Cheek to cheek

Αυτό το τραγούδι είναι απο τον άλλο κόσμο. Πραγματικά παραδεισένιο

Γράμματα στον Αγιο Βασίλη

Αυτός ο σάκος ήταν στο ταχυδρομείο της Βούλας

Το χριστουγεννιάτικο δέντρο μου

Terry Pratchett Quote

"The truth is that even big collections of ordinary books distort space, as can readily be proved by anyone who has been around a really old-fashioned secondhand bookshop, one that looks as though they were designed by M. Escher on a bad day and has more stairways than storeys and those rows of shelves which end in little doors that are surely too small for a full-sized human to enter. The relevant equation is: Knowledge = power = energy = matter = mass; a good bookshop is just a genteel Black Hole that knows how to read. "

Terry Pratchett

Melanie Fiona - Monday Morning

Have you heard the news today
I'm leaving town
I'm cashing out
This town's too small for me to stay
The time is now
I'm heading out

Baby, I still need ya
but if you stay
I'll leave ya
Cuz I gotta get away
And if I ever see ya
My heart is gonna bleed
but I'm leaving either way

My darling baby
This is a warning
said that I'm leaving
on Monday morning
You'll get no answer
No use in calling
because I'm leaving
on Monday morning

This flower needs somewhere to go
No room to grow
on these dusty roads
I got two tickets and a dream
8:15 I'll save you a seat

Baby, I still need ya
but if you stay
I'll leave ya
Cuz I gotta get away
And if I ever see ya
My heart is gonna bleed
but I'm leaving either way

My darling baby
This is a warning
said that I'm leaving
on Monday morning
You'll get no answer
No use in calling
because I'm leaving
on Monday morning
Monday morning
Monday morning
Monday morning (not Tuesday, baby)
Monday morning
Baby, I still need ya
but if you stay
I'll leave ya
Cuz I gotta get away
And if I ever see ya
My heart is gonna bleed
but I'm leaving either way

My darling baby
This is a warning
said that I'm leaving
on Monday morning
You'll get no answer
No use in calling
because I'm leaving
on Monday morning

Monday morning
Monday morning (this is your warning)
Monday morning
Monday morning
Monday morning
Monday morning
Monday morning
Monday morning

Η απολογία της Κλυταιμνήστρας της Simon Bertiere

Είμαι η Κλυταιμνήστρα, η βασίλισσα του Άργους. Με ξέρετε καλά. Εδώ και τρεις χιλιάδες χρόνια με δείχνετε με το δάχτυλο τρέμοντας από αγανάκτηση. Με τη βοήθεια του εραστή μου σκότωσα τον σύζυγό μου, Αγαμέμνονα, όταν γύρισε από τον Τρωικό Πόλεμο. Και βρήκα τον θάνατο από το χέρι του γιου μου, του Ορέστη. Στη γεμάτη θρύλους και πάθη ιστορία των Ατρειδών, την ένδοξη για το χρυσάφι και το αίμα, είμαι το πιο μισητό πρόσωπο, η κακιά, η φοβερή εξαίρεση. Ανδροκτόνος, δράκαινα, μύραινα ή οχιά, είμαι ένα τέρας τρομακτικό... και γελοίο συνάμα...

Είμαι ένα πρόσωπο προς εκμετάλλευσιν, ένα εργαλείο...

Όλοι είναι ανοιχτά ή κρυφά με την άλλη πλευρά, εκείνη του θύματος και των δολοφόνων μου. Με σκότωσαν; Καλά μου έκαναν! Ήμουν άξια της τύχης μου! Κι όμως! Εγώ έχω στο ενεργητικό μου μόνο ένα θύμα. Ένα μόνο! Ενώ η αδελφή μου η Ελένη προκάλεσε τον θάνατο χιλιάδων πολεμιστών που έπεσαν στο πεδίο της μάχης μπροστά στα τείχη της Τροίας...

Εγώ είμαι θυγατέρα της τραγωδίας...

Μιας τραγωδίας που προκάλεσαν οι άνδρες!

Μου άρεσε πολύ αυτό το βιβλίο. αυτό το εδάφιο όμως δεν είναι το αγαπημένο μου.

Λυπάμαι που δεν έκανα περισσότερα για σένα. Όμως το εργο ήταν δύσκολο. θέλεις να σου πω? Η σημερινή μας συζήτηση εξηγεί θαυμάσια αυτά που σου καταλογίζουν. Κάνεις πολλές ερωτήσεις, σκέφτεσαι πολύ, θέλεις να τα καταλάβεις όλα ... ακόμη χειρότερα, να τα ελέγχεις όλα. Αυτό δεν αρέσει καθόλου, ιδίως σε μια γυναίκα. Η προσωπικότητά σου είναι αυτή που ενοχλεί. Είναι τα φημισμένα ανδρικά προτερήματα σου: η εξυπνάδα, η ικανότητα να σκεφτεσαι, να λογαριάζεις, να προβλέπεις, η ενέργεια, η συνέχεια στα σχέσδιά σου, το θάρρος, η διαύγεια. Ανέχεται κανείς λίγη δύναμη σε μερικές παρθένες, αθλήτριες ή πολεμίστριες που θα προσφέρουν στους άνδρες την ευχαρίστηση να τις νικήσουν και να γίνουν στη συνέχεια οι πιο υπάκουες σύζυγοι. Όμως εσύ, μετά τον γάμο, τόλμησες να πάρειθς την εξουσία. Αμέσως μετά την αναχώρηση του Αγαμέμνονα, συμπεριφέρθηκες σαν άνδρας, για να μην πω ως σφετερίστρια. Στη σχέση σου με τον Αίγισθο, ανέτρεψες τους ρόλους. Θέλησες να βγεις απο την κατάστασή σου. Πέρασες την κόκκκινη γραμμή, έθεσες υπο αμφισβίτηση την τάξη του κόσμου - όποια κι αν είναι αυτή τέλος πάντων. Οι άνδρες αλλά και οι περισσότερες γυναίκες, δεν μπορούν να σου το συγχωρήσουν. Θα καταβάλεις μεγάλο κόπο για να ξανανέβεις την πλαγιά.

Αγαπητή Κλυταιμνήστρα, τζάμπα αγχώνεσαι, πάρα πολλές γυναίκες και άνδρες σου δίνουν δίκιο. Ο Αγαμέμνονας είναι ένας απο τους λιγότερο αγαπημένους μου ήρωες. Απο τότε που έμαθα τα κατορθώματά του (στο δημοτικό ήμουν νομίζω) δίκιο σου έδινα. Καλά να πάθει. Πήγαινε γυρεύοντας. Η αδικία θα ήταν να είχε καλό τέλος. Κακώς νομίζεις οτι ο κόσμος σε κακιώνει. Αποτελείς εμπνευση για πολλές γυναίκες διότι δεν διαχωρίζουμε την αιτία απο το αποτέλεσμα πλέον. Το 90% των γυναικών εαν ο σύζυγος τους σκότωνε ένα απο τα παιδιά τους θα αντιδρούσε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Και τα δικαστήρια θα έβρισκαν χιλιάδες ελαφρυντικά για την κάθε περίπτωση. Κοιμήσου ήσυχη. Δεν σε μισούμε.

Τα νέα μου

Τι έλεγα στην προηγούμενη ανάρτηση? Οτι ο ήρωας απο το ¨Θάνατο στην Βενετία" μάλλον για παιδεραστής μου κάνει. Ε, δίκιο είχα. Ευτυχώς πάντος ψόφησε πριν προλάβει να κάνει τίποτα.

Σήμερα γράφτηκα στον ΟΑΕΔ για το επίδομα ανεργίας αφού πρώτα πέρασα απο το ΙΚΑ για να μου δώσουν τα ένσημά μου. Τόσο στο ΙΚΑ όσο και στον ΟΑΕΔ οι υπάλληλοι ήταν ΑΓΕΝΕΣΤΑΤΟΙ. Αλίμονο στον κακομοίρη που δεν ήξερε ακριβώς που έπρεπε να πάει και τι έγγραφα χρειάζεται για την δουλειά του. Θα τον έτρωγαν οι υπάλήλοι αν μπορούσαν.

Έμαθα επίσης οτι το ΤΑΞΥ που υποτίθεται οτι θα το καταργούσαν καλά κρατεί και μάλλον εκεί πρέπει να πάω για να ανανεώσω το βιβλιάριο ασθενείας.

Στο μεταξύ οι μέρες για το ταξίδι μου στο Λονδίνο πλησιάζουν.

Θάνατος στη Βενετία του Τόμας Μαν

Είπα να αποτοξινωθεί από το πολύ Cracked και απο ιστορίες τύπου Laurell K Hamilton και να διαβάσω λίγη σοβαρή λογοτεχνία. Διάλεξα το "Θάνατος στη Βενετία" και δεν μου αρέσει ντιπ.

Ο συγγραφέας είναι βαρύγδουπος και αργός. Χρησιμοποιεί κάτι προτάσεις επτά γραμμές η μια. Μέχρι να φτάσω στο τέλος γυρίζω στην αρχή για να καταλάβω τι παίζει.

Βλέπει ο ήρωας μια ασχημόφατσα και του περνάνε χίλια μύρια απ' το μυαλό. Σε έναν νορμάλ άνθρωπο αν συναντήσει κανέναν επικίνδυνο τύπο σε στενό σοκάκι σκέπτεται σκηνές απ' το NCSI και κοιτάζει με τρόπο για να μην δίνει στόχο το κινητό του για να τηλεφωνήσει στην αστυνομία ο ήρωας του βιβλίου όμως αποφασίζει να πάει στη Βενετία. Που όσο ήταν μακριά τον θάμπωνε και μόλις έφτασε εκεί θυμήθηκε ότι τον πειράζει η υγρασία. Έλεος δηλαδή. Και συν τοις άλλοις γνωρίζει ένα πιτσιρίκι μπάνικο και κάθεται μερικές μέρες στο ξενοδοχείο παραπάνω για να το χαζεύει

Εγώ που χτες έβλεπα "Law & Order: SVU" στοιχηματίζω πως παρεξηγήθηκε το ενδιαφέρον του και τον πνίξανε τον τύπο στο τέλος εξού και ο θάνατος.

Μήπως το' χω κάψει το μυαλό μου απο το πού Sci - fi και δεν μπορώ να διαβάσω πλέον φυσιολογικά βιβλία? Τεσπα θα επιστρέψω με update όταν τελειώσω το βιβλίο.

UPDATE: Δίκιο είχα τελικά. Τον σαρδανάπαλο ήρωα τον έφαγε η πανούκλα.

Mad World by Gary Jules

Guns N' Roses

Guns N' Roses Greatest Hits Don't Cry [Original Version]
Guns N' Roses Greatest Hits Knockin' on Heaven's Door
Guns N' Roses Greatest Hits Live and Let Die
Guns N' Roses Greatest Hits Paradise City
Guns N' Roses Greatest Hits Sweet Child O' Mine
Guns N' Roses Greatest Hits Sympathy for the Devil
Guns N' Roses Greatest Hits You Could Be Mine

Download Here

Το παράπονο

Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης
Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου
Πρώτη εκτέλεση: Ελευθερία Αρβανιτάκη

Εδώ στου δρόμου τα μισά
έφτασε η ώρα να το πω
άλλα είναι εκείνα που αγαπώ
γι' αλλού γι' αλλού ξεκίνησα.

Στ' αληθινά στα ψεύτικα
το λέω και τ' ομολογώ.
Σαν να 'μουν άλλος κι όχι εγώ
μες στη ζωή πορεύτηκα.

Όσο κι αν κανείς προσέχει
όσο κι αν το κυνηγά,
πάντα πάντα θα 'ναι αργά
δεύτερη ζωή δεν έχει.

The Complaint

The sorrows (feel like) heavy bracelets
you didn't tell me you love me
it's my complaint my love, my loving lips
and I'd let my body die for it.

I don't want people anymore around me, my light
upon my lips I've got spearmint
it's my complaint take from me, claim from me
my arrow of oblivion.

I'm sending you with a letter
the blade of the moon
take it and turn it against me my love, my craze
even if your soul is weeping, smile at me.

The last of the Mohicans

Το αγαπημένο μου sound track. Απλά τέλειο!


Clannad The Last of the Mohicans I Will Find You
Trevor Jones The Last of the Mohicans Cora
Trevor Jones The Last of the Mohicans Elk Hunt
Trevor Jones The Last of the Mohicans Fort Battle
Trevor Jones The Last of the Mohicans Massacre-Canoes
Trevor Jones The Last of the Mohicans Munro's Office-Stockade
Trevor Jones The Last of the Mohicans Parlay
Trevor Jones The Last of the Mohicans Pieces of a Story
Trevor Jones The Last of the Mohicans Promentory
Trevor Jones The Last of the Mohicans River Walk and Discovery
Trevor Jones The Last of the Mohicans The British Arrival
Trevor Jones The Last of the Mohicans The Courier
Trevor Jones The Last of the Mohicans The Glade (Pt. 2)
Trevor Jones The Last of the Mohicans The Kiss
Trevor Jones The Last of the Mohicans The Last of the Mohicans (Theme)
Trevor Jones The Last of the Mohicans Top of the World

Download Here

Μου την πέσανε...

Στο ιστολόγιο μου φιλοξενούσα μέχρι πριν απο λίγο μια μικρή συλλογή απο ebooks ελευθερα για κατέβασμα. Ήξερα οτι αυτό ήταν ολίγο γκουχ - γκουχ παράνομο αλλά και τι με αυτό? Σιγά την φοβερή παρανομία, εδώ γίνονται άλλα κι άλλα.

Τεσπα κάποιος ενοχλήθηκε βαθύτατα μάλλον διότι ο λογαριασμός Mediafire όπου φιλοξενούσα τα αρχεία διεγράφη μαζί με ότι είχα ανεβάσε! Οπότε βιβλία πάπαλα!

Τα αποσύρω και δεν ξέρω αν και πότε θα τα ανεβάσω ξανά.

Chit - chat

Here is a part of my job that I really don't like. Imagine this: It's 12 o' clock noon. New arrivals are waiting to be checked in, guests are lining up to check out and then some poor sod steps up and says: Miss I wan to go to so-and-so restaurant for lunch could you make a reservation NOW, as I need to get going and I really want a reservation?

Simple you would think. Surely I can put the others on hold it will only take a second. I remember most of the restaurants' telephone numbers without looking them up, so it will only take a second.

Think again. The person on the other end of the line wants to do the public relations game. So instead of taking down the essentials like number or people, name and time, she/he asks "You are calling from Majestic wow (it's a hotel you goofy, what's the big deal?) how are things there? (same as you dummy) We haven't heard of you for a while. Maria is this you? When ARE you coming to dinner yourself?

This is not a social call. Get over with it. I have work to do. Meanwhile people are starring and I am getting pissed. The person on the other end of the line might have nothing better to do because if I had called for a reservation on a busy night I would receive a different approach but no. She now says smugly to herself how social and agreeable she is and how my manners border on the rude.

PLEAAAAASE.

That's why I love the taxi operator. The conversation goes like this:
Maria: Calling from Majestic, 2 pax for Oia
Operator: 2 pax from Majestic to Oia (twice)
{somewhere in the background there is an answer}
Operator: Number 25 in 5 minutes
Maria: Ok.

Nice. Easy. Fast. No hurt feelings. Yeah!

Dear Indian Guests

Here are some rules that you have to follow if you wish to remain alive:

There are certain places where you can dispose of your garbage. They are called garbage disposals and their use is obligatory! The floor / bed / closet are not places to leave whatever you don’t want any more! It’s unsanitary and insulting for the people who clean after your mess! Being unsanitary is not a choice you can make! If you are endangering the health of the other guests and personnel the hotel is entitled to kick you out and keep your money. The law is on their side.

Being punctual is very important. When you make an appointment make sure you will be there on time. Choose carefully. Just because they are working for you doesn’t mean that people’s time is not valuable. Don’t assume that by being vague you will get your way. The ferries / planes / taxis won’t wait for you. Plus once you are recognized as one “of those” you will find that most receptionists / travel agents etc will be hesitant to help you. Being late is disrespectful and here in Greece there are consequences for that.

You have booked one room in our hotel. That does not entitle you to “see” every room in the hotel and expect every guest o be ready to leave his room just so you may evaluate it and decide where you want to stay.

Stop moving your head like loons. It’s annoying and makes me wanna smack you on the head. What is it? Water in your ears that you are trying to get rid of? Use cotton. But for the love of God please stop moving your head like those toy dogs in cars! It makes me nauseous. I hate being nauseous. I will hurt you.

Just because they don’t matter to you doesn’t mean that they are not people. If you have booked a double room we are expecting two people not two adults, two children and their nanny. You paid for her ferry / airplane tickets why would the hotel be any different? Of course there is extra charge for the extra people. And no the fact that you are making them sleep on the floor doesn’t change that fact. Once again behaving like assholes is not an option. Just because you are thoughtless by upbringing (I hate to think that jackass-ness is part of your genetic make up, it’s racist) doesn’t mean that this behavior will go unnoticed and unpunished here.

I don’t care what your laws allow you to do, but here in Greece you cannot hire a car without a driver’s license. You can drive a scooter without a helmet but if you get caught you will be fined, period. No exceptions and no matter how much you move your head it will not impress the policemen. If you think that the rates are expensive go find agencies of your own but if you get faulty car/motorbike etc, don’t expect me to go rescue you, I cannot sent our driver to pick you up from the middle of nowhere, get yourself out of the hole you dug yourself.

No, the restaurants in town will not hold a table for you a whole day, once again you have to be punctual. No the restaurants will not be able to cook anything you see fit to cook they already have menus. Same as our kitchen. It’s sacrosanct, you may not enter or use. Also ask before trying to cook in your room. If you are not given permission don’t proceed.

There is a reason why we don’t hand out second keys: it’s so that bozos like you don’t loose them and then force us to change the locks. If you are careless and lose it you will be charged. And yes allowing your five year old to play with the key is a sure proof way if losing it. End of story.

Don’t steal things from the room. We will find out sooner or later and you are making a fool of yourself by obtaining things as small as towels or ashtrays. Ask politely we will give it away as presents, you cheapskate bastards.

The hotel is a business and although it aims to please its guests there are rules that have to be observed. There are specific times that the pool is open and you have to comply. Breakfast is included in the rate but is served at specific times, not whenever you want to. The rates are fixed and you cannot bargain yourself a deal. A non – refundable offer means YOU WILL NOT GET YOUR MONEY BACK.

The people who work in the hotel have specific duties, the maid will clean the room but will not baby-sit for you, the taxi driver might help you with your luggages but will not follow you around carrying your shopping bags while you shop. They are working people; they cannot loiter around like you! Try to remember and respect that.

Don’t say I don’t wish to be difficult when in fact you are a pain in the neck. You know what it is to be difficult and the difference of being easy! Make a choice.

Always remember, while you are traveling abroad, you are am ambassador of your country. Try not to embarrass yourself.

Ancient Thira

Palaia Kameni

Santorini's volcanic island.

Santorini News 04

It’s been a while since I have written any news. Things are great in Santorini. The weather is not picture perfect yet but it’s getting there. My mother visited and stayed for about 10 days. She brought some household staff for my apartment which was good. The furniture themselves are not enough to create a cozy atmosphere and there were a lot of little things that are not only decorative but useful like ashtrays for example. Also I am going to have new curtains soon. Anyway once all the finishing touches are ready I will create a new video and show my “new” place of.

Work is great. So far it’s easy, nothing I can’t handle or haven’t seen yet. The guests are all polite and manageable and there haven’t been any major screw ups by me or anyone yet. I have been reading some of my previous posts about my time in “Mystique”. I can’t believe some of the things that happened to me. I think that now because of my previous experience I am feeling a lot more relaxed and confident.

I don’t know if I mentioned it before but 2008 was a very bad year for me. I accepted a post that seemed perfect in paper but was actually the job from hell! I had a boss who was unreasonable to put it mildly. He “liked” me (though not sexually, thank God he was gay) so he decided to “educate” me by throwing all sort of impossible tasks to me. There was a point when he seriously told me that after working for him for several months I should be able to read his mind and he wouldn’t have to explain himself so much. I realize now that I should have walked in the first 3 months like everybody else instead of hanging on and trying for 12. But that is all in the past.

This season I have set certain goals. There are things I wish to do this year and I operate better when I make lists. This season’s resolutions are:

• I will try Chinese food (done)
• I want to find my own apartment (done)
• I want to eat at a gourmet restaurant (done)
• I want to visit the red and white beach of Santorini as well as explore Pyrgos and Exo Gonia
• I will learn how to cook
• I want to get my driver’s license and a car
• I want to register at least 100 books in Bookcrossing.com
• I want to travel abroad. London is my first stop. I really wish to visit the British museum. Rome and Paris are my second and third options but I don’t think I will have the money or the time to do all.
• I want to learn a second foreign language. I’m thinking Spanish because it’s easy and it would be a great advantage to my line of work.

Well that’s all for now.

Τροία

Η κλοπή των γλυπτών του Παρθενώνα

Οι Έλληνες (03)

Οι 'Ελληνες (02)

Οι Έλληνες (01)

Σπαρτιάτες: Η άνοδος και η πτώση (03)

Σπαρτιάτες: Η άνοδος και η πτώση (02)

Σπαρτιάτες: Η άνοδος και η πτώση (01)

The True Story of Alexander the Great (02)

The True Story of Alexander the Great (01)

Santorini News 03

Where to begin. I am settling fine in my new apartment. It’s still pretty empty – I don’t have the resources or the time to “personalize it” yet but it’s pretty cool. Naturally I am way over budget – again. But that can’t be helped.

I have cooked for the first time in Santorini. I made an omelet (with feta cheese) and hamburgers (the pre – made ones that you just fry). Next I am going to try to make a steak and maybe chicken. I just hope that I get better at this because otherwise I am going to starve. On the bright side this year I am not going to gain any weight. I am going to return home as thin as I was in Paros (53 kilos instead of 63).

My new job has started – finally! I have just started day three. I still haven’t found my way around the rooms. Typically – this being Santorini the hotel couldn’t be a nice apartment building – no, it a small maze of corridors and upstairs and downstairs and volcano view rooms and east facing rooms and blah, blah, blah. Also this is a five star hotel and apart from my brief month in Mystique, this is the highest profile hotel I have worked for so far. My feet are killing me as my very stylish ballerina pumps are cutting my feet’s circulation but they do look pretty. There is tons of info that I have to remember and after a few weeks of unemployment I feel that I have lost my touch. Well I think I will need a week more to get my bearings.

To top it all I have caught a cold. Imagine that: first day on the job trying to make a good impression and being sick as a dog. Thankfully it wasn’t very busy, just a couple of arrivals but the fact that I had a sore throat and a fever and couldn’t stop shivering didn’t help much. The good news I’m feeling better. The bad news tomorrow we are expecting 22 rooms. Half of them are an organized group so they are all coming at the same time. Yupi! And they are all leaving together on the 5th.

So I’m saving my strength and going from the hotel straight back home, but at some point I’m going to have to go to a hairdresser and get my hair done. It looks awful. I’m thinking brownish – red highlights and a haircut.

Just finished reading “Berserk” by Tim Lebbon. Not a very nice horror novel. I am currently reading “Η μεγάλη μέρα” της Catherine Alliott.

In the footsteps of Alexander the Great by Michael Wood

BBC - In the footsteps of Alexander (Vergina) 2

BBC - In the footsteps of Alexander (Troy) 3

BBC - In the footsteps of Alexander (gordion knot) 4

BBC - In the footsteps of Alexander (Issus & Tyre) 5

BBC - In the footsteps of Alexander (Gaza) 6

BBC - In the footsteps of Alexander (Alexandria) 7

BBC - In the footsteps of Alexander (Siwa) 8

BBC - In the footsteps of Alexander (Lord of Asia) 9

BBC - In the footsteps of Alexander (Susa) 10

BBC - In the footsteps of Alexander (the trap) 11

BBC - In the footsteps of Alexander (Persian Gates) 12

BBC - In the footsteps of Alexander (Darius Dies) 13

BBC - In the footsteps of Alexander (no going back) 14

BBC - In the footsteps of Alexander (land of wolves) 15

BBC - In the footsteps of Alexander (Kabul) 16

BBC - In the footsteps of Alexander (Afghanistan) 17

BBC - In the footsteps of Alexander (Uzbekistan) 18

BBC - In the footsteps of Alexander (Bactria) 19

BBC - In footsteps of Alexander (the mountain) 20

BBC - In the footsteps of Alexander (into India) 21

BBC - In the footsteps of Alexander (ends of earth) 22

BBC - In the footsteps of Alexander (The Kalash) 23

BBC - In the footsteps of Alexander (climbing pir sar) 24

BBC - In the footsteps of Alexander (crossing the jhelum) 25

BBC - In the footsteps of Alexander (monsoon rains) 26

BBC - In the footsteps of Alexander (the fleet) 27

BBC - In the footsteps of Alexander (multan city) 28

BBC - In the footsteps of Alexander (Indus Delta) 29

BBC - In the footsteps of Alexander (the Camel trek) 30

BBC - In the footsteps of Alexander (ending) 31

Tour of my Santorini apartment

Yes the weirdo you can glimpse at some point is me and I would like to thank Sakis Rouvas for the music background!

Found an apartment in Santorini

I found a place to stay! Yupi! I haven’t moved yet but pretty soon I am going to have my very first flat! I have lived alone before but usually I was a “nomad”. I’ve been offered a room to share with someone I didn’t usually know by the management as part of the benefit package but it wasn’t a home.

I am a bit worried, ok I am terrified, because I don’t know if I can make it, financially I mean and I am a bit anxious about the future. A house is a commitment. Next year I will have to work at the same company (dark thoughts: what if they don’t want me back? What if it’s awful and I don’t like it? What if my welfare money can’t cover my expenses in the winter? What if I don’t save enough?).

Landlords here are unbelievable. They take advantage of the situation (aka people’s need for housing now that the season is beginning) and are asking extraordinary amounts of money for rent. Sometimes I think that it would be better if I bought a house rather than rent it! I have seen four possible apartments, all of them expensive but only one of them actually worth the money of the rent. I am picking the bigger one. If I am going to go over budget it might as well be for a house that I truly liked that doesn’t resemble a tiny furnished box.

I’m keeping my fingers crossed and hope for the best. The apartment is a regular one bedroom and not a studio which means I have two beds to spear, so feel free to comment (hint: someone might get lucky and have a free vacation in Santorini!) As soon as I settle I’m going to post pictures.

Reading now: “The righteous men” by Sam Bourne. It’s pretty ok. It’s still pretty early to realize what’s going on but so far this poor reporter writes about a couple of un – related murders and his wife is kidnapped by a sect of religious Jews and he is ordered to stop or they will kill her. It’s not heavy literature but it keeps my mind from wandering about things I really shouldn’t be thinking (above mentioned dark thoughts).

Tomorrow I will either move or go to Oia for a nice walk.

My first days in Santorini

So, I left Athens on the 23rd of March and after a very long - long journey I finally reached Santorini and I am house hunting ever since. The prices are extremely high for tiny furnished apartment studios, apparently there are not many jobs in Athens so everyone is going to the islands at the moment and housing is scarce. I have a couple of possible candidates but they are a little bit more than what I had in mind. My internet time is very limited, I use an internet café so I probably won’t be able to answer all of my mail right away, but I will get to it eventually.

Currently I am staying at the hotel where I will start working on the 31st of March. It’s nice but still needs a thorough clean up and shaping up. Luckily there are scores of electricians, maids, cooks etc making everything ready. The rooms are a bit chilly because of all the humidity but the hotel is located in a rather nice area (though not as nice as Loucas, their view was to die for). The problem with “The Majestic” is that it’s a perfectly luxurious four star hotel that fancies itself a five star and though not as pricey as, say, Mystique, is rather expensive. I think however that I am going to enjoy working here.

The island itself is a huge construction site. Everyone is re – building and making ready for the season though not many places will be open for Easter. In my quest for an apartment I stumbled over a lot of quant little places in or close to Fira with extremely good prices for a nice getaway, I am not going into details right now but I have found perfectly nice double rooms for 40,00 euros per night (who said Santorini is expensive?) I will post more on my next post just in case anyone fancies a visit (do I hear bookcrossing spring excursion? Anyone? No?).

I have read two books already: "Ο μεσάζοντα" του John Grisham, and “Nights of rain and stars” by Maeve Binchy.

That’s all for now.

Ο Θούρειος του Ρήγα απο τον Νίκο Ξυλούρη

War March

Until when, O braves, must we live in the narrow passes,
Alone, like lions, upon the mountain ridges?
Better a single hour of a life that is free,
Than forty years of slavery and prison!

Living in caves, seeing before us only trees,
Fleeing from the world because of bitter slavery?
Better a single hour of a life that is free,
Than forty years of slavery and prison!

Losing brothers, homeland and parents,
Our friends, our children and all our kin?
Better a single hour of a life that is free,
Than forty years of slavery and prison!

Ως πότε παλικάρια, θα ζούμε στα στενά,
μονάχοι σα λιοντάρια, στες ράχες στα βουνά;
Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή.

Σπηλιές να κατοικούμε, να βλέπουμε κλαδιά,
να φεύγωμ' απ' τον κόσμο, για την πικρή σκλαβιά;
Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή.

Να χάνωμεν αδέλφια, πατρίδα και γονείς,
τους φίλους, τα παιδιά μας, κι όλους τους συγγενείς;
Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή.

Τα βιβλία δραπετεύουν...

«Όλοι έχουμε βιβλία στις βιβλιοθήκες μας, αγαπημένα και μη, τα οποία, αφού διαβάσουμε, τα αφήνουμε στα ράφια και σκονίζονται. Γιατί να μη δώσουμε λοιπόν την ευκαιρία σε κάποιον άλλον να τα ξεφυλλίσει; Αυτό τουλάχιστον κάνω τα τελευταία χρόνια».

Έχει δημιουργήσει ένα ιντερνετικό... ράφι, όπου έχει τοποθετήσει τα βιβλία της. Η Ευαγγελία Θεοδωρίδου είναι το τελευταίο διάστημα μέλος της ελληνικής κοινότητας bookcrossing. «Δίνω δηλαδή την ευκαιρία και τη δυνατότητα σε κάποιον άλλον να διαβάσει τα βιβλία που έχω σπίτι μου, αφήνοντάς τα σε κοινή θέα και περιμένοντας από άλλα μέλη να τα πάρουν», λέει στα «ΝΕΑ». Μέχρι σήμερα έχει απελευθερώσει περίπου 60 βιβλία της και άλλα τόσα έχει βρει σε δημόσιους χώρους.

Το 2001, ο Ρον Χορνμπέικερ από την Αμερική θέλησε να δημιουργήσει ένα δίκτυο στο οποίο να καταγράφεται η πορεία των βιβλίων που άλλαζαν χέρια σε όλον τον κόσμο. Έτσι, ξεκίνησε το bookcrossing. Η μόδα ήρθε στην Ελλάδα τέσσερα χρόνια αργότερα, ενώ η πόλη από την οποία ξεκίνησε ήταν η Λάρισα. Σήμερα, τα μέλη, γνωστοί και ως bookcrossers, φθάνουν τις 5.500! Σύνθημά τους; «Τα βιβλία ταξιδεύουν ελεύθερα».

Διαδικτυακή κοινότητα

Το 5οΣυνέδριο των Ελλήνων Βookcrossers μάλιστα θα πραγματοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη 21-24 Μαΐου. Όπως τονίζει η Άννα Δραγάτσικα, μέλος της οργανωτικής επιτροπής στη Θεσσαλονίκη, το bookcrossing είναι μια διαδικτυακή κοινότητα, που πιστεύει ότι τα βιβλία πρέπει να ταξιδεύουν ελεύθερα από αναγνώστη σε αναγνώστη, μακριά από τα ράφια των βιβλιοθηκών. «Φέρνει κοντά όλους τους ανθρώπους που αγαπάνε τα βιβλία όχι μόνο ως αντικείμενα, αλλά και ως πνευματικά δημιουργήματα». Πώς γίνεται αυτό; Η διαδικασία, όπως προσθέτει, είναι πολύ απλή: μέσα από την ιστοσελίδα www. bookcrossing. com μπορεί κάποιο μέλος να καταγράψει όλα τα βιβλία που θέλει να απελευθερώσει, δημιουργώντας έτσι την ηλεκτρονική του βιβλιοθήκη.

«Για κάθε βιβλίο που θέλει να συμπεριλάβει στη βιβλιοθήκή του, μπαίνει και το καταγράφει- βάζει τον τίτλο, το όνομα του συγγραφέα, το είδος και κάποια σχόλια- παίρνοντας παράλληλα έναν μοναδικό κωδικό (ΒCΙD). Τον κωδικό αυτόν τον σημειώνει κάπου στο βιβλίο και γράφει λίγα λόγια σχετικά με το τι είναι το bookcrossing. Στη συνέχεια, αποφασίζει σε ποιο μέρος θα το ελευθερώσει και μπαίνει στην ιστοσελίδα όπου κάνει την απελευθέρωση του βιβλίου. Ορίζει το πού και το πότε και όλα τα μέλη που έχουν ζητήσει να ενημερώνονται για την σχετική περιοχή, παίρνουν ένα ηλεκτρονικό μήνυμα που τους ενημερώνει πού σκοπεύει κάποιος να αφήσει ένα βιβλίο. Έτσι μπορούν να βγουν μια βόλτα και να αναζητήσουν το βιβλίο». Η ίδια, έχει απελευθερώσει περίπου 600 βιβλία σε Ελλάδα και εξωτερικό, αλλά έχει βρει μόλις ένα. Ανακάλυψε το bookcrossing τον Νοέμβριο του 2006 από ένα άρθρο στο Ίντερνετ. Η Έφη Ρούση έγινε αμέσως μέλος της κοινότητας και έναν μήνα μετά πήγε για πρώτη φορά στη συνάντηση των bookcrossers της Θεσσαλονίκης. «Έχω απελευθερώσει σχεδόν 200 βιβλία, ενώ έχουν περάσει από τα χέρια μου μέσω bookcrossing τουλάχιστον άλλα τόσα. Βέβαια, πρέπει να τονίσω ότι δεν βρίσκει κανείς συνέχεια σε δημόσια μέρη βιβλία, καθώς η διαδικασία περιλαμβάνει πολύ το στοιχείο του τυχαίου. Θέλουμε να βγάλουμε τα βιβλία από της βιβλιοθήκες και να τα αφήσουμε να ταξιδέψουν, να βρούνε νέους φίλους, νέους αναγνώστες».

«Ευφάνταστος τρόπος ακτιβισμού»

ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΟΣ του bookcrossing από τον Μάιο του 2005. Ο λόγος; Όπως λέει ο Γιάννης Σαχανίδης, «βιβλία που έχω διαβάσει και αγαπήσει αφήνουν τη βιβλιοθήκη, την πόλη και τη χώρα μου και καταλήγουν με τη βοήθεια της τύχης σε χέρια ανθρώπων που βρίσκονται δεκάδες χιλιόμετρα μακριά και πιθανώς να τα αγαπήσουν όσο κι εγώ».

Έχει απελευθερώσει έως σήμερα περίπου 400 βιβλία, ενώ έχει «πιάσει» μόνο 2- 3 ελεύθερα, βιβλία δηλαδή που άλλοι bookcrossers άφησαν σε δημόσια σημεία. «Ταυτόχρονα όμως έχω διαβάσει και πολλά βιβλία μέσω των άλλων μελών που έχω γνωρίσει από κοντά. Πάντως, το κίνημα αυτό έχει φέρει έναν νέο τρόπο σκέψης σε ό,τι αφορά την ανάγνωση, τη χρήση του Ίντερνετ και την ιδιοκτησία, καθώς είναι ένας ευφάνταστος τρόπος ακτιβισμού.

Άνθρωποι που με έναυσμα το bookcrossing βρέθηκαν μαζί, γνωρίστηκαν και μοιράστηκαν τις δικές τους εμπειρίες. Και όλα αυτά με άξονα την ανάγνωση. Δεν είναι υπέροχο αυτό;».


ΠΗΓΗ: ΤΑ ΝΕΑ

An ancient temple is moving...

Σβήνουμε τα φώτα για την ημέρα της Γής

Σάββατο 27 Μαρτίου, ώρα 20:30 Σβήνουμε τα φώτα για μια ώρα.

Αύξηση του ΦΠΑ ή κόψιμο του τσιγάρου;

Το ενεργό κάπνισμα είναι πάθηση. Το παθητικό κάπνισμα έχει αναγνωρισθεί ως αιτία πολλών καρκίνων και καρδιοπνευμονικών παθήσεων (Smoking Cessation, έκδοση Βritish Μedical Journal, θέρος 2007). Επιπλέον, ο αέρας που αναπνέουν ο παθητικός καπνιστής και η παθητική καπνίστρια περιέχει περισσότερες δηλητηριώδεις ουσίες συγκριτικά με τον αέρα του ενεργού καπνιστή: φορμαλδεΰδη, βενζόλιο, χλωριούχο βινύλιο, αρσενικό, αμμωνία, υδροκυάνιο, το άμεσα καρκινογόνο βενζοπυρένιο και τις αρωματικές φαινόλες που προσθέτει η καπνοβιομηχανία. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, κάθε έξι δευτερόλεπτα κάποιος πεθαίνει από παθήσεις του καπνίσματος. Η τοξικότερη των ουσιών του καπνού είναι το μονοξείδιο του άνθρακα (CΟo). Είναι άχρουν και άοσμο και με φοβερή διεισδυτικότητα και ταχύτητα χιλιοστών του δευτερολέπτου διαπερνά οποιoδήποτε χώρισμα σαν κι αυτά που εννοεί ο ισχύων νόμος «περί προστασίας των μη καπνιστών». Στους Ελληνες δεν αρέσουν τα ημίμετρα. Ημίμετρα περιγράφει ο νόμος.

Οθωνας και Αμαλία πιο μπροστά από εμάς...

Το πρώτο απαγορευτικό νομοθέτημα για κλειστούς (δημόσιους) χώρους υπεγράφη από τον Οθωνα το 1856 με εισήγηση της βασίλισσας Αμαλίας. Ελευθερία από το κάπνισμα ή Θάνατος από τις παθήσεις που προκαλεί. Η Αμαλία προφήτευσε ότι ο καπνός του τσιγάρου βλάπτει περισσότερο τις γυναίκες. Η άποψή της επιβεβαιώθηκε: αποφρακτική πνευμονοπάθεια, βρογχικό άσθμα, αθηροσκλήρωση και σπασμός των στεφανιαίων αρτηριών της καρδιάς (D. Caralis και συνεργάτες: Smoking is a Risk Factor for Coronary Spasm in premenopausal women. Circulation: 1992, τόμος 85, σελ. 905-909).

Αυτό που επίσης δεν γνωρίζουν πολλοί είναι ότι τo κάπνισμα, ενεργό ή παθητικό, μειώνει την αποτελεσματικότητα ενός μεγάλου αριθμού καρδιολογικών φαρμάκων. Επιπλέον, ο καπνός του τσιγάρου στον χώρο δουλειάς ή στο σπίτι προκαλεί φλεγμονή και οίδημα των άνω αεραγωγών, ροχαλητό και άπνοια ύπνου (sleep apnea). Στη διάρκεια της άπνοιας (σταμάτημα της αναπνοής) δεν οξυγονώνεται ούτε ο εγκέφαλος ούτε το μυοκάρδιο. Στη διάρκεια της αναπνευστικής παύλας συμβαίνουν πολλές αρρυθμίες και άλλα χειρότερα.

Το παθητικό κάπνισμα διπλασιάζει τον κίνδυνο για στεφανιαία καρδιοπάθεια, βρογχοπνευμονικό καρκίνο, καρκίνο της ουροδόχου κύστεως, καρκίνο της στοματοφαρυγγικής κοιλότητας και του οισοφάγου. Οι παράγωγες ουσίες του καπνού του τσιγάρου, ΗΟΕΤ και κοτινίνη, συνδέονται άμεσα με τα πρώτα στάδια της καρκινογένεσης απανταχού του σώματος (Αrchives of Εnviromental Ηealth, 2002,57:

416-421). Σήμερα μπορούμε και μετράμε την προδιάθεση του καπνιστή, ενεργού ή παθητικού, για θρομβωτικά επεισόδια στον εγκέφαλο ή στην καρδιά με μια εξέταση ούρων (κοτινίνη ούρων).

Ανδρέας Παπανδρέου, κάπνισμα και στατιστική

Το κάπνισμα ελαττώνει την προστατευτική χοληστερίνη, ΗDL. Η χαμηλότερη τιμή (μονοψήφια) που έχω δει ποτέ μου ήταν στον Ανδρέα Παπανδρέου, στην αρχή της πρωθυπουργίας του. Ο Ανδρέας ήταν άριστος οικονομέτρης. Καταλάβαινε στατιστική όσο κανείς άλλος. Οταν είδε την προγνωστική στατιστική καμπύλη της ΗDL, πού οδηγεί δηλαδή, έκοψε το τσιγάρο εν μια νυκτί.

Η πειθώ είναι ο καλύτερος τρόπος διακοπής της αυτοκαταστροφικής συνήθειας του καπνίσματος. Σας θυμίζω τον νόμο για τις ζώνες ασφαλείας στα αυτοκίνητα. Στην αρχή υπήρχε απείθεια. Οι τροχονόμοι σταματούσαν τους οδηγούς και έβαζαν πρόστιμα. Σιγά σιγά όμως οι οδηγοί και οι συνοδηγοί πείστηκαν για το ανθρωποσωτήριο αυτό μέτρο. Σήμερα η συμμόρφωση όσον αφορά τη ζώνη ασφαλείας είναι εντυπωσιακή.

Ζημιά στα έμβρυα και στα παιδιά

Το κάπνισμα επηρεάζει και τα έμβρυα. Προκαλεί προβλήματα στη σωματική τους ανάπτυξη, ενώ επηρεάζει και τη μετέπειτα ζωή τους, προκαλώντας προβλήματα στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης. Γονείς που καπνίζουν βλάπτουν τα παιδιά τους, πέρα από τη μίμηση της κακής συνήθειας.

Ο καπνός στο περιβάλλον είναι η συχνότερη αιτία αναπνευστικής ανεπάρκειας των βρεφών και η συχνότερη αιτία αιφνίδιου θανάτου των βρεφών. Το κάπνισμα, ενεργό ή παθητικό, βλάπτει το DΝΑ των γυναικών και είναι μία από τις αιτίες καθυστερημένης σύλληψης του σπερματοζωαρίου από το ωάριο. Βλάπτει και το DΝΑ των σπερματοζωαρίων. Είναι αιτία υπογεννητικότητας.

Το κάπνισμα δεν προάγει μόνο την καρκινογένεση. Βλάπτει και τις αρτηρίες όλου του σώματος, εγκεφάλου, κορμού και άκρων (Caralis D, editor: Lower Εxtremity Αrterial Disease Ηumana Ρress, Τotowa, Νew Jersey 2005). Αυτό έδειξε και η μελέτη ΑΤΤΙCΑ που έγινε στην Ελλάδα. Πολλές από τις τοξικές ουσίες του καπνού του τσιγάρου παραμένουν στα ενδύματα του καπνιστού και της καπνίστριας για πολύ καιρό. Καλό είναι λοιπόν να μην κρατάνε βρέφη ή μικρά παιδιά στην αγκαλιά τους οι καπνιστές. Μεταβολικές ουσίες του καπνού, όπως οι γλυκοζαμίνες, παραμένουν στον χώρο, σε τοίχους, ταβάνια, κρεβάτια, καρέκλες, καναπέδες κτλ., για μακρό χρονικό διάστημα. Τα άτομα, μικρά και μεγάλα, εκτίθενται στις τοξικές αυτές ουσίες (τριτογενές κάπνισμα). Αγνοια κινδύνου δεν πρέπει να υπάρχει.

Αν θέλουμε οικονομία...

Και τώρα λίγες λέξεις για το οικονομικό κόστος του καπνίσματος στην κοινωνία και στη χώρα. Το κόστος για τη νοσηλεία των παιδιών των καπνιστών σε νοσοκομεία είναι πολύ μεγάλο. Στους ενηλίκους η νοσηλεία για επεμβάσεις καρδιάς, καρωτίδων, αρτηριών των κάτω άκρων, για φαρμακευτική αγωγή πνευμονοπαθειών, για χειρουργικές επεμβάσεις βρογχοπνευμονικών καρκίνων, καρκίνου της ουροδόχου κύστεως, οισοφάγου, στοματοφαρυγγικής κοιλότητας, γλώσσας, για φαρμακοθεραπεία και ακτινοθεραπεία μάς γονατίζει. Το κόστος είναι τεράστιο.

Το συμπέρασμα είναι ότι το συνολικό οικονομικό κόστος των συνεπειών του καπνίσματος για τη χώρα είναι δυσβάστακτο. Η Ιταλία γλίτωσε και γλιτώνει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο μετά την πλήρη καπνοαπαγόρευση (Lightwood J.: Τhe economics of Smoking and Cardiovascular Disease, Ρrogress in Cardiovascular Diseases 2003, 48: σελ. 39-78).

Γιατί όχι και η Ελλάδα;

Ο κ. Διονύσης Καραλής είναι καθηγητής Καρδιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής στο Ιατρικό Πανεπιστήμιο του Σικάγου, Rush University Μedical Center.



Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ

They by Jem

Δανειστική βιβλιοθήκη τα... παγκάκια

Για να μη βλέπουν τα βιβλία τους να σκονίζονται σε ράφια τα αφήνουν για να τα διαβάσουν και άλλοι.

άντα γοήτευε τους ανθρώπους το ταξίδι στο άγνωστο, το μήνυμα σε ένα μπουκάλι στον ωκεανό, το σημείωμα σε ένα μπαλόνι στον αέρα. Ισως εκεί κρύβεται η επιτυχία του bookcrossing, του κινήματος που ζητεί την «απελευθέρωση» των διαβασμένων βιβλίων στον κόσμο - ένας άλλος, υπέροχος, τρόπος να ταξιδεύουμε με τις τυπωμένες λέξεις.

Μέχρι σήμερα, οι ανά τον κόσμο bookcrossers ξεπερνούν τους 850.000 από 130 χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Πρόκειται για ανθρώπους που δεν θέλουν να βλέπουν τα αγαπημένα τους βιβλία να σκονίζονται στις βιβλιοθήκες ή να παραμένουν αδιάβαστα για χρόνια, αλλά επιθυμούν να τους δώσουν ξανά πνοή, την ευκαιρία -γιατί όχι;- να... δουν και αυτά τον κόσμο!

Για να συμμετέχει κανείς στο κίνημα δεν απαιτείται παρά μία απλή εγγραφή στη διεθνή ιστοσελίδα www.bookcrossing.com και η αναγραφή ενός κωδικού στο βιβλίο που θέλουμε να «απελευθερώσουμε». Το μόνο που απομένει στη συνέχεια είναι να αφήσουμε το βιβλίο μας σε κάποιο δημόσιο χώρο - σε ένα παγκάκι, σε ένα καφέ ή σε ένα εστιατόριο, στο δωμάτιο του ξενοδοχείου, στην αίθουσα αναμονής ενός νοσοκομείου, πάνω σε ένα ATM, στα λόκερ των γυμναστηρίων, οπουδήποτε. Και τη σκυτάλη παίρνει η μοίρα.

Κανείς δεν ξέρει το ακριβές ποσοστό, εκτιμήσεις θέλουν μόνο ένα στα πέντε βιβλία να «πιάνονται» εκ νέου, όχι μόνο να βρίσκονται από τον επόμενο δηλαδή, αλλά αυτό να «δηλώνεται» και στο Ιντερνετ. Η διαδικασία άλλωστε είναι αργή -πόσο θέλει ένα βιβλίο να διαβαστεί;- ενώ πολλοί νέοι κάτοχοι μπορεί να μην έχουν καν πρόσβαση στο Ιντερνετ. Εάν το έκαναν και σχηματιζόταν το νήμα του ταξιδιού των βιβλίων στα χρόνια, θα ήταν ευχής έργον, αλλά όπως λένε οι διοργανωτές, ο σκοπός του bookcrossing είναι η διάθεση προσφοράς, μοιράσματος. Ακόμα κι αν το ταξίδι του βιβλίου «σταματήσει» πολύ γρήγορα, «ο κόσμος θα είναι καλύτερος χάρη στη γενναιοδωρία σας».

Στην άλλη άκρη

Σκεφτείτε μόνο αυτό, γράφουν, «μπορεί να λάβετε μια ειδοποίηση πέντε χρόνια από σήμερα, που να σας ενημερώνει ότι κάποιος έχει “πιάσει” το βιβλίο σας στην άλλη άκρη του κόσμου».

Ολα τα τελευταία νέα και οι προοπτικές του bookcrossing στην Ελλάδα θα συζητηθούν στο επερχόμενο 5ο Ελληνικό Συνέδριο Βookcrossing που θα πραγματοποιηθεί 21 με 24 Μαΐου στη Θεσσαλονίκη. Στη συμπρωτεύουσα είχε ξεκινήσει ο θεσμός των ελληνικών συνεδρίων bookcrossing, τον Ιούλιο του 2006, για να περάσει στη συνέχεια από όλες τις πόλεις όπου η κοινότητα των bookcrossers είναι ενεργή. Πρόκειται για την ετήσια συνάντηση των ανά την Ελλάδα μελών του κινήματος που έχει ως απώτερο στόχο τη διάδοση της ανάγνωσης (πληροφορίες στο www. bookcrossers.gr). Η συμμετοχή στις εργασίες του συνεδρίου θα είναι ανοιχτή για όλους, με μια απλή εγγραφή.


Πηγή: Καθημερινή

Everyday Racism

The concept of “everyday racism” emerged in the 1980s and was meant to identify as theoretically relevant the lived experience of racial oppression. Everyday racism is not about racists, but about racist practice, meaning racism as common societal behaviour. Racial inequality perseveres even when the dominant ideology mutes reference to colour, as witnessed in the United States following the successes of the civil rights movement. Some use the term “color-blind racism” to account for racist systems without legally sanctioned race-supremacy ideology.

Racism is easily recognised in its extreme forms (e.g., white youth beating up and killing dark-skinned people), or in its overt forms (e.g., throwing bananas at black players on European soccer fields). Everyday racism can be more coded (a white teacher saying to an African-American student: “How come you write so well?” ); ingrained in institutional practice (appointing friends of friends for a position, as a result of which the workplace remains white); and not consciously intended (when lunch tables in a canteen or cafeteria are informally racially segregated and the white manager “naturally” joins the table with the white workers where only they will benefit from casually shared, relevant information and networking).

Everyday racism is a process of smaller and bigger dayto-day violations of the civil rights of ethnic minorities— and of their humanity and their dignity. Sometimes the meaning of the event remains contestable: Is it or is it not racial discrimination? It may take circumstantial evidence or inference from other experiences to understand the possible racial connotations. The outcome of an event is often more telling than the reported motive. Take the following example:

A 747 aircraft to Amsterdam has a business class section in the front, separated from economy class by a blue curtain with the sign “business class only.” Various passengers sneak behind the curtain to use the business class lavatories right behind the divide. They happen to be white men. But when a young woman of color does the same thing, a flight attendant blocks her way, kindly explaining that she has to use the economy-class facilities. The entrance then gets sealed off with a food trolley.

Discrimination often operates through rules being applied differently or more strictly to people of colour. But does this also apply to this particular case? Imagine the reply of the flight attendant: “We treat everybody equally.” When told that others did the same thing, the response is: “Oh really, I did not notice.” Did the young woman get caught because her brown skin colour stands out? Did the white men get through because they blend in more easily in the predominantly white (male) business class, indicative of global institutionalised racial (and gender) inequality? This surely must have happened on other flights, and whites too must have been sent back at times. Was the limit reached when a person of colour started to take the same liberties? It could be shortsighted to quickly downplay the racial dimension of putdowns and other demotions with seemingly race-neutral arguments such as “it could have happened to anyone.”

The fact of the matter is that in this particular situation the woman of colour was the only one to be put in her place. Perceiving the event as racially significant in its implications reveals how one event, where the person of colour is the only one to receive less favourable treatment, links to both historical and contemporary patterns of racial discrimination. Any situation with random options between better or worse treatment can be a vehicle for racial discrimination, whether it occurs in or outside institutions, in schools, at work, through the media, at a shopping mall, or in the neighbourhood.

At work, the accumulation of seemingly petty experiences of disrespect, humiliations, rejections, blocked opportunities, and hostilities symbolically signifies the “glass ceiling” or “concrete wall,” where colour is a determining factor for upward mobility or for moving sideways, to the centre of an organisation. Because human beings communicate mostly through images and words, everyday racism is often expressed visually and discursively in what is being said or portrayed and how it is being said. In addition, facial expressions or avoidance of contact can “say” a lot too. Such behaviour may even feel trivial or normal.

Everyday racism means that members of the dominant racial/ethnic group automatically favor members of their own group, not simply because they want to be with those they feel are their own, but because they believe, deep down, that white lives count more, that they are more human, that theirs is a superior culture and a higher form of civilization than others. Yet it would be incorrect to see everyday racism simply as a black-versus-white phenomenon. When dominated groups internalise the belief that European-derived cultures are superior, they may themselves become agents of everyday racism.

Everyday racism may cause ethnic minorities to anticipate racism in their contacts with members of the dominant group regardless of whether they are actually discriminated against on each occasion. This is a strategy of self-protection. Counter to the common-sense belief that people of colour are overly sensitive to discrimination, research has indicated that most people of colour are reluctant to label a given situation as racism before carefully considering all other possible explanations to account for unfair treatment. On the contrary, the common-sense belief that racism is a problem of the past makes members of the dominant group insensitive in recognising when and how racism permeates everyday life.

Everyday racism adapts to the culture, norms, and values of a society as it operates through the prevalent structures of power in society. The more status or authority involved, the greater the damage resulting from common-sense prejudiced statements and discriminatory behaviour. When members of a parliament or legislature make discriminatory statements or sanction discriminatory policies in the course of their normal everyday duties, the safety and civil rights of ethnic minorities and refugees are at stake. When teachers underestimate, discourage, or ignore ethnic-minority children, the futures of ethnic-minority generations are at stake. When employers discriminate against people of colour, jobs, incomes, and career mobility are at stake.

Everyday racism is not a singular act in itself, but the accumulation of small inequities. Expressions of racism in one particular situation are related to all other racist practices and can be reduced to three strands of everyday racism, which interlock as a triangle of mutually dependent processes: (1) The marginalization of those identified as racially or ethnically different; (2) the problematization of other cultures and identities; and (3) symbolic or physical repression of (potential) resistance through humiliation or violence. Accusations of oversensitivity about discrimination, continuous ethnic jokes, ridicule in front of others, patronising behaviour, rudeness, and other attempts to humiliate and intimidate can all have the effect of discouraging action against discrimination.

Although the term everyday racism has such an informal ring that it may sound as if it concerns relatively harmless and unproblematic events, it has been shown that the psychological distress due to racism on a day-to-day basis can have chronic adverse effects on mental and physical health. The anticipation that discrimination can happen becomes in itself a source of stress. The same holds true for fretting over how to respond, whether the response has been effective, and whether victimisation will follow. Studies have demonstrated a link between exposure to everyday racism and blood pressure. This is not to say that targets of racism are only victims, powerless or passive against the forces of exclusion. Throughout history, active community resistance against racial discrimination has emerged from anger about the indignities of everyday life.

Legal battles against racial discrimination are a mixed bag, even with progressive laws in place. The European Equal Treatment Law, for instance, follows the principle of a shared burden of proof. If the party who feels discriminated against provides “facts” that give reason to believe that racial discrimination may have occurred, it is the other party’s responsibility to prove that the accusation is not true. But what the “facts” are is a tricky issue. The accused party is likely to deny that anything happened and witnesses may refuse to cooperate out of fear of retaliation. As a result, ethnic minorities often refrain from filing complaints, feeling their stories will not be believed anyway, or because they have doubts about the gains to be made. Studies have shown that testimonies and stories can provide relevant and detailed information about what happens and how racial injustices happen. The more these stories are voiced and circulated, the more sensitivity people develop for recognising these everyday violations as forms of everyday racism.


Read More about Everyday Racism

Αχχχ τα νέα μέτρα

Αφού ο κουμπαράς είναι τρύπιος όσα λεφτά και να ρίξει ο κοσμάκης πάλι άδειος θα είναι, και εξηγούμαι.

Όσον αφορά τα νέα μέτρα έχω τις εξής ενστάσεις. Ναί, να δώσουμε μέρος του μισθού μας στο κράτος αλλά θα πάει εκεί που πρέπει ή θα καταλήξει σε καμμιά offshore εταιρεία όπως τόσοι φόροι και κρατήσεις που πληρώναμε τόσα χρόνια?

Δεν είδα κανέναν υπευθυνο να δικάζεται για την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε τώρα. Βέβαια αν όντως πάνε φυλακή οι υπέυθυνοι τότε η Βουλή θα συνεδριάζει στον Κορυδαλλό αλλά τι να κάνουμε.

Και έστω οτι λύνεται το πρόβλημα για τους επόμενους 2 μήνες. Μετά? Τον Αυγουστο τι θα γίνει? Θα κοπεί ο δωδέκατος και ο ενδέκατος μισθός? Ή θα πουλήσουμε την Ακρόπολη? (ακούστηκε και αυτό).

Τι λύση θα δωθεί αγαπητοί μου όταν δεν παράγει τίποτα η χώρα? Που στο όνομα του ελευθερου εμπορείου ο στρατός αγοράζει κρεμμύδια απο την Τουρκία?

Το σκεπτομαι και άκρη δεν βγάζω ...
Και μιας και το έφερε η κουβέντα, δείτε τι έγραψε ο Mikeius: Πάρ'τα μωρή Αφροδίτη

Και μιας και μιλάμε για κατάντια, τσάκω και ένα βίντεο που αν σε πείραξε η Αφροδίτη τώρα το εγκεφαλικό το έχεις στο τσεπάκι σου: