Δεν μπορώ να αναφέρομαι στους Ελληνες γενικότερα αλλά μπορώ να μιλήσω για την προσωπική μου εμπειρία. Ένας απο τους λόγους που έφυγα απο την Ελλάδα ήταν ο τρόπος που μου φέρθηκαν οι εκάστοτε εργοδότες. Βέβαια ο κάθε επαγγελματικός χωρος διαφέρει και ο εποχιακός τουρισμός μπορεί να είναι τελείως διαφορετικό απο τον δικό σας. Το θέμα είναι οτι οι γυναίκες με πτυχίο, χωρίς προυπηρεσία μεταξύ 24 - 30 (όπως ήμουνα εγώ όταν βγήκα στην αγορά εργασίας) πάντοτε αντιμετώπιζαν τεράστια προβλήματα και η ανεργία χτυπούσε 24% - 25% ακόμα και στις 'καλές εποχές'. Όπου υπάρχει περισσότερη προσφορά απο ζήτηση σε θέσεις εργασίας, οι εργοδότες έχουν το πάνω χέρι και κάνουν οτι τους καπνίσει.
Στον εποχιακό τουρισμό υπάρχουν πολλοί ερασιτέχνες. Δηλαδή άνθρωποι που είχαν ένα χωράφι που ήταν άχρηστο μεχρι τη δεκαετία του 70 - 80 και ξέφνικά στα 90's έγινε θησαυρός. Ετσι χωρίς κατάρτηση και γενικότερη παιδεία έγιναν 'αφεντικά'. Και νομίζουν οτι η σωστή επαγγελματική σχέση είναι αυτή του αγά - ραγιά. Σε συνδυασμό με το γεγονός οτι το ελληνικό κράτος έχει νόμους που γενικά δεν εφαρμόζονται ε, γίνεται τις αποκαλύψεως.
Μου έχουν φάει ΙΚΑ, με έχουν βρίσει χωρίς να φταίω, μου έχουν φαει μισθούς και σε γενικές γραμμές γραμμές το workplace bullying πάει σύνεφο. Και δεν είμαι η μόνη.
Τώρα σε άλλους χώρους μπορεί να ισχύουν άλλα. Ο ελληνικός χώρος δεν είναι υγιείς. Όποιος θέλει να κάνει πράγματα πρέπει να φυγει στο εξωτερικό. Η ελληνική αγορά είναι απίστευτα συντηρητική.
Το επεισόδιο που αναφέρονται οι απο πάνω είναι αυτό:
No comments:
Post a Comment