίσκει κανείς συνέχεια σε δημόσια μέρη βιβλία, καθώς η διαδικασία περιλαμβάνει πολύ το στοιχείο του τυχαίου. Θέλουμε να βγάλουμε τα βιβλία από της βιβλιοθήκες και να τα αφήσουμε να ταξιδέψουν, να βρούνε νέους φίλους, νέους αναγνώστες».
«Ευφάνταστος τρόπος ακτιβισμού»
ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΟΣ του bookcrossing από τον Μάιο του 2005. Ο λόγος; Όπως λέει ο Γιάννης Σαχανίδης, «βιβλία που έχω διαβάσει και αγαπήσει αφήνουν τη βιβλιοθήκη, την πόλη και τη χώρα μου και καταλήγουν με τη βοήθεια της τύχης σε χέρια ανθρώπων που βρίσκονται δεκάδες χιλιόμετρα μακριά και πιθανώς να τα αγαπήσουν όσο κι εγώ».
Έχει απελευθερώσει έως σήμερα περίπου 400 βιβλία, ενώ έχει «πιάσει» μόνο 2- 3 ελεύθερα, βιβλία δηλαδή που άλλοι bookcrossers άφησαν σε δημόσια σημεία. «Ταυτόχρονα όμως έχω διαβάσει και πολλά βιβλία μέσω των άλλων μελών που έχω γνωρίσει από κοντά. Πάντως, το κίνημα αυτό έχει φέρει έναν νέο τρόπο σκέψης σε ό,τι αφορά την ανάγνωση, τη χρήση του Ίντερνετ και την ιδιοκτησία, καθώς είναι ένας ευφάνταστος τρόπος ακτιβισμού.
Άνθρωποι που με έναυσμα το bookcrossing βρέθηκαν μαζί, γνωρίστηκαν και μοιράστηκαν τις δικές τους εμπειρίες. Και όλα αυτά με άξονα την ανάγνωση. Δεν είναι υπέροχο αυτό;».
ΠΗΓΗ: ΤΑ ΝΕΑ
Showing posts with label BookCrossing. Show all posts
Showing posts with label BookCrossing. Show all posts
Monday, March 22, 2010
Thursday, March 11, 2010
Δανειστική βιβλιοθήκη τα... παγκάκια
Για να μη βλέπουν τα βιβλία τους να σκονίζονται σε ράφια τα αφήνουν για να τα διαβάσουν και άλλοι.
άντα γοήτευε τους ανθρώπους το ταξίδι στο άγνωστο, το μήνυμα σε ένα μπουκάλι στον ωκεανό, το σημείωμα σε ένα μπαλόνι στον αέρα. Ισως εκεί κρύβεται η επιτυχία του bookcrossing, του κινήματος που ζητεί την «απελευθέρωση» των διαβασμένων βιβλίων στον κόσμο - ένας άλλος, υπέροχος, τρόπος να ταξιδεύουμε με τις τυπωμένες λέξεις.
Μέχρι σήμερα, οι ανά τον κόσμο bookcrossers ξεπερνούν τους 850.000 από 130 χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Πρόκειται για ανθρώπους που δεν θέλουν να βλέπουν τα αγαπημένα τους βιβλία να σκονίζονται στις βιβλιοθήκες ή να παραμένουν αδιάβαστα για χρόνια, αλλά επιθυμούν να τους δώσουν ξανά πνοή, την ευκαιρία -γιατί όχι;- να... δουν και αυτά τον κόσμο!
Για να συμμετέχει κανείς στο κίνημα δεν απαιτείται παρά μία απλή εγγραφή στη διεθνή ιστοσελίδα www.bookcrossing.com και η αναγραφή ενός κωδικού στο βιβλίο που θέλουμε να «απελευθερώσουμε». Το μόνο που απομένει στη συνέχεια είναι να αφήσουμε το βιβλίο μας σε κάποιο δημόσιο χώρο - σε ένα παγκάκι, σε ένα καφέ ή σε ένα εστιατόριο, στο δωμάτιο του ξενοδοχείου, στην αίθουσα αναμονής ενός νοσοκομείου, πάνω σε ένα ATM, στα λόκερ των γυμναστηρίων, οπουδήποτε. Και τη σκυτάλη παίρνει η μοίρα.
Κανείς δεν ξέρει το ακριβές ποσοστό, εκτιμήσεις θέλουν μόνο ένα στα πέντε βιβλία να «πιάνονται» εκ νέου, όχι μόνο να βρίσκονται από τον επόμενο δηλαδή, αλλά αυτό να «δηλώνεται» και στο Ιντερνετ. Η διαδικασία άλλωστε είναι αργή -πόσο θέλει ένα βιβλίο να διαβαστεί;- ενώ πολλοί νέοι κάτοχοι μπορεί να μην έχουν καν πρόσβαση στο Ιντερνετ. Εάν το έκαναν και σχηματιζόταν το νήμα του ταξιδιού των βιβλίων στα χρόνια, θα ήταν ευχής έργον, αλλά όπως λένε οι διοργανωτές, ο σκοπός του bookcrossing είναι η διάθεση προσφοράς, μοιράσματος. Ακόμα κι αν το ταξίδι του βιβλίου «σταματήσει» πολύ γρήγορα, «ο κόσμος θα είναι καλύτερος χάρη στη γενναιοδωρία σας».
Στην άλλη άκρη
Σκεφτείτε μόνο αυτό, γράφουν, «μπορεί να λάβετε μια ειδοποίηση πέντε χρόνια από σήμερα, που να σας ενημερώνει ότι κάποιος έχει “πιάσει” το βιβλίο σας στην άλλη άκρη του κόσμου».
Ολα τα τελευταία νέα και οι προοπτικές του bookcrossing στην Ελλάδα θα συζητηθούν στο επερχόμενο 5ο Ελληνικό Συνέδριο Βookcrossing που θα πραγματοποιηθεί 21 με 24 Μαΐου στη Θεσσαλονίκη. Στη συμπρωτεύουσα είχε ξεκινήσει ο θεσμός των ελληνικών συνεδρίων bookcrossing, τον Ιούλιο του 2006, για να περάσει στη συνέχεια από όλες τις πόλεις όπου η κοινότητα των bookcrossers είναι ενεργή. Πρόκειται για την ετήσια συνάντηση των ανά την Ελλάδα μελών του κινήματος που έχει ως απώτερο στόχο τη διάδοση της ανάγνωσης (πληροφορίες στο www. bookcrossers.gr). Η συμμετοχή στις εργασίες του συνεδρίου θα είναι ανοιχτή για όλους, με μια απλή εγγραφή.
Πηγή: Καθημερινή
άντα γοήτευε τους ανθρώπους το ταξίδι στο άγνωστο, το μήνυμα σε ένα μπουκάλι στον ωκεανό, το σημείωμα σε ένα μπαλόνι στον αέρα. Ισως εκεί κρύβεται η επιτυχία του bookcrossing, του κινήματος που ζητεί την «απελευθέρωση» των διαβασμένων βιβλίων στον κόσμο - ένας άλλος, υπέροχος, τρόπος να ταξιδεύουμε με τις τυπωμένες λέξεις.
Μέχρι σήμερα, οι ανά τον κόσμο bookcrossers ξεπερνούν τους 850.000 από 130 χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Πρόκειται για ανθρώπους που δεν θέλουν να βλέπουν τα αγαπημένα τους βιβλία να σκονίζονται στις βιβλιοθήκες ή να παραμένουν αδιάβαστα για χρόνια, αλλά επιθυμούν να τους δώσουν ξανά πνοή, την ευκαιρία -γιατί όχι;- να... δουν και αυτά τον κόσμο!
Για να συμμετέχει κανείς στο κίνημα δεν απαιτείται παρά μία απλή εγγραφή στη διεθνή ιστοσελίδα www.bookcrossing.com και η αναγραφή ενός κωδικού στο βιβλίο που θέλουμε να «απελευθερώσουμε». Το μόνο που απομένει στη συνέχεια είναι να αφήσουμε το βιβλίο μας σε κάποιο δημόσιο χώρο - σε ένα παγκάκι, σε ένα καφέ ή σε ένα εστιατόριο, στο δωμάτιο του ξενοδοχείου, στην αίθουσα αναμονής ενός νοσοκομείου, πάνω σε ένα ATM, στα λόκερ των γυμναστηρίων, οπουδήποτε. Και τη σκυτάλη παίρνει η μοίρα.
Κανείς δεν ξέρει το ακριβές ποσοστό, εκτιμήσεις θέλουν μόνο ένα στα πέντε βιβλία να «πιάνονται» εκ νέου, όχι μόνο να βρίσκονται από τον επόμενο δηλαδή, αλλά αυτό να «δηλώνεται» και στο Ιντερνετ. Η διαδικασία άλλωστε είναι αργή -πόσο θέλει ένα βιβλίο να διαβαστεί;- ενώ πολλοί νέοι κάτοχοι μπορεί να μην έχουν καν πρόσβαση στο Ιντερνετ. Εάν το έκαναν και σχηματιζόταν το νήμα του ταξιδιού των βιβλίων στα χρόνια, θα ήταν ευχής έργον, αλλά όπως λένε οι διοργανωτές, ο σκοπός του bookcrossing είναι η διάθεση προσφοράς, μοιράσματος. Ακόμα κι αν το ταξίδι του βιβλίου «σταματήσει» πολύ γρήγορα, «ο κόσμος θα είναι καλύτερος χάρη στη γενναιοδωρία σας».
Στην άλλη άκρη
Σκεφτείτε μόνο αυτό, γράφουν, «μπορεί να λάβετε μια ειδοποίηση πέντε χρόνια από σήμερα, που να σας ενημερώνει ότι κάποιος έχει “πιάσει” το βιβλίο σας στην άλλη άκρη του κόσμου».
Ολα τα τελευταία νέα και οι προοπτικές του bookcrossing στην Ελλάδα θα συζητηθούν στο επερχόμενο 5ο Ελληνικό Συνέδριο Βookcrossing που θα πραγματοποιηθεί 21 με 24 Μαΐου στη Θεσσαλονίκη. Στη συμπρωτεύουσα είχε ξεκινήσει ο θεσμός των ελληνικών συνεδρίων bookcrossing, τον Ιούλιο του 2006, για να περάσει στη συνέχεια από όλες τις πόλεις όπου η κοινότητα των bookcrossers είναι ενεργή. Πρόκειται για την ετήσια συνάντηση των ανά την Ελλάδα μελών του κινήματος που έχει ως απώτερο στόχο τη διάδοση της ανάγνωσης (πληροφορίες στο www. bookcrossers.gr). Η συμμετοχή στις εργασίες του συνεδρίου θα είναι ανοιχτή για όλους, με μια απλή εγγραφή.
Πηγή: Καθημερινή
Tuesday, March 02, 2010
Στους δρόμους με φαντασία
«Απελευθερώνουμε βιβλία», λένε οι bookcrossers (βιβλιοδρομείς). Σαν τα πουλιά... Το πρώτο βιβλίο που άφησε η κυρία Αννα Βαρνά, δασκάλα αγγλικών σε δημοτικό σχολείο, σε ένα χωριό της Καρδίτσας, την Ιτέα, ήταν «Ο κλόουν» του Χάινριχ Μπελ. Το άφησε σε μια καφετέρια στη Λάρισα. Αλλα περιμένουν σε παγκάκι ή δίπλα σε ένα άγαλμα. Κάθε βιβλίο έχει μια ταυτότητα- μια ετικέτα που σε προσκαλεί να το πάρεις, να το διαβάσεις και να το απελευθερώσεις κι εσύ. Ετσι, τα βιβλία ταξιδεύουν. Αυτή είναι η βιβλιοδρομία (bookcrossing). Και μάλιστα σήμερα, Κυριακή 28 Φεβρουαρίου του 2010 στις 3 μ.μ., οι Βookcrossers της Αθήνας θα μαζευτούν στο «Cafe Singles» (Αγίας Ειρήνης 4, Μοναστηράκι). Και όπως ενημερώνουν όσους δεν έχουν έρθει ξανά σε επαφή μαζί τους: «Στις συναντήσεις μας γνωριζόμαστε μεταξύ μας. (...)Γελάμε, κανονίζουμε διάφορα που έχουν ή δεν έχουν σχέση με το bookcrossing, εξόδους, συναυλίες... ».
Υπολογίζονται περίπου σε 4.500
τα άτομα που σε όλη την Ελλάδα μετέχουν σε απελευθερώσεις βιβλίων. Η Αννα Βαρνά, η οποία ζει στη Λάρισα και θεωρείται από τα πρώτα μέλη του bookcrossing, θυμάται τη χαρά που της έδωσε ένα βιβλίο, το οποίο ίσως να μην το διάβαζε αν δεν ήταν ταξιδιάρικο. «Ηταν η “Μικρά Ικαρία”. Ενα βιβλίο-“διαμάντι”», λέει.
ΠΗΓΗ: ΤΟ ΒΗΜΑ
Το ιστολόγιο της Άννας: Βιβλία και ξερό ψωμί
Υπολογίζονται περίπου σε 4.500
τα άτομα που σε όλη την Ελλάδα μετέχουν σε απελευθερώσεις βιβλίων. Η Αννα Βαρνά, η οποία ζει στη Λάρισα και θεωρείται από τα πρώτα μέλη του bookcrossing, θυμάται τη χαρά που της έδωσε ένα βιβλίο, το οποίο ίσως να μην το διάβαζε αν δεν ήταν ταξιδιάρικο. «Ηταν η “Μικρά Ικαρία”. Ενα βιβλίο-“διαμάντι”», λέει.
ΠΗΓΗ: ΤΟ ΒΗΜΑ
Το ιστολόγιο της Άννας: Βιβλία και ξερό ψωμί
Monday, January 25, 2010
βιβλιο - γραφίες
Το λέει ο Ουμπέρτο Εκο αλλά μην τον πιστεύετε: «Τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις». Αυτό σκεφτόμουν όταν έλαβα μια η-πιστολή από το Λονδίνο, από την κυρία Χριστίνα Σίνου, αναγνώστρια της στήλης. Εστειλε τρία ειδησάρια που με έβγαλαν από τη δύσκολη θέση. Τα αντιγράφω.
Εκτός από τον Κώδικα Da Vinci του Νταν Μπράουν, θα γίνει ταινία και ένα άλλο πολύ γνωστό βιβλίο Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες. Θα γυριστεί από τη Scott Steindorff's Stone Village Pictures που είχε μεταφέρει στον κινηματογράφο και το Ανθρώπινο στίγμα του Φίλιπ Ροθ. Ο Μάρκες θα πάρει 1,7 εκατομμύρια δολάρια για τα δικαιώματα.
Στις δέκα πρώτες προτιμήσεις των αναγνωστών της εφημερίδας «Guardian» είναι η Πολιτεία του Πλάτωνα και το έργο Ηθικά Νικομάχεια του Αριστοτέλη.
Οι βιτρίνες του βιβλιοπωλείου «Waterstones» είναι γεμάτες από Ελλάδα, αλλά μόνο με αρχαίους συγγραφείς, ιστορίες των Ολυμπιακών Αγώνων, ταξιδιωτικούς οδηγούς. Κανένας έλληνας συγγραφέας δεν υπάρχει; Βρίσκεις λίγο Καρνέζη και Ευγενίδη, αλλά ο πρώτος είναι μόνιμος στο Λονδίνο και γράφει στα αγγλικά, ενώ ο δεύτερος το μόνο ελληνικό που διαθέτει είναι το όνομα - και μια μακρινή καταγωγή.
Τελικά τον Αύγουστο είναι δύσκολο να γραφτούν οι πρώτες 200 λέξεις. Οι υπόλοιπες έρχονται από μόνες τους. H πολιτιστική εταιρεία «Γαία Βοιωτική» διοργανώνει έκθεση βιβλίων στοκ, από τις 10 ως τις 19 Σεπτεμβρίου, στον Αλίαρτο Βοιωτίας. Προσκαλεί τους εκδότες που ενδιαφέρονται να επικοινωνήσουν με το τηλέφωνο 6978874215.
Σπάνιες οι επισκέψεις της Τόνι Μόρισον στην Ευρώπη. Ανταποκρίθηκε πάντως στους διοργανωτές του φεστιβάλ Εδιμβούργου και θα παρουσιάσει στις 28 Αυγούστου το καινούργιο μυθιστόρημά της Love. H ίδια χαρακτήρισε το βιβλίο της «τέλειο». (Παρ' ότι είναι λίγο υπεροπτικό εκ μέρους της, νομίζω ότι πρέπει να την πιστέψουμε...).
Στη δυτική Αθήνα θα παρουσιασθούν οι ζωγραφιές παιδικών βιβλίων που είχαν σταλεί στην έκθεση της Μπολόνια. Το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου προγραμματίζει την «επανέκθεση» για τον Σεπτέμβριο, στον Δήμο Αιγάλεω. Ακούγεται ενδιαφέρον ακόμη και για τους μακρινούς επισκέπτες που μπορούν να συνδυάσουν την έκθεση με μια γυροβολιά στον περίφημο τροχό του fun park στο Ρέντη... (Εχω και μερικές προτάσεις γαστρονομικής φύσης στην περιοχή - τις κρατώ όμως για τους οικείους μου...)
Συνηθίζω την τελευταία διετία να αφήνω βιβλία σε παγκάκια. Αποφάσισα να κρατώ μόνο αριστουργήματα και βιβλία φίλων με τρυφερές αφιερώσεις. (Εκτός του ότι δεν χωρούν άλλα βιβλία στο σπίτι, η γενναιοδωρία με κάνει να νιώθω καλύτερα.) Δεν γνώριζα ότι υπάρχουν άλλα 278.696 άτομα που έχουν την ίδια συνήθεια. Είναι μέλη μιας παγκόσμιας οργάνωσης για την απελευθέρση των βιβλίων. «Τόπος» συνάντησης η ιστοσελίδα www. bookcrossing.com. Εκεί τα μέλη δηλώνουν ποιο βιβλίο θα απελευθερώσουν και παίρνουν έναν κωδικό αριθμό, τον οποίο σημειώνουν μέσα στο βιβλίο. Εκείνος που θα το βρει καλείται να το δηλώσει στην ίδια ηλεκτρονική διεύθυνση έτσι ώστε ο τόμος να αποκτήσει ίχνη. Ο αρχικός κάτοχος μπορεί στη συνέχεια να παρακολουθήσει την τύχη του βιβλίου του.
Ξανασκέφτομαι τα της απελευθέρωσης των βιβλίων. Δεν ξέρω αν θα είχα την ίδια άνεση στην περίπτωση που τα είχα αγοράσει (όπως το υποψιάζεστε, τα λαμβάνω όλα δωρεάν...). Αν είχα δύο χιτώνες Prada, δύσκολα θα χάριζα τον έναν...
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ, 8 ΑΥΓ 2004
Σημείωση: Σήμερα τα μέλη είναι 837.980, τα καταχωρημένα βιβλία 6.101.652 και η ελληνική κοινότητα απαριθμεί πάνω απο 5.000 μέλη.
Εκτός από τον Κώδικα Da Vinci του Νταν Μπράουν, θα γίνει ταινία και ένα άλλο πολύ γνωστό βιβλίο Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες. Θα γυριστεί από τη Scott Steindorff's Stone Village Pictures που είχε μεταφέρει στον κινηματογράφο και το Ανθρώπινο στίγμα του Φίλιπ Ροθ. Ο Μάρκες θα πάρει 1,7 εκατομμύρια δολάρια για τα δικαιώματα.
Στις δέκα πρώτες προτιμήσεις των αναγνωστών της εφημερίδας «Guardian» είναι η Πολιτεία του Πλάτωνα και το έργο Ηθικά Νικομάχεια του Αριστοτέλη.
Οι βιτρίνες του βιβλιοπωλείου «Waterstones» είναι γεμάτες από Ελλάδα, αλλά μόνο με αρχαίους συγγραφείς, ιστορίες των Ολυμπιακών Αγώνων, ταξιδιωτικούς οδηγούς. Κανένας έλληνας συγγραφέας δεν υπάρχει; Βρίσκεις λίγο Καρνέζη και Ευγενίδη, αλλά ο πρώτος είναι μόνιμος στο Λονδίνο και γράφει στα αγγλικά, ενώ ο δεύτερος το μόνο ελληνικό που διαθέτει είναι το όνομα - και μια μακρινή καταγωγή.
Τελικά τον Αύγουστο είναι δύσκολο να γραφτούν οι πρώτες 200 λέξεις. Οι υπόλοιπες έρχονται από μόνες τους. H πολιτιστική εταιρεία «Γαία Βοιωτική» διοργανώνει έκθεση βιβλίων στοκ, από τις 10 ως τις 19 Σεπτεμβρίου, στον Αλίαρτο Βοιωτίας. Προσκαλεί τους εκδότες που ενδιαφέρονται να επικοινωνήσουν με το τηλέφωνο 6978874215.
Σπάνιες οι επισκέψεις της Τόνι Μόρισον στην Ευρώπη. Ανταποκρίθηκε πάντως στους διοργανωτές του φεστιβάλ Εδιμβούργου και θα παρουσιάσει στις 28 Αυγούστου το καινούργιο μυθιστόρημά της Love. H ίδια χαρακτήρισε το βιβλίο της «τέλειο». (Παρ' ότι είναι λίγο υπεροπτικό εκ μέρους της, νομίζω ότι πρέπει να την πιστέψουμε...).
Στη δυτική Αθήνα θα παρουσιασθούν οι ζωγραφιές παιδικών βιβλίων που είχαν σταλεί στην έκθεση της Μπολόνια. Το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου προγραμματίζει την «επανέκθεση» για τον Σεπτέμβριο, στον Δήμο Αιγάλεω. Ακούγεται ενδιαφέρον ακόμη και για τους μακρινούς επισκέπτες που μπορούν να συνδυάσουν την έκθεση με μια γυροβολιά στον περίφημο τροχό του fun park στο Ρέντη... (Εχω και μερικές προτάσεις γαστρονομικής φύσης στην περιοχή - τις κρατώ όμως για τους οικείους μου...)
Συνηθίζω την τελευταία διετία να αφήνω βιβλία σε παγκάκια. Αποφάσισα να κρατώ μόνο αριστουργήματα και βιβλία φίλων με τρυφερές αφιερώσεις. (Εκτός του ότι δεν χωρούν άλλα βιβλία στο σπίτι, η γενναιοδωρία με κάνει να νιώθω καλύτερα.) Δεν γνώριζα ότι υπάρχουν άλλα 278.696 άτομα που έχουν την ίδια συνήθεια. Είναι μέλη μιας παγκόσμιας οργάνωσης για την απελευθέρση των βιβλίων. «Τόπος» συνάντησης η ιστοσελίδα www. bookcrossing.com. Εκεί τα μέλη δηλώνουν ποιο βιβλίο θα απελευθερώσουν και παίρνουν έναν κωδικό αριθμό, τον οποίο σημειώνουν μέσα στο βιβλίο. Εκείνος που θα το βρει καλείται να το δηλώσει στην ίδια ηλεκτρονική διεύθυνση έτσι ώστε ο τόμος να αποκτήσει ίχνη. Ο αρχικός κάτοχος μπορεί στη συνέχεια να παρακολουθήσει την τύχη του βιβλίου του.
Ξανασκέφτομαι τα της απελευθέρωσης των βιβλίων. Δεν ξέρω αν θα είχα την ίδια άνεση στην περίπτωση που τα είχα αγοράσει (όπως το υποψιάζεστε, τα λαμβάνω όλα δωρεάν...). Αν είχα δύο χιτώνες Prada, δύσκολα θα χάριζα τον έναν...
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ, 8 ΑΥΓ 2004
Σημείωση: Σήμερα τα μέλη είναι 837.980, τα καταχωρημένα βιβλία 6.101.652 και η ελληνική κοινότητα απαριθμεί πάνω απο 5.000 μέλη.
Friday, December 18, 2009
BookCrossing Κάλαντα στην Καπνικαρέα
Επίσημη Πρόσκληση!
Να μη λείψει κανείς, πολλά βιβλία θα κυκλοφορούν ελέυθερα εκείνες τις μέρες.
Χο Χο Χo! Ηρθαν τα Χριστούγεννα!
Η μηνιαία Αθηναϊκή συνάντηση Bookcrossing κάθε
Δεκέμβριο είναι εορταστική. Φέτος θα
βρεθούμε την Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2009
στις 11π.μ., δίπλα στην εκκλησιά της
Καπνικαρέας στην οδό Ερμού (κοντινότερος
σταθμός Μετρό "Μοναστηράκι".) Δείτε στον
χάρτη: http://tinyurl.com/6nwsac 'Οπως με τις
προηγούμενες χρονιές, λέμε τα κάλαντα
και μοιράζουμε βιβλία στους περαστικούς.
Ελάτε να τα πούμε μαζί! Φορέστε τα
γιορταστικά σκουφάκια σας, τα cache-col,
κέρατα ταράνδου, οτιδήποτε εορταστικό
που έχετε να φορέσετε, και φυσικά φέρτε
βιβλία για απελευθέρωση!
Μετά θα πάμε να τσιμπήσουμε το κατιτίς
και να πιούμε κανά ποτό. Σας περιμένουμε!
* Η συζήτηση για την εκδήλωση στο forum του
Bookcrossing: http://www.bookcrossing.com/forum/28/6579490
Εδώ θα βρείτε πληροφορίες για τις
Χριστουγεννιάτικες ετικέτες, καί ότι
άλλο θα χρειαστείτε για εορταστικές
απελευθερώσεις βιβλίων.
* Πληροφορίες στο Facebook:
http://www.facebook.com/event.php?eid=195431003670
* Διαδρομή απελευθέρωσης βιβλίων (release
path):
Country --> "Greece"
State --> "Attica"
City --> "Athens"
Location --> "Ermou Street"
Καλές γιορτές!
Να μη λείψει κανείς, πολλά βιβλία θα κυκλοφορούν ελέυθερα εκείνες τις μέρες.
Sunday, October 04, 2009
BookCrossing Resolution: 300 Βιβλία
Έχω πολλά και διαφορετικά ενδιαφέροντα. Ένα απο αυτά είναι και το BookCrossing. Είμαι μέλος της ελληνικής κοινότητας απο το 2006. Έχω παραβρεθεί σε 2 Συνέδρια που ήταν και τα 2 ουάου. Έχω διαβάσει πολλά καλά βιβλία μέσω του bookcrossing. Όταν ήμουν στην Αθήνα δεν έχανα συνάντηση με τίποτα αλλά βέβαια οι παλιές καλές εποχές έχουν περάσει.
Τα ξενοδοχεία είναι ιδανικό μέρος για το άθλημα. Τα περισσότερα τουριστικά τουλάχιστον ξενοδοχεία έχουν ένα "ράφι" όπου οι φιλοξενούμενοι αφήνουν τα βιβλία τους και παίρνουν άλλα που δεν έχουν διαβάσει. Οπότε βουρ στον πατσά εγώ, καταχώρησα και απελευθέρωσα πολλά βιβλία.
Σε γενικές γραμμές άφηνα αρκετά βιβλιαράκια όπου μπορούσα. Και τότε συνέβη κάτι που άλλαξε τον τρόπο που έβλεπα το bookcrossing. Φτάνοντας στην Αθήνα το Φεβρουάριο του 2009 βρήκα να με περιμένει το βιβλίο: Daughters of fire by Barbara Erskine. Η WigglyWoods μου είχε στείλει ένα πακέτο έκπληξη (ή ένα RABCK όπως λένε οι bookcrossers). Δηλαδή υπάρχουν άνθρωποι που όταν διαβάσουν ένα βιβλίο ψάχνουν να βρουν ποιός άλλος μπορεί να το θέλει και ενεργούν ανάλογα (του το στέλνουν). Μέχρι εκείνη την στιγμή δεν είχα πιστέψει οτι συμβαίνουν τέτοια πράγματα!
Στην Σαντορίνη παρόλη την τουριστική κίνηση οι απελευθερώσεις είναι μετρημένες. Μέχρι στιγμής δεν έχει πιαστεί ούτε ένα βιβλίο μου και όλες τις απελευθερώσεις τις κάνω εγώ. Ωστόσο δεν θα το βάλω κάτω. Αποφάσισα μέχρι το τέλος του 2009 να έχω καταχωρήσει 300 βιβλία!
Επίσης έχω δημιουργήσει και μια σελίδα σχετικά με την ελληνική κοινότητα του bookcrossing αλλά δεν έχει μεγάλη επισκεψιμότητα:
Tuesday, January 20, 2009
BookCrossing ή αλλιώς το ταξίδι των βιβλίων
Γιατί να μαζεύουν σκόνη τα βιβλία σας σε κάποιο ράφι αντί να είναι ελεύθερα, να κυκλοφορούν, να ταξιδεύουν και να διαβάζονται από όσο το δυνατόν περισσότερα άτομα γίνεται; Το Bookcrossing δίνει την δυνατότητα σε αυτούς που θέλουν να δημιουργήσουν μια Βιβλιοθήκη χωρίς σύνορα να χαίρονται την χαρά της ανάγνωσης ενός βιβλίου ανταλλάσοντας παράλληλα τις απόψεις και τα συναισθήματά τους!
Σε μια προσπάθεια ευαισθητοποίησης γύρω από το Bookcrossing που επιχειρεί το ιστολόγιο αυτό με την παρούσα δημοσίευση-ανάρτηση, 2 (δυο) από τα μέλη του Ελληνικού Δικτύου δέχτηκαν να απαντήσουν στις παρακάτω ερωτήσεις ευελπιστώντας ότι η παρέα θα μεγαλώσει όπως και ο αριθμός των βιβλίων που ταξιδεύουν και διαβάζονται από χιλιάδες άτομα!
Τους ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο και το πραγματικό ενδιαφέρον τους και τους εύχομαι «Πολλές απελευθερώσεις!».
1. Πως θα περιέγραφες με λίγα λόγια το Bookcrossing και τι ακριβώς σημαίνει για εσένα;
StrangeEmily: Το bookcrossing είναι ένας τρόπος να αφήνεις ελεύθερα τα βιβλία που δεν θέλεις πια να έχεις, ώστε να έχει κάποιος άλλος την ευκαιρία να τα διαβάσει και να μποιραστεί τις εντυπώσεις του μαζί σου μέσω διαδικτύου. Επίσης είναι η χαρά του να βρίσκεις βιβλία που αντίστοιχα κάποιος άλλος έχει αφήσει ελεύθερα, κάτι που μοιάζει σαν παιχνίδι. Τέλος είναι ένας τρόπος να γνωρίσεις ανθρώπους μου μοιράζονται το ίδιο ενδιαφέρον για το διάβασμα με σένα.
Η χαρά του παιχνιδιού για μένα συνδυάζεται με το άνοιγμα των οριζόντων μου και με την αίσθηση πως ο κόσμος είναι μια απέραντη δημόσια βιβλιοθήκη. Μετά από 4 χρόνια που είμαι bookcrosser τα περισσότερα βιβλία που «έχω» δεν μου ανήκουν. Περιμένουν να τα διαβάσω για να τα απελευθερώσω. Επίσης μπορώ εύκολα να βρω, μέσω της κοινότητας του bookcrossing βιβλία που με ενδιαφέρουν. Ο κόσμος μικραίνει γιατί έρχομαι σε επαφή με bookcrossers από όλο τον κόσμο με κοινό ενδιαφέρον το βιβλίο. Αλλά στη χώρα μου το bookcrossing σημαίνει πολλές φιλίες, πολλές όμορφες σχέσεις, και για μένα έναν από τους καλύτερους τρόπους να περάσω τον ελεύθερο χρόνο μου.
panost: Ανταλλαγή ιδεών και βιβλίων, νέες παρέες, νέες σκέψεις, περιπέτεια, άγνωστο, μυστήριο, ταξίδι…
2. Η επαφή σου με την παρέα του Bookcrossing και με τα υπόλοιπα μέλη της ελληνικής κοινότητας πως προέκυψε;
StrangeEmily: Λίγες μέρες μετά την εγγραφή μου στο site του bookcrossing είδα ότι υπάρχει ελληνικό forum και έτυχε να διαβάσω ανακοίνωση για επερχόμενη συνάντηση στο κέντρο της Αθήνας, στην Cafeina. Είχα απορίες για τη διαδικασία αλλά και περιέργεια να γνωρίσω αυτούς τους ανθρώπους, οπότε πήρα δύο βιβλία και πήγα.
panost: Μέσω άρθρου για την ελληνική κοινότητα. Τους γνώρισα, με κάποιους κόλλησα, αλλά μιλώ με όλους.
3. Γιατί να συμμετέχει κάποιος στο εγχείρημά αυτό;
StrangeEmily: Α. Αφήνοντας ελεύθερο ένα βιβλίο, όταν αυτό «πιαστεί» και κάποιος άλλος γράψει τις εντυπώσεις του, η χαρά είναι διπλή: από τη μία είναι η συμμετοχή σε ένα παιχνίδι, κάτι σαν κυνήγι θησαυρού και από την άλλη είναι η χαρά να μοιράζεσαι κάτι που διάβασες με κάποιον άλλον, άγνωστο, ο οποίος γράφει την άποψή του γι’ αυτό.
Β. Η άποψη του άλλου μπορεί να είναι σύμφωνη με τη δική σου, αδιάφορη, ή (κάτι που το κάνει πολύ ενδιαφέρον) πολύ διαφορετική. Διαβάζοντας απόψεις άλλων για βιβλία που έχω διαβάσει με έκανε συχνά να θέλω να ξαναδιαβάσω το συγκεκριμένο βιβλίο.
Γ. Οι παραπάνω απόψεις, δεν είναι «κριτικές» επαγγελματικές, είναι σκέψεις συχνά συναισθηματικές ανθρώπων που πιάνουν στα χέρια τους και διαβάζουν. Είναι περισσότερες οι πιθανότητες όμως να διαβάσεις μια αμερόληπτη κρίση για ένα βιβλίο από κάποιον που δεν έχει τίποτα να κερδίσει γράφοντας ανώνυμα την άποψή του.
Δ. Αν κάποιος επιδιώξει την επικοινωνία μέσω των συναντήσεων, έχει να κερδίσει περισσότερα: Με τους ανθρώπους που γνωρίζει κανείς στο bookcrossing, ανοίγουν καταρχήν νέοι ορίζοντες όσον αφορά τις επιλογές ανάγνωσης: Μαθαίνει κανείς συγγραφείς που ποτέ δεν είχε ακούσει το όνομά τους ή που μπορεί να είναι αρνητικά διατεθειμένος και να μην τους έχει διαβάσει.
Ε. Συχνά πέφτουν στα χέρια σου βιβλία από παλαιότερες εκδόσεις ή συγγραφείς που «δεν φοριούνται» πια στις βιτρίνες των βιβλιοπωλείων.
Στ. Η άλλη πλευρά της γνωριμίας με άλλα μέλη είναι καθαρά κοινωνική και προσωπική. Μετά τις σπουδές και την εύρεση εργασίας ο κύκλος –φιλικός και κοινωνικός- ενός ανθρώπου συνήθως «κλείνει» και περιορίζεται στις εργασιακές φιλίες και στις παλιές φιλίες. Τείνουμε να μην κάνουμε παρέα με ανθρώπους πολύ μικρότερους ή πολύ μεγαλύτερούς μας. Στο bookcrossing γνώρισα και συναναστράφηκα για πρώτη φορά ενδιαφέροντες ανθρώπους από 18 ως 68 χρονών που δεν είναι συγγενείς μου και που μοιράζονται την αγάπη μου για τα βιβλία. Νέες φιλίες και σχέσεις χτίστηκαν που τώρα, μετά από 4 χρόνια, δεν θεωρώ πια επιφανειακές γνωριμίες.
panost: Για να μοιραστεί τα βιβλία του, τις σκέψεις και τα συναισθήματα του, για να προτείνει κάτι που η κοινότητα δεν γνώριζε, για να κάνει νέες παρέες, για να μάθει νέες ιδέες.
4. Δηλαδή, αν θέλει κάποιος να συμμετέχει τι ακριβώς θα πρέπει να κάνει;
StrangeEmily: Δεν είναι πολλές οι απαιτήσεις ενός τέτοιου hobby. Αρχικά μπορεί και να μη γραφτεί στο site αλλά να πάρει κάποιο βιβλίο –είτε από κάποια ζώνη του bookcrossing είτε σε συνάντηση είτε τυχαία- και να γράψει τις εντυπώσεις του γι’ αυτό και μετά να το αφήσει πάλι ελεύθερο. Αν θέλει όμως να εγγράψει διά του βιβλία και να τα απελευθερώσει θα πρέπει να ραφτεί στο site , το οποίο ούτως ή άλως είναι δωρεάν (προς το παρόν τουλάχιστον). Έτσι θα μπορεί να λαμβάνει μέσω email ειδοποιήσεις και να διαβάζει τις κριτικές για όσα βιβλία έχει απελευθερώσει ο ίδιος αλλά και για βιβλία άλλων τα οποία ο ίδιος έχει διαβάσει κάποια στιγμή και που τώρα αλλάζουν χέρια.
panost: Να γίνει μέλος στο www.bookcrossing.com, όπου θα αναγράψει ένα ψευδώνυμο που τον εκφράζει και το e-mail του για να τον ειδοποιούμε για τις συναντήσεις μας και για τις εκπλήξεις μας (το e-mail δεν δημοσιοποιείται)
5. Τι θα συμβούλευες κάποιον που ενδιαφέρεται και θέλει να συμμετέχει ενεργά;
StrangeEmily: Να έρθει σε κάποια συνάντηση και να μπαίνει τακτικά στο forum της ελληνικής κοινότητας γιατί θα βρει πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα να κάνει και να συμμετέχει εκεί (π.χ. release challenges, bookrings, διαγωνισμούς, events κ.α.). Θαμπορούσε όμως κανείς να συνεχίσει χωρίς να «κοινωνικοποιηθεί», απλά απελευθερώνοντας βιβλία και κυνηγώντας βιβλία που άλλοι απελευθερώνουν στην περιοχή που ζει και κινείται. Καλό θα είναι σε αυτή την περίπτωση να έχει ενεργοποιήσει μέσα στο site πολλές περιοχές για τις οποίες θα ήθελε να δέχεται ειδοποιήσεις ότι πρόκειται να απελευθερωθούν βιβλία.
panost: Να μη χάνει τις συναντήσεις μας, να συμμετέχει στο forum μας, να ανταλλάσει και να απελευθερώνει βιβλία που του αρέσουν και θέλει να τα γνωρίσει κι άλλος κόσμος.
6. Στην σημερινή πραγματικότητα, ειδικά στην ελληνική οι κοινωνικές συνθήκες ωθούν το άτομο στην ανάπτυξη μιας εγωκεντρικής αντίληψης και θεώρησης των πραγμάτων. Κατά πόσο θα μπορούσε η ιδέα του Bookcrossing να ανθήσει σε ένα τέτοιο περιβάλλον;
StrangeEmily: Η ιδέα της συμμετοχής σε κάτι που απαιτεί άρνηση, εν μέρει, της ιδιοκτησίας, από μόνο του οδηγεί σε μια νέα οπτική. Όπως είπα και παραπάνω, όταν κανείς συμμετέχει ενεργά στο bookcrossing, παύει πια να είναι «κάτοχος» πολλών βιβλίων, είναι όμως μέτοχος σε μια παγκόσμια βιβλιοθήκη και μαθαίνει να δέχεται και να δίνει, να ανταλλάσει αλλά και να προσφέρει. Ξανά η αίσθηση της συμμετοχής σε ένα παιχνίδι, καθώς και η επιθυμία να βρει κανείς ανθρώπους που να μοιράζονται τα ενδιαφέροντά του, είναι ισχυρό κίνητρο ακόμα και γι’ αυτούς που βλέπουν τα πράγματα πιο στενά. Από εκεί και πέρα είναι στο χέρι του καθένα αν και κατά πόσο θα συμμετέχει ενεργά στη διαδικασία, καθώς το bookcrossing δεν έχει σε καμιά περίπτωση υποχρεωτικό ή περιοριστικό χαρακτήρα.
panost: Η ιδέα αυτή ανατρέπει την εγωκεντρική αντίληψη. Γίνεσαι μέλος παρέας, κοινωνός νέων ιδεών αντιλήψεων και βιβλίων. Αλλάζεις μέσα από την επαφή με τους ανθρώπους, βρίσκεις νέα ενδιαφέροντα βιβλία και χόμπι κλπ κλπ.
7. Πως θα χαρακτήριζες την κατάσταση στην Ελλάδα σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές κυρίως χώρες;
StrangeEmily: Το bookcrossing στην Ελλάδα ανθεί και σταδιακά αναπτύσσεται όλο και περισσότερο, από άποψη αριθμού μελών είναι η εικοστή χώρα με πάνω από 4000 μέλη. Σε σχέση με τις βόρειοευρωπαϊκές χώρες ο μέσος όρος ηλικίας των bookcrossers είναι αισθητά μικρότερος. Η αίσθηση της «παρέας» ίσως είναι εδώ εντονότερη, ίσως και όχι. Πάντως παρατήρησα ότι η διοργάνωση συνεδρίων, κάτι που πήραμε από το εξωτερικό, εδώ έχει αποκτήσει σημαντικές διαστάσεις και τα μέλη το παίρνουν πολύ σοβαρά και ίσως γίνεται με μεγαλύτερη προσήλωση από ό,τι σε χώρες με μεγαλύτερους αριθμούς συμμετεχόντων.
panost: Αρκετά καλή. Δεν υπάρχει τεράστιος αριθμός ενεργών μελών. Στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη υπάρχουν πολλά άτομα αλλά πρέπει να κινητοποιηθεί και η επαρχία. Σε γενικές γραμμές έχει διαφημιστεί και διαδοθεί αλλά θέλει κι άλλη προσπάθεια.
8. Ποιο είναι το μήνυμά σου σε αυτούς που αντιμετωπίζουν με καχυποψία το Bookcrossing;
StrangeEmily: Μπορούν να δοκιμάσουν, έτσι κι αλλιώς δεν κοστίζει τίποτα, ούτε κάποιο από τα μέλη θα ζητήσει ποτέ χρήματα για οποιαδήποτε συμμετοχή.
Αν η καχυποψία προέρχεται από κάποιον που είναι συγγραφέας ή έχει βιβλιοπωλείο, από φόβο ότι με το bookcrossing μειώνονται οι πωλήσεις των βιβλίων, θα πω ότι μάλλον το αντίθετο συμβαίνει: όταν διευρύνεται το αναγνωστικό κοινό, μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες να διευρυνθεί και η ζήτηση του βιβλίου.
Απο το ιστολόγιο: Ηρακλής Λαμπαδαρίου
Σε μια προσπάθεια ευαισθητοποίησης γύρω από το Bookcrossing που επιχειρεί το ιστολόγιο αυτό με την παρούσα δημοσίευση-ανάρτηση, 2 (δυο) από τα μέλη του Ελληνικού Δικτύου δέχτηκαν να απαντήσουν στις παρακάτω ερωτήσεις ευελπιστώντας ότι η παρέα θα μεγαλώσει όπως και ο αριθμός των βιβλίων που ταξιδεύουν και διαβάζονται από χιλιάδες άτομα!
Τους ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο και το πραγματικό ενδιαφέρον τους και τους εύχομαι «Πολλές απελευθερώσεις!».
1. Πως θα περιέγραφες με λίγα λόγια το Bookcrossing και τι ακριβώς σημαίνει για εσένα;
StrangeEmily: Το bookcrossing είναι ένας τρόπος να αφήνεις ελεύθερα τα βιβλία που δεν θέλεις πια να έχεις, ώστε να έχει κάποιος άλλος την ευκαιρία να τα διαβάσει και να μποιραστεί τις εντυπώσεις του μαζί σου μέσω διαδικτύου. Επίσης είναι η χαρά του να βρίσκεις βιβλία που αντίστοιχα κάποιος άλλος έχει αφήσει ελεύθερα, κάτι που μοιάζει σαν παιχνίδι. Τέλος είναι ένας τρόπος να γνωρίσεις ανθρώπους μου μοιράζονται το ίδιο ενδιαφέρον για το διάβασμα με σένα.
Η χαρά του παιχνιδιού για μένα συνδυάζεται με το άνοιγμα των οριζόντων μου και με την αίσθηση πως ο κόσμος είναι μια απέραντη δημόσια βιβλιοθήκη. Μετά από 4 χρόνια που είμαι bookcrosser τα περισσότερα βιβλία που «έχω» δεν μου ανήκουν. Περιμένουν να τα διαβάσω για να τα απελευθερώσω. Επίσης μπορώ εύκολα να βρω, μέσω της κοινότητας του bookcrossing βιβλία που με ενδιαφέρουν. Ο κόσμος μικραίνει γιατί έρχομαι σε επαφή με bookcrossers από όλο τον κόσμο με κοινό ενδιαφέρον το βιβλίο. Αλλά στη χώρα μου το bookcrossing σημαίνει πολλές φιλίες, πολλές όμορφες σχέσεις, και για μένα έναν από τους καλύτερους τρόπους να περάσω τον ελεύθερο χρόνο μου.
panost: Ανταλλαγή ιδεών και βιβλίων, νέες παρέες, νέες σκέψεις, περιπέτεια, άγνωστο, μυστήριο, ταξίδι…
2. Η επαφή σου με την παρέα του Bookcrossing και με τα υπόλοιπα μέλη της ελληνικής κοινότητας πως προέκυψε;
StrangeEmily: Λίγες μέρες μετά την εγγραφή μου στο site του bookcrossing είδα ότι υπάρχει ελληνικό forum και έτυχε να διαβάσω ανακοίνωση για επερχόμενη συνάντηση στο κέντρο της Αθήνας, στην Cafeina. Είχα απορίες για τη διαδικασία αλλά και περιέργεια να γνωρίσω αυτούς τους ανθρώπους, οπότε πήρα δύο βιβλία και πήγα.
panost: Μέσω άρθρου για την ελληνική κοινότητα. Τους γνώρισα, με κάποιους κόλλησα, αλλά μιλώ με όλους.
3. Γιατί να συμμετέχει κάποιος στο εγχείρημά αυτό;
StrangeEmily: Α. Αφήνοντας ελεύθερο ένα βιβλίο, όταν αυτό «πιαστεί» και κάποιος άλλος γράψει τις εντυπώσεις του, η χαρά είναι διπλή: από τη μία είναι η συμμετοχή σε ένα παιχνίδι, κάτι σαν κυνήγι θησαυρού και από την άλλη είναι η χαρά να μοιράζεσαι κάτι που διάβασες με κάποιον άλλον, άγνωστο, ο οποίος γράφει την άποψή του γι’ αυτό.
Β. Η άποψη του άλλου μπορεί να είναι σύμφωνη με τη δική σου, αδιάφορη, ή (κάτι που το κάνει πολύ ενδιαφέρον) πολύ διαφορετική. Διαβάζοντας απόψεις άλλων για βιβλία που έχω διαβάσει με έκανε συχνά να θέλω να ξαναδιαβάσω το συγκεκριμένο βιβλίο.
Γ. Οι παραπάνω απόψεις, δεν είναι «κριτικές» επαγγελματικές, είναι σκέψεις συχνά συναισθηματικές ανθρώπων που πιάνουν στα χέρια τους και διαβάζουν. Είναι περισσότερες οι πιθανότητες όμως να διαβάσεις μια αμερόληπτη κρίση για ένα βιβλίο από κάποιον που δεν έχει τίποτα να κερδίσει γράφοντας ανώνυμα την άποψή του.
Δ. Αν κάποιος επιδιώξει την επικοινωνία μέσω των συναντήσεων, έχει να κερδίσει περισσότερα: Με τους ανθρώπους που γνωρίζει κανείς στο bookcrossing, ανοίγουν καταρχήν νέοι ορίζοντες όσον αφορά τις επιλογές ανάγνωσης: Μαθαίνει κανείς συγγραφείς που ποτέ δεν είχε ακούσει το όνομά τους ή που μπορεί να είναι αρνητικά διατεθειμένος και να μην τους έχει διαβάσει.
Ε. Συχνά πέφτουν στα χέρια σου βιβλία από παλαιότερες εκδόσεις ή συγγραφείς που «δεν φοριούνται» πια στις βιτρίνες των βιβλιοπωλείων.
Στ. Η άλλη πλευρά της γνωριμίας με άλλα μέλη είναι καθαρά κοινωνική και προσωπική. Μετά τις σπουδές και την εύρεση εργασίας ο κύκλος –φιλικός και κοινωνικός- ενός ανθρώπου συνήθως «κλείνει» και περιορίζεται στις εργασιακές φιλίες και στις παλιές φιλίες. Τείνουμε να μην κάνουμε παρέα με ανθρώπους πολύ μικρότερους ή πολύ μεγαλύτερούς μας. Στο bookcrossing γνώρισα και συναναστράφηκα για πρώτη φορά ενδιαφέροντες ανθρώπους από 18 ως 68 χρονών που δεν είναι συγγενείς μου και που μοιράζονται την αγάπη μου για τα βιβλία. Νέες φιλίες και σχέσεις χτίστηκαν που τώρα, μετά από 4 χρόνια, δεν θεωρώ πια επιφανειακές γνωριμίες.
panost: Για να μοιραστεί τα βιβλία του, τις σκέψεις και τα συναισθήματα του, για να προτείνει κάτι που η κοινότητα δεν γνώριζε, για να κάνει νέες παρέες, για να μάθει νέες ιδέες.
4. Δηλαδή, αν θέλει κάποιος να συμμετέχει τι ακριβώς θα πρέπει να κάνει;
StrangeEmily: Δεν είναι πολλές οι απαιτήσεις ενός τέτοιου hobby. Αρχικά μπορεί και να μη γραφτεί στο site αλλά να πάρει κάποιο βιβλίο –είτε από κάποια ζώνη του bookcrossing είτε σε συνάντηση είτε τυχαία- και να γράψει τις εντυπώσεις του γι’ αυτό και μετά να το αφήσει πάλι ελεύθερο. Αν θέλει όμως να εγγράψει διά του βιβλία και να τα απελευθερώσει θα πρέπει να ραφτεί στο site , το οποίο ούτως ή άλως είναι δωρεάν (προς το παρόν τουλάχιστον). Έτσι θα μπορεί να λαμβάνει μέσω email ειδοποιήσεις και να διαβάζει τις κριτικές για όσα βιβλία έχει απελευθερώσει ο ίδιος αλλά και για βιβλία άλλων τα οποία ο ίδιος έχει διαβάσει κάποια στιγμή και που τώρα αλλάζουν χέρια.
panost: Να γίνει μέλος στο www.bookcrossing.com, όπου θα αναγράψει ένα ψευδώνυμο που τον εκφράζει και το e-mail του για να τον ειδοποιούμε για τις συναντήσεις μας και για τις εκπλήξεις μας (το e-mail δεν δημοσιοποιείται)
5. Τι θα συμβούλευες κάποιον που ενδιαφέρεται και θέλει να συμμετέχει ενεργά;
StrangeEmily: Να έρθει σε κάποια συνάντηση και να μπαίνει τακτικά στο forum της ελληνικής κοινότητας γιατί θα βρει πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα να κάνει και να συμμετέχει εκεί (π.χ. release challenges, bookrings, διαγωνισμούς, events κ.α.). Θαμπορούσε όμως κανείς να συνεχίσει χωρίς να «κοινωνικοποιηθεί», απλά απελευθερώνοντας βιβλία και κυνηγώντας βιβλία που άλλοι απελευθερώνουν στην περιοχή που ζει και κινείται. Καλό θα είναι σε αυτή την περίπτωση να έχει ενεργοποιήσει μέσα στο site πολλές περιοχές για τις οποίες θα ήθελε να δέχεται ειδοποιήσεις ότι πρόκειται να απελευθερωθούν βιβλία.
panost: Να μη χάνει τις συναντήσεις μας, να συμμετέχει στο forum μας, να ανταλλάσει και να απελευθερώνει βιβλία που του αρέσουν και θέλει να τα γνωρίσει κι άλλος κόσμος.
6. Στην σημερινή πραγματικότητα, ειδικά στην ελληνική οι κοινωνικές συνθήκες ωθούν το άτομο στην ανάπτυξη μιας εγωκεντρικής αντίληψης και θεώρησης των πραγμάτων. Κατά πόσο θα μπορούσε η ιδέα του Bookcrossing να ανθήσει σε ένα τέτοιο περιβάλλον;
StrangeEmily: Η ιδέα της συμμετοχής σε κάτι που απαιτεί άρνηση, εν μέρει, της ιδιοκτησίας, από μόνο του οδηγεί σε μια νέα οπτική. Όπως είπα και παραπάνω, όταν κανείς συμμετέχει ενεργά στο bookcrossing, παύει πια να είναι «κάτοχος» πολλών βιβλίων, είναι όμως μέτοχος σε μια παγκόσμια βιβλιοθήκη και μαθαίνει να δέχεται και να δίνει, να ανταλλάσει αλλά και να προσφέρει. Ξανά η αίσθηση της συμμετοχής σε ένα παιχνίδι, καθώς και η επιθυμία να βρει κανείς ανθρώπους που να μοιράζονται τα ενδιαφέροντά του, είναι ισχυρό κίνητρο ακόμα και γι’ αυτούς που βλέπουν τα πράγματα πιο στενά. Από εκεί και πέρα είναι στο χέρι του καθένα αν και κατά πόσο θα συμμετέχει ενεργά στη διαδικασία, καθώς το bookcrossing δεν έχει σε καμιά περίπτωση υποχρεωτικό ή περιοριστικό χαρακτήρα.
panost: Η ιδέα αυτή ανατρέπει την εγωκεντρική αντίληψη. Γίνεσαι μέλος παρέας, κοινωνός νέων ιδεών αντιλήψεων και βιβλίων. Αλλάζεις μέσα από την επαφή με τους ανθρώπους, βρίσκεις νέα ενδιαφέροντα βιβλία και χόμπι κλπ κλπ.
7. Πως θα χαρακτήριζες την κατάσταση στην Ελλάδα σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές κυρίως χώρες;
StrangeEmily: Το bookcrossing στην Ελλάδα ανθεί και σταδιακά αναπτύσσεται όλο και περισσότερο, από άποψη αριθμού μελών είναι η εικοστή χώρα με πάνω από 4000 μέλη. Σε σχέση με τις βόρειοευρωπαϊκές χώρες ο μέσος όρος ηλικίας των bookcrossers είναι αισθητά μικρότερος. Η αίσθηση της «παρέας» ίσως είναι εδώ εντονότερη, ίσως και όχι. Πάντως παρατήρησα ότι η διοργάνωση συνεδρίων, κάτι που πήραμε από το εξωτερικό, εδώ έχει αποκτήσει σημαντικές διαστάσεις και τα μέλη το παίρνουν πολύ σοβαρά και ίσως γίνεται με μεγαλύτερη προσήλωση από ό,τι σε χώρες με μεγαλύτερους αριθμούς συμμετεχόντων.
panost: Αρκετά καλή. Δεν υπάρχει τεράστιος αριθμός ενεργών μελών. Στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη υπάρχουν πολλά άτομα αλλά πρέπει να κινητοποιηθεί και η επαρχία. Σε γενικές γραμμές έχει διαφημιστεί και διαδοθεί αλλά θέλει κι άλλη προσπάθεια.
8. Ποιο είναι το μήνυμά σου σε αυτούς που αντιμετωπίζουν με καχυποψία το Bookcrossing;
StrangeEmily: Μπορούν να δοκιμάσουν, έτσι κι αλλιώς δεν κοστίζει τίποτα, ούτε κάποιο από τα μέλη θα ζητήσει ποτέ χρήματα για οποιαδήποτε συμμετοχή.
Αν η καχυποψία προέρχεται από κάποιον που είναι συγγραφέας ή έχει βιβλιοπωλείο, από φόβο ότι με το bookcrossing μειώνονται οι πωλήσεις των βιβλίων, θα πω ότι μάλλον το αντίθετο συμβαίνει: όταν διευρύνεται το αναγνωστικό κοινό, μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες να διευρυνθεί και η ζήτηση του βιβλίου.
Απο το ιστολόγιο: Ηρακλής Λαμπαδαρίου
Saturday, January 17, 2009
Η εβδομάδα σε αριθμούς
Πηγή: Ελευθεροτυπία
Tuesday, March 13, 2007
Thursday, January 04, 2007
Τα βιβλία... ταξιδεύουν
Περισσότερα από εκατό βιβλία, αφημένα σε πάρκα, πλατείες, παγκάκια, τηλεφωνικούς θαλάμους και αλλού, περιμένουν να γνωρίσουν τον επόμενο αναγνώστη τους στη Θεσσαλονίκη. Tα άφησαν τις προηγούμενες μέρες «βιβλιοαπελευθερωτές» από όλη την Eλλάδα και το εξωτερικό, μέλη της παγκόσμιας ανοιχτής βιβλιοθήκης «bookcrossing» που είχαν το πρώτο πανελλήνιο συνέδριό τους την περασμένη εβδομάδα στην πόλη.
Mε σύνθημα «απελευθερώστε τα βιβλία και αφήστε τα να ταξιδέψουν ελεύθερα», περισσότεροι από 450.000 bookcrossers σε 130 χώρες του κόσμου έχουν «απελευθερώσει» τα τελευταία πέντε χρόνια πάνω από 3 εκατ. βιβλία και παρακολουθούν ηλεκτρονικά το «ταξίδι» τους, μέσω της ιστοσελίδας της πρωτοβουλίας www.bookcrossing.com.
Στην Eλλάδα, η ιδέα εξαπλώνεται με γοργούς ρυθμούς το τελευταίο διάστημα και σήμερα τα μέλη της πιο πρωτότυπης παγκόσμιας βιβλιοθήκης είναι 1.460, ενώ αποκτά όλο και περισσότερους υποστηρικτές.
Mε ευκαιρία την πρώτη πανελλήνια συνάντηση των bookcrossers, το νέο μεταδόθηκε από στόμα σε στόμα στη Θεσσαλονίκη, η οποία βρέθηκε αυτές τις μέρες στο επίκεντρο των υποστηρικτών της πρωτοβουλίας. Eίναι χαρακτηριστικό ότι από τα 249 «ελεύθερα» βιβλία που ήταν καταχωρημένα χθες στην ελληνική σελίδα του site, τα 103 βρίσκονταν στη Θεσσαλονίκη, την ώρα που στην Aθήνα αναζητούσαν τον επόμενο αναγνώστη 28 βιβλία και άλλα 14 σε ολόκληρη την Aττική.
H 27χρονη Xριστίνα μπήκε τυχαία στο «κλαμπ» των bookcrossers, όταν πριν από λίγες μέρες βρήκε τη «Δίκη» του Kάφκα σε ένα σταντ με εφημερίδες στην παραλιακή λεωφόρο της Θεσσαλονίκης. «Mε άφησαν εδώ για να βρω νέους αναγνώστες», έγραφε ένα χαρτάκι κολλημένο στο εξώφυλλο, ενώ όταν γύρισε σελίδα η έκπληξή της ήταν μεγαλύτερη. Eνα αυτοκόλλητο της πρωτοβουλίας και ένα χειρόγραφο του προηγούμενου κατόχου την ενημέρωναν για το πώς βρέθηκε το βιβλίο στα χέρια της και της ζητούσαν να το «ξεχάσει» κι αυτή με τη σειρά της κάπου μόλις το διαβάσει. «Tο βρίσκω συναρπαστικό», είπε στο «Eθνος» και έσπευσε να γίνει κι αυτή bookcrosser, ενημερώνοντας παράλληλα μέσω του site τον προηγούμενο κάτοχο ότι το βιβλίο του είναι σε ασφαλή χέρια.
«Θα το διαβάσω και θα το αφήσω στο τρένο, ώστε να συνεχίσει το ταξίδι του, ενώ θα δώσω και δικά μου βιβλία στην παγκόσμια βιβλιοθήκη», πρόσθεσε.
Πως γίνεται το bookcrossing
Για να συμμετάσχει κανείς, αρκεί να μπει στο www.bookcrossing. com, να γράψει τον τίτλο του βιβλίου που θέλει να «απελευθερώσει» και το σημείο όπου το έχει «ξεχάσει».
Παίρνει έναν μοναδικό κωδικό, τον οποίο γράφει πάνω στο βιβλίο, μαζί με μια σημείωση που να ενημερώνει τον επόμενο αναγνώστη. Eκείνος που θα το αναζητήσει από τις οδηγίες στο Iντερνετ ή θα το βρει τυχαία στο δρόμο μπαίνει με τη σειρά του στο site και γράφει τον κωδικό του βιβλίου, ενημερώνοντας τον προηγούμενο κάτοχο ότι είναι σε καλά χέρια. Oταν θα το διαβάσει, κάνει κι αυτός το ίδιο, παρακολουθώντας με τη σειρά του το υπόλοιπο «ταξίδι» του βιβλίου. Tο bookcrossing ξεκίνησε το 2001 στις HΠA, από μια ιδέα του Pον Xορνμπέικερ, που ίδρυσε το site. Πέντε χρόνια μετά, η ιδέα ξεπέρασε τα σύνορα των HΠA, πέρασε στην Eυρώπη και 130 χώρες του κόσμου, ενώ οι «βιβλιοαπελευθερωτές» έφτασαν τους 468.149 (σύμφωνα με την τελευταία καταμέτρηση του περασμένου Mαϊου), οι οποίοι έχουν καταχωρήσει συνολικά 3.043.701 βιβλία.
Εθνος, 25/7/2006
Mε σύνθημα «απελευθερώστε τα βιβλία και αφήστε τα να ταξιδέψουν ελεύθερα», περισσότεροι από 450.000 bookcrossers σε 130 χώρες του κόσμου έχουν «απελευθερώσει» τα τελευταία πέντε χρόνια πάνω από 3 εκατ. βιβλία και παρακολουθούν ηλεκτρονικά το «ταξίδι» τους, μέσω της ιστοσελίδας της πρωτοβουλίας www.bookcrossing.com.
Στην Eλλάδα, η ιδέα εξαπλώνεται με γοργούς ρυθμούς το τελευταίο διάστημα και σήμερα τα μέλη της πιο πρωτότυπης παγκόσμιας βιβλιοθήκης είναι 1.460, ενώ αποκτά όλο και περισσότερους υποστηρικτές.
Mε ευκαιρία την πρώτη πανελλήνια συνάντηση των bookcrossers, το νέο μεταδόθηκε από στόμα σε στόμα στη Θεσσαλονίκη, η οποία βρέθηκε αυτές τις μέρες στο επίκεντρο των υποστηρικτών της πρωτοβουλίας. Eίναι χαρακτηριστικό ότι από τα 249 «ελεύθερα» βιβλία που ήταν καταχωρημένα χθες στην ελληνική σελίδα του site, τα 103 βρίσκονταν στη Θεσσαλονίκη, την ώρα που στην Aθήνα αναζητούσαν τον επόμενο αναγνώστη 28 βιβλία και άλλα 14 σε ολόκληρη την Aττική.
H 27χρονη Xριστίνα μπήκε τυχαία στο «κλαμπ» των bookcrossers, όταν πριν από λίγες μέρες βρήκε τη «Δίκη» του Kάφκα σε ένα σταντ με εφημερίδες στην παραλιακή λεωφόρο της Θεσσαλονίκης. «Mε άφησαν εδώ για να βρω νέους αναγνώστες», έγραφε ένα χαρτάκι κολλημένο στο εξώφυλλο, ενώ όταν γύρισε σελίδα η έκπληξή της ήταν μεγαλύτερη. Eνα αυτοκόλλητο της πρωτοβουλίας και ένα χειρόγραφο του προηγούμενου κατόχου την ενημέρωναν για το πώς βρέθηκε το βιβλίο στα χέρια της και της ζητούσαν να το «ξεχάσει» κι αυτή με τη σειρά της κάπου μόλις το διαβάσει. «Tο βρίσκω συναρπαστικό», είπε στο «Eθνος» και έσπευσε να γίνει κι αυτή bookcrosser, ενημερώνοντας παράλληλα μέσω του site τον προηγούμενο κάτοχο ότι το βιβλίο του είναι σε ασφαλή χέρια.
«Θα το διαβάσω και θα το αφήσω στο τρένο, ώστε να συνεχίσει το ταξίδι του, ενώ θα δώσω και δικά μου βιβλία στην παγκόσμια βιβλιοθήκη», πρόσθεσε.
Πως γίνεται το bookcrossing
Για να συμμετάσχει κανείς, αρκεί να μπει στο www.bookcrossing. com, να γράψει τον τίτλο του βιβλίου που θέλει να «απελευθερώσει» και το σημείο όπου το έχει «ξεχάσει».
Παίρνει έναν μοναδικό κωδικό, τον οποίο γράφει πάνω στο βιβλίο, μαζί με μια σημείωση που να ενημερώνει τον επόμενο αναγνώστη. Eκείνος που θα το αναζητήσει από τις οδηγίες στο Iντερνετ ή θα το βρει τυχαία στο δρόμο μπαίνει με τη σειρά του στο site και γράφει τον κωδικό του βιβλίου, ενημερώνοντας τον προηγούμενο κάτοχο ότι είναι σε καλά χέρια. Oταν θα το διαβάσει, κάνει κι αυτός το ίδιο, παρακολουθώντας με τη σειρά του το υπόλοιπο «ταξίδι» του βιβλίου. Tο bookcrossing ξεκίνησε το 2001 στις HΠA, από μια ιδέα του Pον Xορνμπέικερ, που ίδρυσε το site. Πέντε χρόνια μετά, η ιδέα ξεπέρασε τα σύνορα των HΠA, πέρασε στην Eυρώπη και 130 χώρες του κόσμου, ενώ οι «βιβλιοαπελευθερωτές» έφτασαν τους 468.149 (σύμφωνα με την τελευταία καταμέτρηση του περασμένου Mαϊου), οι οποίοι έχουν καταχωρήσει συνολικά 3.043.701 βιβλία.
Εθνος, 25/7/2006
Tuesday, January 02, 2007
Όλος ο κόσμος μία μεγάλη βιβλιοθήκη
Πόσες φορές δεν έχουμε διαβάσει ένα βιβλίο έχοντας την αίσθηση ότι μας αγγίζει και θέλουμε να το μοιραστούμε με κάποιον; Με το bookcrossing τα βιβλία αγγίζουν πιο πολλούς ανθρώπους και προσφέρουν την ίδια συγκίνηση σε πιο πολλούς αναγνώστες.Από την άλλη, είναι κρίμα να αφήνουμε τα βιβλία που διαβάζουμε ξεχασμένα σε ένα ράφι να σκονίζονται χωρίς ποτέ πιθανόν να τα ξαναδιαβάσουμε. Αντί λοιπόν να αφήνουμε κάποια βιβλία στις βιβλιοθήκες μας, γιατί δεν τα ελευθερώνουμε; Τα βιβλία, λένε οι bookcrossers, δεν πρέπει να σκονίζονται στα ράφια. Αν τα αγαπάς, πρέπει να φροντίσεις να κυκλοφορούν. Διάβασέ τα, καταχώρισέ τα (αξιολόγησέ τα) και απελευθέρωσέ τα. Read-Register-Release, λέει το σύνθημά τους.Το Bookcrossing είναι ένα κίνημα απελευθέρωσης βιβλίων που απευθύνεται σε όλους τους λάτρεις της ανάγνωσης και συνδυάζει την περιπέτεια, την ανιδιοτέλεια και τη λογοτεχνία σε ένα μοναδικό μίγμα, το οποίο οι βιβλιόφιλοι βρίσκουν ακαταμάχητο. Το σκεπτικό είναι να απελευθερώνεις βιβλία σε παγκάκια, καφετέριες κ.λπ. και μετά να παρακολουθείς ηλεκτρονικά, μέσω της σχετικής ιστοσελίδας, το ταξίδι που κάνουν περνώντας από τον έναν αναγνώστη στον άλλο.Τα μέλη του κινήματος στη Λάρισα Δημ. Ανδράζης και Εύη Μπατικά επισημαίνουν ότι η διαδικασία είναι αρκετά απλή: Αφού διαλέξει κάποιος τα βιβλία που θέλει να «ταξιδέψουν», τα καταχωρίζει στην ιστοσελίδα www.bookcrossing.com, έτσι ώστε κάθε βιβλίο να αποκτήσει τα δικό του κωδικό αριθμό (αριθμός BCID). Αυτόν τον κωδικό τον σημειώνει στο εσωτερικό του εξωφύλλου, ώστε όποιος το βρει να μπορεί μέσω της ιστοσελίδας να μάθει ή να γράψει σχόλια γι’ αυτό. Έπειτα, το αφήνει στην επίσημη ζώνη απελευθέρωσης βιβλίων , σ’ ένα παγκάκι, στη στάση του λεωφορείου, στο καφέ, στο σχολείο ή οπουδήποτε θέλει. Έτσι το βιβλίο ξεκινάει το ταξίδι του, με άγνωστο προορισμό, αλλά με ενδιαφέρουσες στάσεις. Όταν κάποιος βρει το βιβλίο μπαίνει στην ίδια σελίδα και συμπληρώνει τον κωδικό του βιβλίου, δηλώνει πού το βρήκε και βλέπει πού ήταν πριν, ποιοι το διάβασαν και ποια ήταν η γνώμη τους. Στη συνέχεια το διαβάζει και το αφήνει ελεύθερο ώστε να συνεχίσει το ταξίδι του σε νέους αναγνώστες! Η ιστοσελίδα του bookcrossing είναι μόνο στα Αγγλικά. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει φόρουμ στα Ελληνικά, όπου οι Έλληνες χρήστες μπορούν να γράψουν στη γλώσσα τους, να συζητούν και να αλληλοβοηθούνται.Η ιδέα του bookcrossing γεννήθηκε το Μάρτιο του 2001 στην Αμερική και λίγο αργότερα έγινε γεγονός. Τον Μάρτιο του 2002, με ένα ολοσέλιδο ρεπορτάζ στο περιοδικό «Book», έγινε παγκοσμίως γνωστό, με αποτέλεσμα να γράφονται καθημερινά περίπου 200 νέα μέλη.Ο κ. Ανδράζης υπογραμμίζει ότι στην Ελλάδα υπάρχουν 2.000 μέλη περίπου του bookcrossing, κατέχοντας τη 17η θέση στον κόσμο. Ελληνικές επίσημες ζώνες απελευθέρωσης βιβλίων υπάρχουν στη Λάρισα, την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, τη Βέροια, τα Χανιά και την Κω. Στην πόλη μας αριθμούνται αυτή τη στιγμή περίπου 25 εγγεγραμμένα μέλη, ενώ η επίσημη ζώνη απελευθέρωσης βιβλίων είναι το καφέ Starbucks στην πλατεία Ταχυδρομείου. Είναι ένα μέρος στο οποίο μπορούν όλοι οι φίλοι του Bookcrossing και των βιβλίων να αφήσουν και να πάρουν βιβλία, βοηθώντας τα έτσι στο ταξίδι τους.Η κ. Μπατικά τονίζει ότι εκτός από τη συνήθη διαδρομή του bookcrossing, υπάρχουν και κάποιες επιμέρους. Είναι αρχικά το bookring, κατά το οποίο δημιουργείται από την αρχή μία λίστα ονομάτων, στα οποία θα πάει το βιβλίο, ενώ στο τέλος θα επιστρέψει στον κάτοχό του. Αντίθετα η διαδικασία του bookray περιλαμβάνει λίστα αναγνωστών του βιβλίου, αλλά χωρίς επιστροφή στον κάτοχο.Όσοι θέλουν περισσότερες πληροφορίες μπορούν να απευθυνθούν στον κ. Ανδράζη (τηλ. 6946-677.272).
Εφημερίδα, Ελευθερία 31/12/2006
Saturday, December 30, 2006
Σαφάρι βιβλίων
Tο σήμα του είναι ένα βιβλίο που τρέχει. Και οι οπαδοί του είναι μία κοινότητα βιβλιόφιλων που μετρά περισσότερα από 330.000 μέλη σε όλον τον πλανήτη - 500 μόνο στην Ελλάδα. Τους αναγνωρίζεις από το ότι αφήνουν βιβλία σε δημόσιους χώρους, προσδοκώντας να τα πάρει κάποιος άγνωστος που θα τα διαβάσει και θα κάνει το ίδιο, με τη σειρά του, σε μια άλλη καφετέρια, σε ένα άλλο παγκάκι, σε έναν άλλο σιδηροδρομικό σταθμό - μέχρι και στην κορυφή των Ιμαλαΐων έχει βρεθεί βιβλίο με αυτό το σήμα! Αυτή είναι η λογική του BookCrossing. H διαρκής ανταλλαγή βιβλίων, η παγκόσμια σκυταλοδρομία ανάγνωσης, η ανοιχτή βιβλιοθήκη. Τα βιβλία, λένε οι bookcrossers, δεν πρέπει να σκονίζονται στα ράφια. Αν τα αγαπάς, πρέπει να φροντίσεις να κυκλοφορούν. Διάβασέ τα, καταχώρισέ τα (αξιολόγησέ τα) και απελευθέρωσέ τα. Read-Register-Release, λέει το σύνθημά τους. H πρωτότυπη αυτή ιδέα ξεκίνησε το 2001 από έναν 40άρη - σήμερα - Αμερικανό, τον Ρον Χορνμπέικερ, που εγκαινίασε την ιστοσελίδα www.bookcrossing.com για τη δωρεάν κυκλοφορία βιβλίων. Κάθε βιβλίο που μπαίνει σε αυτήν την περιπέτεια παίρνει έναν κωδικό και εφοδιάζεται με μία ετικέτα, που δηλώνει ότι δεν έχει χαθεί αλλά είναι περιπλανώμενο. Όποιος το παίρνει στα χέρια του, καλείται να ενημερώσει την ιστοσελίδα, να το σχολιάσει και να το ξαναφήσει ελεύθερο ανακοινώνοντας, πάλι μέσω Διαδικτύου, πού μπορεί κανείς να το ανακαλύψει. Έτσι έγινε μια μέρα, και το «Mν» του Μίμη Ανδρουλάκη βρέθηκε σφηνωμένο παραμάσχαλα στο άγαλμα του Μακρυγιάννη κοντά στην Πλάκα. Οι γιαγιάδες το έβλεπαν καχύποπτα, αλλά ένα ζευγαράκι το πήρε. Έκτοτε χάθηκαν τα ίχνη του. Τέτοιες απώλειες είναι αναμενόμενες, ωστόσο κάποτε, μπορεί αυτό το βιβλίο να επανεμφανιστεί. Το πιο συναρπαστικό είναι ότι μέσω του κωδικού του, μπορεί κανείς να παρακολουθήσει το «ημερολόγιο καταστρώματός» του. Μπορεί επίσης να μπει σε ένα forum και να «συζητήσει» με άλλους bookcrossers. Σήμερα, στο BookCrossing. com υπάρχουν καταγεγραμμένα 1.756.000 βιβλία και σε λιγότερο από τέσσερα χρόνια, τα μέλη του έχουν δεκαπλασιαστεί! Κατά μέσο όρο, στην Αμερική είναι 30-50 χρόνων, στην Ελλάδα μεταξύ 20-35. Τα περισσότερα είναι γυναίκες, εξ ου και κυκλοφορεί πολλή γυναικεία λογοτεχνία, βρίσκει όμως κανείς και πλήθος απαιτητικά έργα και μεταξύ των σχολίων, εξαίρετες κριτικές.
Ο φίλος μου Γιάννης B. είναι bookcrosser, με ψευδώνυμο φυσικά, όπως όλοι. Στο «προφίλ» που έχει φτιάξει στη σχετική ιστοσελίδα, αντί για φωτογραφία του υπάρχει ένα σκιτσάκι. Αυτό που τον κεντρίζει σε τούτη την ιστορία είναι το κυνήγι του θησαυρού, το «σαφάρι βιβλίων» όπως λέει. Εκείνος, μάλιστα, διαλέγει πού θα αφήσει ένα βιβλίο, με κριτήρια σημειολογικά. Πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ο Γιάννης πήρε την πρωτοβουλία να διοργανώσει στην Αθήνα μια μαζική «απελευθέρωση» βιβλίων «ελληνικού πνεύματος». Πέρασε την ειδοποίηση στο www.bookcrossing.com και... παρέλαβε στο σπίτι του μια εκατοστή βιβλία, τα οποία καταχώρισε, σχολίασε και «παράτησε» εδώ κι εκεί. Ειδικά τον «Υμνωδό» (Στην αυλή των τυράννων, Κάκτος) της Μαίρης Ρενώ, τον άφησε στον Εθνικό Κήπο την ημέρα της Τελετής Έναρξης και έμαθε αργότερα, από το «ημερολόγιό» του, πως τον βρήκε μια Αγγλίδα τουρίστρια που ενθουσιάστηκε και τον «απελευθέρωσε» στο κέντρο του Λονδίνου. Ο Γιάννης είναι μέλος από τον Ιούλιο 2003, πολύ δραστήριο μάλιστα. Έχει «απελευθερώσει» 163 βιβλία (τα 130 ήταν δικά του), από τα οποία 48 κυκλοφορούν συστηματικά, και έχει «βρει» 77. Το πρώτο του το είχε ανακαλύψει στο μπαράκι Toy Cafe της πλατείας Καρύτση, και ήταν ο «Ανύπαρκτος Ιππότης» του Καλβίνο. Διόλου ευκαταφρόνητη συνάντηση... Σήμερα, με πληροφορεί, θα «απελευθερωθούν» πολλά. Μεταξύ τους, ένας Πέτρος Μάρκαρης και μια Πατρίτσια Χάισμιθ που θα... κάνουν βόλτα στον Εθνικό Κήπο. Ανακαλύψτε τα!
Οι Έλληνες δεν έχουν αναγνωστική κουλτούρα. Το 43,8% του πληθυσμού άνω των 15 χρόνων δεν διάβασε κανένα βιβλίο το 2003 (σύμφωνα με την περσινή έρευνα της VPRC για το Κέντρο Βιβλίου) και η Ελλάδα είχε μέχρι πρότινος το τρίτο χαμηλότερο ποσοστό αναγνωστών στην Ευρώπη. Ωστόσο, οι Έλληνες bookcrossers αυξάνονται θεαματικά. Από 14 το 2001, έφθασαν σήμερα τους 500, πρόσφατα μάλιστα προστέθηκαν νέα μέλη από τη Θεσσαλονίκη, τη Βέροια και την Κατερίνη. Αυτήν τη στιγμή υπάρχουν 40 βιβλία «απελευθερωμένα» κάπου μεταξύ Κρήτης και Έβρου, αλλά το καλοκαίρι, λόγω τουρισμού, σχεδόν τριπλασιάζονται. Σε μια χώρα όπου δεν υπάρχει η παράδοση του δανεισμού βιβλίων, όπου οι δημοτικές-δανειστικές βιβλιοθήκες υπολειτουργούν, όπου η σύγχρονη λογοτεχνία είναι σχεδόν απρόσιτη στην Εθνική Βιβλιοθήκη, όπου τα book clubs (ομάδες φιλαναγνωστών που συζητούν για συγκεκριμένα βιβλία) έχουν ναυαγήσει, όπου τα δραστήρια και φιλόξενα βιβλιοπωλεία είναι ελάχιστα, όπου οι λογοτεχνικές βραδιές έχουν διαφημιστικό χαρακτήρα, σε μια χώρα του «τζάμπα» όπως η δική μας, το BookCrossing θα μπορούσε πραγματικά να είναι η εναλλακτική πρόταση που θα καλλιεργούσε την αγάπη της ανάγνωσης. Αρκεί η εξοικείωση με το Ίντερνετ να ήταν μεγαλύτερη. Ήδη όμως, υπάρχει από ό,τι φαίνεται ένα αυξανόμενο κοινό νέων που επικοινωνούν με τα βιβλία μέσα από ανεπίσημους διαύλους και δεν εντοπίζονται από τις δημοσκοπήσεις. Δεν είναι ευοίωνο αυτό;
ΤΑ ΝΕΑ , 26/02/2005
Ο φίλος μου Γιάννης B. είναι bookcrosser, με ψευδώνυμο φυσικά, όπως όλοι. Στο «προφίλ» που έχει φτιάξει στη σχετική ιστοσελίδα, αντί για φωτογραφία του υπάρχει ένα σκιτσάκι. Αυτό που τον κεντρίζει σε τούτη την ιστορία είναι το κυνήγι του θησαυρού, το «σαφάρι βιβλίων» όπως λέει. Εκείνος, μάλιστα, διαλέγει πού θα αφήσει ένα βιβλίο, με κριτήρια σημειολογικά. Πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ο Γιάννης πήρε την πρωτοβουλία να διοργανώσει στην Αθήνα μια μαζική «απελευθέρωση» βιβλίων «ελληνικού πνεύματος». Πέρασε την ειδοποίηση στο www.bookcrossing.com και... παρέλαβε στο σπίτι του μια εκατοστή βιβλία, τα οποία καταχώρισε, σχολίασε και «παράτησε» εδώ κι εκεί. Ειδικά τον «Υμνωδό» (Στην αυλή των τυράννων, Κάκτος) της Μαίρης Ρενώ, τον άφησε στον Εθνικό Κήπο την ημέρα της Τελετής Έναρξης και έμαθε αργότερα, από το «ημερολόγιό» του, πως τον βρήκε μια Αγγλίδα τουρίστρια που ενθουσιάστηκε και τον «απελευθέρωσε» στο κέντρο του Λονδίνου. Ο Γιάννης είναι μέλος από τον Ιούλιο 2003, πολύ δραστήριο μάλιστα. Έχει «απελευθερώσει» 163 βιβλία (τα 130 ήταν δικά του), από τα οποία 48 κυκλοφορούν συστηματικά, και έχει «βρει» 77. Το πρώτο του το είχε ανακαλύψει στο μπαράκι Toy Cafe της πλατείας Καρύτση, και ήταν ο «Ανύπαρκτος Ιππότης» του Καλβίνο. Διόλου ευκαταφρόνητη συνάντηση... Σήμερα, με πληροφορεί, θα «απελευθερωθούν» πολλά. Μεταξύ τους, ένας Πέτρος Μάρκαρης και μια Πατρίτσια Χάισμιθ που θα... κάνουν βόλτα στον Εθνικό Κήπο. Ανακαλύψτε τα!
Οι Έλληνες δεν έχουν αναγνωστική κουλτούρα. Το 43,8% του πληθυσμού άνω των 15 χρόνων δεν διάβασε κανένα βιβλίο το 2003 (σύμφωνα με την περσινή έρευνα της VPRC για το Κέντρο Βιβλίου) και η Ελλάδα είχε μέχρι πρότινος το τρίτο χαμηλότερο ποσοστό αναγνωστών στην Ευρώπη. Ωστόσο, οι Έλληνες bookcrossers αυξάνονται θεαματικά. Από 14 το 2001, έφθασαν σήμερα τους 500, πρόσφατα μάλιστα προστέθηκαν νέα μέλη από τη Θεσσαλονίκη, τη Βέροια και την Κατερίνη. Αυτήν τη στιγμή υπάρχουν 40 βιβλία «απελευθερωμένα» κάπου μεταξύ Κρήτης και Έβρου, αλλά το καλοκαίρι, λόγω τουρισμού, σχεδόν τριπλασιάζονται. Σε μια χώρα όπου δεν υπάρχει η παράδοση του δανεισμού βιβλίων, όπου οι δημοτικές-δανειστικές βιβλιοθήκες υπολειτουργούν, όπου η σύγχρονη λογοτεχνία είναι σχεδόν απρόσιτη στην Εθνική Βιβλιοθήκη, όπου τα book clubs (ομάδες φιλαναγνωστών που συζητούν για συγκεκριμένα βιβλία) έχουν ναυαγήσει, όπου τα δραστήρια και φιλόξενα βιβλιοπωλεία είναι ελάχιστα, όπου οι λογοτεχνικές βραδιές έχουν διαφημιστικό χαρακτήρα, σε μια χώρα του «τζάμπα» όπως η δική μας, το BookCrossing θα μπορούσε πραγματικά να είναι η εναλλακτική πρόταση που θα καλλιεργούσε την αγάπη της ανάγνωσης. Αρκεί η εξοικείωση με το Ίντερνετ να ήταν μεγαλύτερη. Ήδη όμως, υπάρχει από ό,τι φαίνεται ένα αυξανόμενο κοινό νέων που επικοινωνούν με τα βιβλία μέσα από ανεπίσημους διαύλους και δεν εντοπίζονται από τις δημοσκοπήσεις. Δεν είναι ευοίωνο αυτό;
ΤΑ ΝΕΑ , 26/02/2005
Wednesday, December 27, 2006
Απελευθερωμένα βιβλία
Αν αγαπάς ένα βιβλίο, άσ' το ελεύθερο. Μην το περιορίζεις στον ασφυκτικό χώρο μιας βιβλιοθήκης. Διάβασέ το και μετά άφησέ το στο παγκάκι του πάρκου, στην πόλη, στην καφετέρια, στην παραλία, στο σινεμά. Η πιο ωραία βιβλιοθήκη είναι ο κόσμος ολόκληρος και εκεί τα βιβλία δεν κοστίζουν δεκάρα.
Το bookcrossing γεννήθηκε τον Απρίλιο του 2001 χάρη σ' έναν 36χρονο από το Κάνσας Σίτυ, τον Ρον Χορνμπέηκερ, και 30.000 άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο έχουν ήδη βρει την ιδέα του πρωτότυπη και ρομαντική και συμμετέχουν από αγάπη για τη λογοτεχνία. Στην ιστοσελίδα Bookcrossing.com μπορεί κανείς να τυπώσει μια ειδική ετικέτα (ένα βιβλίο με χέρια και πόδια που τρέχει) και να την αφήσει ανάμεσα στις σελίδες του βιβλίου που εγκαταλείπει. «Καλημέρα», γράφει το σήμα, «διάβασέ με και παράτα με κι εσύ!» Όποιος βρίσκει το βιβλίο καταλαβαίνει έτσι πως δεν ξεχάστηκε, αλλά αφέθηκε εσκεμμένα σ' έναν δημόσιο χώρο για να μπορέσει και κάποιος άλλος να απολαύσει την ανάγνωσή του. Καλείσαι ακόμη να ανακοινώσεις στην ιστοσελίδα την ημέρα και τον τόπο που το βρήκες, καθώς και τα σχόλιά σου για το βιβλίο. Αν δεν σπάσει η αλυσίδα, αυτός που άφησε τον «Μικρό Πρίγκιπα» στο κάθισμα ενός αεροπλάνου μπορεί να ελέγξει στο Ίντερνετ την πορεία του αγαπημένου του βιβλίου, από χέρι σε χέρι, και να διαβάσει τι σκέπτονται γι' αυτό άγνωστοι στην άλλη πλευρά του κόσμου.
Οι μυημένοι στο bookcrossing είναι 21.000 στις ΗΠΑ, σχεδόν 3.000 στον Καναδά, 390 στην Αυστραλία, αλλά υπάρχουν μηνύματα από δεκάδες χώρες - ανάμεσά τους η Κίνα, η Γκάνα, η Γροιλανδία, οι Φιλιππίνες, το Κουβέιτ, το Περού. Στην Ελλάδα υπάρχουν 14 «μέλη», στη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα, τη Λάρισα, τη Νίκαια, τη Νάουσα, την Ορεστιάδα, την Τρίπολη, τη Βέροια. Και κυκλοφορούν αδέσποτα τέσσερα βιβλία - δύο στο λόμπυ ξενοδοχείου στα Χανιά και δύο στο αεροδρόμιο της Κέρκυρας. «Προς το παρόν μόνο 15%-20% των βιβλίων τα παίρνουν κάποιοι που αποφασίζουν να συμμετάσχουν από το Ίντερνετ», εξηγεί ο Ρον Χορνμπέηκερ, «αλλά είναι και πάλι πολλοί. Το να απελευθερώνεις τα βιβλία σου και να παρακολουθείς την πρόοδό τους και τις ζωές που αγγίζουν, είναι πιο γοητευτικό και ικανοποιητικό από το να τα αραδιάζεις κάπου σ' ένα ράφι. Πρέπει να λάβει κανείς υπόψη πως σχεδόν όλοι οι bookcrosser έγιναν μέλη τούς πέντε τελευταίους μήνες και τα βιβλία ταξιδεύουν αργά, χρειάζεται χρόνος για να τα διαβάσει κανείς. Αλλά η κοινότητά μας αυξάνεται σε όλες τις ηπείρους. Στην ιστοσελίδα δεν υπάρχει διαφήμιση και είναι όλα δωρεάν. Μόνο μας κίνητρο είναι η ευχαρίστηση που παίρνουμε όταν δίνουμε χαρά...».
ΤΑ ΝΕΑ , 24/08/2002
Το bookcrossing γεννήθηκε τον Απρίλιο του 2001 χάρη σ' έναν 36χρονο από το Κάνσας Σίτυ, τον Ρον Χορνμπέηκερ, και 30.000 άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο έχουν ήδη βρει την ιδέα του πρωτότυπη και ρομαντική και συμμετέχουν από αγάπη για τη λογοτεχνία. Στην ιστοσελίδα Bookcrossing.com μπορεί κανείς να τυπώσει μια ειδική ετικέτα (ένα βιβλίο με χέρια και πόδια που τρέχει) και να την αφήσει ανάμεσα στις σελίδες του βιβλίου που εγκαταλείπει. «Καλημέρα», γράφει το σήμα, «διάβασέ με και παράτα με κι εσύ!» Όποιος βρίσκει το βιβλίο καταλαβαίνει έτσι πως δεν ξεχάστηκε, αλλά αφέθηκε εσκεμμένα σ' έναν δημόσιο χώρο για να μπορέσει και κάποιος άλλος να απολαύσει την ανάγνωσή του. Καλείσαι ακόμη να ανακοινώσεις στην ιστοσελίδα την ημέρα και τον τόπο που το βρήκες, καθώς και τα σχόλιά σου για το βιβλίο. Αν δεν σπάσει η αλυσίδα, αυτός που άφησε τον «Μικρό Πρίγκιπα» στο κάθισμα ενός αεροπλάνου μπορεί να ελέγξει στο Ίντερνετ την πορεία του αγαπημένου του βιβλίου, από χέρι σε χέρι, και να διαβάσει τι σκέπτονται γι' αυτό άγνωστοι στην άλλη πλευρά του κόσμου.
Οι μυημένοι στο bookcrossing είναι 21.000 στις ΗΠΑ, σχεδόν 3.000 στον Καναδά, 390 στην Αυστραλία, αλλά υπάρχουν μηνύματα από δεκάδες χώρες - ανάμεσά τους η Κίνα, η Γκάνα, η Γροιλανδία, οι Φιλιππίνες, το Κουβέιτ, το Περού. Στην Ελλάδα υπάρχουν 14 «μέλη», στη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα, τη Λάρισα, τη Νίκαια, τη Νάουσα, την Ορεστιάδα, την Τρίπολη, τη Βέροια. Και κυκλοφορούν αδέσποτα τέσσερα βιβλία - δύο στο λόμπυ ξενοδοχείου στα Χανιά και δύο στο αεροδρόμιο της Κέρκυρας. «Προς το παρόν μόνο 15%-20% των βιβλίων τα παίρνουν κάποιοι που αποφασίζουν να συμμετάσχουν από το Ίντερνετ», εξηγεί ο Ρον Χορνμπέηκερ, «αλλά είναι και πάλι πολλοί. Το να απελευθερώνεις τα βιβλία σου και να παρακολουθείς την πρόοδό τους και τις ζωές που αγγίζουν, είναι πιο γοητευτικό και ικανοποιητικό από το να τα αραδιάζεις κάπου σ' ένα ράφι. Πρέπει να λάβει κανείς υπόψη πως σχεδόν όλοι οι bookcrosser έγιναν μέλη τούς πέντε τελευταίους μήνες και τα βιβλία ταξιδεύουν αργά, χρειάζεται χρόνος για να τα διαβάσει κανείς. Αλλά η κοινότητά μας αυξάνεται σε όλες τις ηπείρους. Στην ιστοσελίδα δεν υπάρχει διαφήμιση και είναι όλα δωρεάν. Μόνο μας κίνητρο είναι η ευχαρίστηση που παίρνουμε όταν δίνουμε χαρά...».
ΤΑ ΝΕΑ , 24/08/2002
Tα βιβλία «απελευθερώνονται» και στην Eλλάδα
Στο ΤΟΥ Cafe της οδού Καρύτση, σε παγκάκια στο Σύνταγμα, στην οδό Πλουτάρχου στο Κολωνάκι και κάτω από την Ακρόπολη «απελευθερώθηκαν» βιβλία από τους κατόχους τους τις τελευταίες ημέρες. Όχι στο όνομα κάποιας επαναστατικής ιδεολογίας, αλλά εμπνευσμένοι από ένα παγκόσμιο κίνημα που εξαπλώνεται χάρη στο Ίντερνετ. Όταν διαβάσετε ένα βιβλίο, κολλάτε μία ετικέτα με οδηγίες, το αφήνετε σε κοινή θέα για να το πάρει κάποιος άγνωστος ο οποίος ίσως ακολουθήσει το παράδειγμά σας. Ο «απελευθερωτής» δηλώνει στο site λεπτομέρειες για το πού έχει αφήσει το βιβλίο. Όποιος το βρει, διαβάζει την ετικέτα με τις οδηγίες και με βάση τον κωδικό παρακολουθεί την προηγούμενη, συχνά πολυεθνική, διαδρομή του βιβλίου μέσα από το site. Χάρη στο BookCrossing, περισσότερα από μισό εκατομμύρια βιβλία έχουν «ξεχαστεί» σε κάποιο σημείο του πλανήτη τα τελευταία δύο χρόνια.
ΤΑ ΝΕΑ , 11/09/2003
Tuesday, December 26, 2006
Χαστουκιστές και ελευθερωτές...
Βροχή, όπως διαβάζω («Ε», 16/5) πέφτουν τα χαστούκια στους δρόμους της Βρετανίας, σε ανυποψίαστους περαστικούς, από έφηβους, οι οποίοι, συγχρόνως, μαγνητοσκοπούν το «κατόρθωμα» και, εν συνεχεία, το διαδίδουν από οθόνες κινητών τηλεφώνων και Διαδίκτυο. Η... κομψή αυτή «διασκέδαση», που οι δράστες ονόμασαν «happy slapping» («χαρωπό χαστούκισμα») και άρχισε πριν από έξι μήνες, ήδη έχει πάρει διαστάσεις ανησυχητικές. Ειδικοί αποδίδουν το φαινόμενο, μάλλον, σε μίμηση δύο -με παρεμφερές, υποθέτω, περιεχόμενο...- τηλεοπτικών εκπομπών, οι υπεύθυνοι των οποίων -πώς αλλιώς...- αποποιούνται πάσης ευθύνης. Ωστόσο, 16χρονος «slapper» («χαστουκιστής», γιατί όχι και... μπατσάς), συνεντευξιαζόμενος, παρατήρησε για τα θύματα: «...Σίγουρα τους λυπάσαι, γιατί δεν έχουν κάνει κάτι για να αξίζουν το χαστούκι. Παρ' όλα αυτά έχει πλάκα, γιατί είναι σαν να βλέπεις το σκετς στην τηλεόραση»...
Από την άλλη μεριά του «λόφου», άλλοι νέοι. Αυτοί ούτε χαστουκίζουν ούτε βιντεοσκοπούν - αμφιβάλλω και αν βλέπουν τηλεόραση. Απλώς... σκοπούν. Περιέρχονται (διαβάζω στο «Εψιλον», 8/5) τα πάρκα και «σπέρνουν», σε εμφανή σημεία, βιβλία περιμένοντας να «φυτρώσουν». Το βιβλιοφιλικό αυτό κίνημα, που ξεκίνησε προ τετραετίας από τις ΗΠΑ, αποτελεί σήμερα παγκόσμια διαδικτυακή κοινότητα (350.000 μέλη, περίπου 550 στην Ελλάδα, όπου πρωτοστατεί η Θεσσαλονίκη!), ονομάζεται «Book Crossing» (αδοκίμως, βιβλιοδιακίνηση) και τα μέλη του αυτοχαρακτηρίζονται ως «ελευθερωτές βιβλίων». Ελευθερώνουν, λοιπόν, βιβλία -ακόμα και σε στάσεις λεωφορείων- με μόνη, επικολλημένη την ένδειξη: «Το βιβλίο αυτό ταξιδεύει...» ή κάτι ανάλογο, και ζητούν από τους παραλήπτες, αφού τα διαβάσουν, να τα ελευθερώσουν και αυτοί. Και αν θέλουν -εδώ και η ομορφιά του παιχνιδιού!- να γράψουν δυο λόγια από την εμπειρία της φιλοξενίας. Ξέχασα τι έγραφα στην αρχή...
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 25/05/2005
Από την άλλη μεριά του «λόφου», άλλοι νέοι. Αυτοί ούτε χαστουκίζουν ούτε βιντεοσκοπούν - αμφιβάλλω και αν βλέπουν τηλεόραση. Απλώς... σκοπούν. Περιέρχονται (διαβάζω στο «Εψιλον», 8/5) τα πάρκα και «σπέρνουν», σε εμφανή σημεία, βιβλία περιμένοντας να «φυτρώσουν». Το βιβλιοφιλικό αυτό κίνημα, που ξεκίνησε προ τετραετίας από τις ΗΠΑ, αποτελεί σήμερα παγκόσμια διαδικτυακή κοινότητα (350.000 μέλη, περίπου 550 στην Ελλάδα, όπου πρωτοστατεί η Θεσσαλονίκη!), ονομάζεται «Book Crossing» (αδοκίμως, βιβλιοδιακίνηση) και τα μέλη του αυτοχαρακτηρίζονται ως «ελευθερωτές βιβλίων». Ελευθερώνουν, λοιπόν, βιβλία -ακόμα και σε στάσεις λεωφορείων- με μόνη, επικολλημένη την ένδειξη: «Το βιβλίο αυτό ταξιδεύει...» ή κάτι ανάλογο, και ζητούν από τους παραλήπτες, αφού τα διαβάσουν, να τα ελευθερώσουν και αυτοί. Και αν θέλουν -εδώ και η ομορφιά του παιχνιδιού!- να γράψουν δυο λόγια από την εμπειρία της φιλοξενίας. Ξέχασα τι έγραφα στην αρχή...
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 25/05/2005
Friday, September 08, 2006
Απελευθερώστε τα βιβλία σας!
TO BookCrossing είναι ουσιαστικά, η πρακτική του να αφήνεται ένα βιβλίο σε δημόσιο χώρο για να το βρουν και να το διαβάσουν άλλοι, οι οποίοι στη συνέχεια θα κάνουν το ίδιο.
Το BookCrossing είναι μία παγκόσμια αφιλοκερδής κοινότητα βιβλιόφιλων, που αριθμεί περίπου 477.000 μέλη, τα οποία έχουν καταχωρήσει στο ομώνυμο site ( http://www.bookcrossing.com) περισσότερα από 3 εκατ. βιβλία, ενώ τα στοιχεία αυτά αλλάζουν κάθε λεπτό. Το BookcCrossing ξεκίνησε στις 17 Απριλίου 2001 από το Ron Hornbaker και σήμερα έχει επεκταθεί παγκοσμίως.
Στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή υπάρχουν περίπου 1.460 μέλη. Το BookCrossing τους προσφέρει τη δυνατότητα γνωριμίας μεταξύ τους, καθώς επικοινωνούν μέσα από διάφορα fora, ενώ οργανώνουν και μηνιαίες συναντήσεις.
Το 1ο Ελληνικό Συνέδριο BookCrossing πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη στα μέσα Ιουλίου 2006. Σε αυτό συμμετείχαν 33 BookCrossers από όλη την Ελλάδα και δύο από την Αγγλία, ενώ ήταν ευπρόσδεκτοι και όλοι όσοι θέλησαν να γνωρίσουν από κοντά την ιδέα του BookCrossing.
Το ταξίδι ενός βιβλίου
Η «διαδικασία» βασίζεται σε μια πολύ απλή ιδέα: ένας BookCrosser καταχωρεί ένα βιβλίο του στο site www.bookcrossing.com και παίρνει ένα μοναδικό αριθμό ταυτότητας (BCID - BookCrossing ID number), ο οποίος ανήκει στο συγκεκριμένο αντίτυπο και μόνο. Γράφει αυτό τον αριθμό στην πρώτη σελίδα του βιβλίου, καθώς επίσης και λίγα λόγια-οδηγίες προς τους άλλους BookCrossers.
Στη συνέχεια αφήνει το βιβλίο ελεύθερο να ταξιδέψει με το να το αφήσει, για παράδειγμα, στο τραπεζάκι μιας καφετέριας, σ' ένα παγκάκι, στην αίθουσα αναμονής ενός ιατρείου, σ' ένα δημόσιο τηλεφωνικό θάλαμο - οι επιλογές είναι ανεξάντλητες. Οποιος βρει το βιβλίο, θα βρει και τις οδηγίες, θα μπει στο site, θα εισάγει το BCID του βιβλίου και ο προηγούμενος «ιδιοκτήτης-αναγνώστης» θα ενημερωθεί αυτόματα ότι το βιβλίο βρέθηκε. Ο νέος κάτοχος έχει τη δυνατότητα να γράψει στο site τις εντυπώσεις του, την κριτική του, τη βαθμολογία του για το βιβλίο, καθώς και να το αφήσει ξανά ελεύθερο για να το βρει κάποιος άλλος -και ούτω καθ' εξής.
Το ποσοστό των βιβλίων που καταχωρούνται στο site, από τη στιγμή που κάποιος τα βρίσκει είναι μικρό, περίπου 20-25%. Μην ξεχνάμε όμως ότι το κίνημα του BookCrossing είναι ακόμη πολύ «νεαρό» σε ηλικία και δεν έχουν όλοι, όσοι βρίσκουν κάποιο από τα βιβλία που ταξιδεύουν, πρόσβαση στο Internet.
Η ορολογία
BCID - BookCrossing ID: Σε κάθε βιβλίο που καταχωρείται δίνεται ένας αριθμός αναγνώρισης 9 ψηφίων, μοναδικός για το συγκεκριμένο αντίγραφο.
TBR - To Be Read: Ο κάτοχος δεν έχει διαβάσει ακόμα το βιβλίο.
AVL - Available: Διαθέσιμο. Αυτό δε σημαίνει απαραίτητα ότι είναι διαθέσιμο για ανταλλαγή ή για RABCK. Μπορείτε όμως να στείλετε ένα ευγενικό PM στον τελευταίο κάτοχο, κάνοντας μία πρόταση ανταλλαγής.
RES - Reserved: Κρατημένο. Αυτό μπορεί να έχει διάφορες έννοιες, ανάλογα με τον κάτοχο.
TRAV - Travelling: Χρησιμοποιείται για τα βιβλία που έχουν ελευθερωθεί. Παρουσιάζεται όταν γίνεται καταχώρηση ελευθέρωσης (release note).
PC - Personal Collection: Τα βιβλία που δεν προγραμματίζεται να «απελευθερωθούν». Το status τίθεται από τον τελευταίο που παρέλαβε το βιβλίο.
RABCK - Random Act of BookCrossing Kindness: Τυχαία πράξη καλοσύνης BookCrossing. Κάποιος π.χ. σας στέλνει ένα βιβλίο χωρίς να ζητήσει ανταλλαγή ή τα ταχυδρομικά έξοδα. Απλά κάνει κάτι καλό για κάποιον άλλο - με δική του πρωτοβουλία.
PM - Personal Message: Προσωπικό μήνυμα. Το μήνυμα παραδίδεται στο e-mail σας, χωρίς ποτέ να αποκαλυφθεί η διεύθυνσή σας (γι' αυτόν το λόγο, όλα τα μηνύματα περνούν μέσα από το site).
OBCZ or OCZ - Official BookCrossing Zone: Ενας BookCrosser, με την άδεια του υπεύθυνου του χώρου, ετοιμάζει ένα κουτί, ένα ράφι, μία γωνία, προκειμένου να γίνει μία οργανωμένη θέση ανταλλαγής βιβλίων.
ISO - In Search Of: Σε αναζήτηση κάποιου βιβλίου, προσώπου κ.λπ.
OBCZ ανά την Ελλάδα
Αν είστε επιφυλακτικοί και δε θέλετε να αφήσετε τα βιβλία σας σε παγκάκια και καφετέριες, μπορείτε να το κάνετε σε μια OBCZ. Οι Official BookCrossing Zones είναι τα πιο ασφαλή σημεία για την πρώτη σας «απελευθέρωση», αλλά και για να βρείτε τα πρώτα σας βιβλία. Οι OBCZ που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα είναι οι εξής:
* Cafeina-OBCZ (η «βάση» των Αθηναίων bookcrossers): μίνι καφέ - swinging μπαράκι στο κέντρο της Αθήνας (Ζωοδόχου Πηγής & Ακαδημίας - στενάκι Κιάφας 6, τηλ. 210 38 41 282, e-mail: obcz.cafeina@gmail.com).
* OBCZ-Phoenix (Αθήνα): Καφέ «The Dragonphoenix Inn», Σπινθάρου 32, Νέος Κόσμος, τηλ.: 210 90 14 111, e-mail: OBCZ-Froutotypo@hotmail.com.
* OBCZ-Φρουτότυπο (Θεσσαλονίκη) - Καφέ «Φρουτότυπο», Πλατεία Ναυαρίνου 3, Θεσσαλονίκη.
* OBCZ-MikroCafe (Κως): Καφέ «MikroCafe», Κολοκοτρώνη 4, Κως
* OBCZ-Biz-Bize (Βέροια): Καφέ «Biz-Bize», Βέροια, e-mail: OBCZ-Biz-Bize@hotmail.com.
* Vryses-OBCZ (Χανιά) - Κέντρο Ξένων Γλωσσών Χρήστος Σωτηρόπουλος, Βρύσες Χανίων.
* UBCZ (Unofficial BookCrossing Zone) - StekiSemfe-UBCZ: Στέκι ΣΕΜΦΕ (Σχολής Μαθηματικών & Φυσικών Επιστημών), Κτήριο των Γενικών Εδρών, Πολυτεχνειούπολη, Ζωγράφου, e-mail: stekisemfe@gmail.com
Το BookCrossing είναι μία παγκόσμια αφιλοκερδής κοινότητα βιβλιόφιλων, που αριθμεί περίπου 477.000 μέλη, τα οποία έχουν καταχωρήσει στο ομώνυμο site ( http://www.bookcrossing.com) περισσότερα από 3 εκατ. βιβλία, ενώ τα στοιχεία αυτά αλλάζουν κάθε λεπτό. Το BookcCrossing ξεκίνησε στις 17 Απριλίου 2001 από το Ron Hornbaker και σήμερα έχει επεκταθεί παγκοσμίως.
Στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή υπάρχουν περίπου 1.460 μέλη. Το BookCrossing τους προσφέρει τη δυνατότητα γνωριμίας μεταξύ τους, καθώς επικοινωνούν μέσα από διάφορα fora, ενώ οργανώνουν και μηνιαίες συναντήσεις.
Το 1ο Ελληνικό Συνέδριο BookCrossing πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη στα μέσα Ιουλίου 2006. Σε αυτό συμμετείχαν 33 BookCrossers από όλη την Ελλάδα και δύο από την Αγγλία, ενώ ήταν ευπρόσδεκτοι και όλοι όσοι θέλησαν να γνωρίσουν από κοντά την ιδέα του BookCrossing.
Το ταξίδι ενός βιβλίου
Η «διαδικασία» βασίζεται σε μια πολύ απλή ιδέα: ένας BookCrosser καταχωρεί ένα βιβλίο του στο site www.bookcrossing.com και παίρνει ένα μοναδικό αριθμό ταυτότητας (BCID - BookCrossing ID number), ο οποίος ανήκει στο συγκεκριμένο αντίτυπο και μόνο. Γράφει αυτό τον αριθμό στην πρώτη σελίδα του βιβλίου, καθώς επίσης και λίγα λόγια-οδηγίες προς τους άλλους BookCrossers.
Στη συνέχεια αφήνει το βιβλίο ελεύθερο να ταξιδέψει με το να το αφήσει, για παράδειγμα, στο τραπεζάκι μιας καφετέριας, σ' ένα παγκάκι, στην αίθουσα αναμονής ενός ιατρείου, σ' ένα δημόσιο τηλεφωνικό θάλαμο - οι επιλογές είναι ανεξάντλητες. Οποιος βρει το βιβλίο, θα βρει και τις οδηγίες, θα μπει στο site, θα εισάγει το BCID του βιβλίου και ο προηγούμενος «ιδιοκτήτης-αναγνώστης» θα ενημερωθεί αυτόματα ότι το βιβλίο βρέθηκε. Ο νέος κάτοχος έχει τη δυνατότητα να γράψει στο site τις εντυπώσεις του, την κριτική του, τη βαθμολογία του για το βιβλίο, καθώς και να το αφήσει ξανά ελεύθερο για να το βρει κάποιος άλλος -και ούτω καθ' εξής.
Το ποσοστό των βιβλίων που καταχωρούνται στο site, από τη στιγμή που κάποιος τα βρίσκει είναι μικρό, περίπου 20-25%. Μην ξεχνάμε όμως ότι το κίνημα του BookCrossing είναι ακόμη πολύ «νεαρό» σε ηλικία και δεν έχουν όλοι, όσοι βρίσκουν κάποιο από τα βιβλία που ταξιδεύουν, πρόσβαση στο Internet.
Η ορολογία
BCID - BookCrossing ID: Σε κάθε βιβλίο που καταχωρείται δίνεται ένας αριθμός αναγνώρισης 9 ψηφίων, μοναδικός για το συγκεκριμένο αντίγραφο.
TBR - To Be Read: Ο κάτοχος δεν έχει διαβάσει ακόμα το βιβλίο.
AVL - Available: Διαθέσιμο. Αυτό δε σημαίνει απαραίτητα ότι είναι διαθέσιμο για ανταλλαγή ή για RABCK. Μπορείτε όμως να στείλετε ένα ευγενικό PM στον τελευταίο κάτοχο, κάνοντας μία πρόταση ανταλλαγής.
RES - Reserved: Κρατημένο. Αυτό μπορεί να έχει διάφορες έννοιες, ανάλογα με τον κάτοχο.
TRAV - Travelling: Χρησιμοποιείται για τα βιβλία που έχουν ελευθερωθεί. Παρουσιάζεται όταν γίνεται καταχώρηση ελευθέρωσης (release note).
PC - Personal Collection: Τα βιβλία που δεν προγραμματίζεται να «απελευθερωθούν». Το status τίθεται από τον τελευταίο που παρέλαβε το βιβλίο.
RABCK - Random Act of BookCrossing Kindness: Τυχαία πράξη καλοσύνης BookCrossing. Κάποιος π.χ. σας στέλνει ένα βιβλίο χωρίς να ζητήσει ανταλλαγή ή τα ταχυδρομικά έξοδα. Απλά κάνει κάτι καλό για κάποιον άλλο - με δική του πρωτοβουλία.
PM - Personal Message: Προσωπικό μήνυμα. Το μήνυμα παραδίδεται στο e-mail σας, χωρίς ποτέ να αποκαλυφθεί η διεύθυνσή σας (γι' αυτόν το λόγο, όλα τα μηνύματα περνούν μέσα από το site).
OBCZ or OCZ - Official BookCrossing Zone: Ενας BookCrosser, με την άδεια του υπεύθυνου του χώρου, ετοιμάζει ένα κουτί, ένα ράφι, μία γωνία, προκειμένου να γίνει μία οργανωμένη θέση ανταλλαγής βιβλίων.
ISO - In Search Of: Σε αναζήτηση κάποιου βιβλίου, προσώπου κ.λπ.
OBCZ ανά την Ελλάδα
Αν είστε επιφυλακτικοί και δε θέλετε να αφήσετε τα βιβλία σας σε παγκάκια και καφετέριες, μπορείτε να το κάνετε σε μια OBCZ. Οι Official BookCrossing Zones είναι τα πιο ασφαλή σημεία για την πρώτη σας «απελευθέρωση», αλλά και για να βρείτε τα πρώτα σας βιβλία. Οι OBCZ που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα είναι οι εξής:
* Cafeina-OBCZ (η «βάση» των Αθηναίων bookcrossers): μίνι καφέ - swinging μπαράκι στο κέντρο της Αθήνας (Ζωοδόχου Πηγής & Ακαδημίας - στενάκι Κιάφας 6, τηλ. 210 38 41 282, e-mail: obcz.cafeina@gmail.com).
* OBCZ-Phoenix (Αθήνα): Καφέ «The Dragonphoenix Inn», Σπινθάρου 32, Νέος Κόσμος, τηλ.: 210 90 14 111, e-mail: OBCZ-Froutotypo@hotmail.com.
* OBCZ-Φρουτότυπο (Θεσσαλονίκη) - Καφέ «Φρουτότυπο», Πλατεία Ναυαρίνου 3, Θεσσαλονίκη.
* OBCZ-MikroCafe (Κως): Καφέ «MikroCafe», Κολοκοτρώνη 4, Κως
* OBCZ-Biz-Bize (Βέροια): Καφέ «Biz-Bize», Βέροια, e-mail: OBCZ-Biz-Bize@hotmail.com.
* Vryses-OBCZ (Χανιά) - Κέντρο Ξένων Γλωσσών Χρήστος Σωτηρόπουλος, Βρύσες Χανίων.
* UBCZ (Unofficial BookCrossing Zone) - StekiSemfe-UBCZ: Στέκι ΣΕΜΦΕ (Σχολής Μαθηματικών & Φυσικών Επιστημών), Κτήριο των Γενικών Εδρών, Πολυτεχνειούπολη, Ζωγράφου, e-mail: stekisemfe@gmail.com
Αρθρο απο το ένθετο της ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗΣ: "Τέχνη + ζωή"
Sunday, June 25, 2006
Saturday, June 17, 2006
Άρθρο του Έθνους για το bookcrossing στην Ελλάδα
Δείγμα της έκτασης που έχει το bookcrossing στην Ελλάδα. Το συγκεκριμένο άρθρο δημοσιεύθηκε στις 8/10/2005. Και έπεται συνέχεια.
Subscribe to:
Posts (Atom)