Είπα να αποτοξινωθεί από το πολύ Cracked και απο ιστορίες τύπου Laurell K Hamilton και να διαβάσω λίγη σοβαρή λογοτεχνία. Διάλεξα το "Θάνατος στη Βενετία" και δεν μου αρέσει ντιπ.
Ο συγγραφέας είναι βαρύγδουπος και αργός. Χρησιμοποιεί κάτι προτάσεις επτά γραμμές η μια. Μέχρι να φτάσω στο τέλος γυρίζω στην αρχή για να καταλάβω τι παίζει.
Βλέπει ο ήρωας μια ασχημόφατσα και του περνάνε χίλια μύρια απ' το μυαλό. Σε έναν νορμάλ άνθρωπο αν συναντήσει κανέναν επικίνδυνο τύπο σε στενό σοκάκι σκέπτεται σκηνές απ' το NCSI και κοιτάζει με τρόπο για να μην δίνει στόχο το κινητό του για να τηλεφωνήσει στην αστυνομία ο ήρωας του βιβλίου όμως αποφασίζει να πάει στη Βενετία. Που όσο ήταν μακριά τον θάμπωνε και μόλις έφτασε εκεί θυμήθηκε ότι τον πειράζει η υγρασία. Έλεος δηλαδή. Και συν τοις άλλοις γνωρίζει ένα πιτσιρίκι μπάνικο και κάθεται μερικές μέρες στο ξενοδοχείο παραπάνω για να το χαζεύει
Εγώ που χτες έβλεπα "Law & Order: SVU" στοιχηματίζω πως παρεξηγήθηκε το ενδιαφέρον του και τον πνίξανε τον τύπο στο τέλος εξού και ο θάνατος.
Μήπως το' χω κάψει το μυαλό μου απο το πού Sci - fi και δεν μπορώ να διαβάσω πλέον φυσιολογικά βιβλία? Τεσπα θα επιστρέψω με update όταν τελειώσω το βιβλίο.
UPDATE: Δίκιο είχα τελικά. Τον σαρδανάπαλο ήρωα τον έφαγε η πανούκλα.
No comments:
Post a Comment