Blog to blog ...

Τι γίνεται ρε παιδιά? Οι μισοί Ελληνες blogger σχολιάζουν τους άλλους μισούς. Γράφει κάπου κάποιος κάτι και οι υπόλοιποι τρέχουν να σχολιάσουν. Όχι στο σχόλιά του - αν και γίνεται και αυτό - αλλά στα δικά τους blog. Όλο και πιο συχνά βλέπω στο Monitor δημοσιεύεις του τύπου: Διάβασα στο blog του τάδε αυτό, και πιστεύω οτι ...

Σιγά ρε παιδιά. Γράψτε και τίποτα δικά σας. Τα σχόλια μπορείται να τα αφήσετε αλλού. Μέχρι και στο δικό μου blog, που το διαβάζω μόνη μου και το καμαρώνω, δεν κάνω τέτοια. Καλά το έλεγε η Ελευθεροτυπία, μόδα είναι θα περάσει. Στο τέλος θα μείνουμε μόνο εμείς κι εμείς.

Απο την άλλη βέβαια υπάρχουν και καταπληκτικές εγγραφές, (που τις σκέφτεστε βρε ατιμούτσικα?!?!) που τις διαβάζω και μένω με το στόμα ανοικτό. Εμ, βέβαια και blogger να γίνεις θέλει τέχνη. Δεν γίνετε όποιος και όποιος (λέμε τώρα).

Ice age is back ....

Τι φρίκη και αυτή. Βγήκαν όλοι στα κανάλια και άρχισαν "Θα βρέξει, θα χιονίσει, θα, θα, θα ..." Λές και οι παγετώνες της Σιβηρίας θα κατέβουν για βόλτα στην Γλυφάδα ένα πράγμα. Τρομοκρατήθηκε ο κοσμάκης. Σου λένε "Τόσους μήνες που θα'μαστε αποκλεισμένοι τι θα τρώμε?" Τρέξαν πανικόβλητοι στα super market σαν λιμασμένοι. Εντάξυ δεν λέω, οι θερμοκρασίες ήταν χαμηλές, δεν ήταν για βόλτες αλλά όχι κι έτσι βρε παιδιά. Κι εγώ δεν θα'θελα να βγαίνω κάθε τρεις και λίγο για ψώνια με τέτοιο καιρό αλλά μιλάμε για τρελές καταστάσεις.

Δεν υπήρχε πελάτης στο super market με 2 γεμάτα καρότσια το λιγότερο. Στις "προμήθειες" περιλαμβανόταν νερό, μπαταρίες, γάλα εβαπορέ και κονσέρβες. Ούτε πόλεμος να γινόταν. Εαν ήμασταν σε κάνα βορεινό χωριό, σε καμμία Κοζάνη ή Κομοτηνή να το καταλάβω αλλά εδώ? Στην Γλυφάδα? Που το χιόνι έφτασε τα 30 χιλιοστά με το ζόρι?

Βγήκα κι εγώ σήμερα να δω την θεομηνία. Σιγά τα ωα. Έριξε χιόνι, ναί, δεν λέω. Αλλά ούτε μισό δακτυλάκι δεν έφτανε. Λες να ήταν το δείγμα? Η προειδοποίηση του Θεού για το τι θα επακολουθήσει? Η μόνη παραχώρηση που έκανα εγώ στο κρύο είναι οτι δεν θα πάω στο ταχυδρομία όπως υπολόγιζα. Θα το αφήσω για καμμία άλλη μέρα.

Μεταξύ μας, εγώ θα'θελα να χιονίσει περισσότερο. Να ασπρίσουν τα πάντα για να παίξω χιονοπόλεμο όπως την προηγούμενη φορά. Λες να συμβεί τίποτα τέτοιο και να αποδειχτεί οτι έχουν δίκιο οι παρλιακοί που τρέξαν στα super market? Και να μείνουμε εμείς αποκλεισμένοι? Λες?

Τι λέμε σε συνεντευξεις???

Θερμή παράκληση προς όλους τους εργαζόμενους. Για θυμηθείτε σας παρακαλώ, τι είπατε ή τι κάνατε στις συνεντευξεις για δουλειά και σας προσλάβανε τελικά ...

Μου συνέβει σήμερα. Όντας άνεργη στέλνω βιογραφικά παντού και τρέχω απο συνεντευξη σε συνέντευξη αλλά τζίφος. Όλοι "Θα με ειδοποιήσουνε απο Δευτέρα (Παρουσία)" ή "Θα με έχουν στα υπόψιν τους για το μέλλον". Δεν μπορεί κάτι θα κάνω λάθος αλλά δεν μπορώ να καταλάβω τι.

Αναφέρω χαρακτηριστικό παράδειγμα:
- Καλημέρα σας, έχω ραντεβού με τον κύριο Τάδε
- Καλημέρα σας. Περάστε
Χαιρετούρες και τα σχετικά. Επανάληψη όσων γράφει το βιογραφικό σε 10 λεπτά και μετά
- Μάλιστα θα τα ξαναπούμε απο Δευτέρα.

Έχω λοιπόν τις εξής απορίες: Γιατί δεν λένε εξ'αρχής οτι δεν υπάρχει περίπτωση να "συνεργαστούμε"? Γιατί δεν αφιερώνουν λίγο χρόνο να απαντήσουν αρνητικά έστω, στους υποψηφίους όταν καλύπτεται η θέση?

Και μια ερώτηση πιο γενικού περιεχομένου. Τι ακριβώς πρέπει να απαντήσω όταν μου λένε πως βλέπω τον εαυτό μου σε πέντε χρόνια?

Για αυτό το συγκεκριμένο θέμα κάθε συμβουλή είναι δεκτή. Μόνο μην μου προτείνετε να απευθυνθώ σε κάποιο γραφείο ευρέσεως εργασίας τύπου Adecco γιατί το'χω κάνει ήδη. Επείσης οφείλω να σας ενημερώσω πως θα υπάρχει πολύ συχνό follow up απο τα χαρακώματα της ανεργίας.

Κρύο, πάρα πολύ κρύο ...

Δεν ξέρω αν το προσέξατε αλλά τις τελευταίες μέρες το κρύο είναι αφόρητο. Η υγρασία δε, άλλο πράγμα. Βέβαια το κρύο που νιώθουμε εμείς στην Αθήνα δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με αυτό σε άλλες πιο βόρειες χώρες. Στην Ρωσία για παράδειγμα έχει φτάσει τους - 30 βαθμούς Κελσίου.

Mental Note: Να στείλω μύνημα στους ιντερνετικούς φίλους μου (της βόρειας Ευρώπης) να τους ρωτήσω πως τα πάνε.

Αλήθεια εσείς οι υπόλοιποι πως τη βγάζετε? Δεν με ενοχλεί τόσο το κρύο όσο η μουντάδα του καιρού. Ο γκρίζος ουρανός που βλέπω με ψυχοπλακώνει. Δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα. Τουλάχιστον τα βράδυα κάθεσαι στο σπίτι και χουχουλίζεις αλλά τη μέρά? Οι ώρες δεν περνάνε. Δεν τολμάω νε βγώ και καμμία βόλτα να περπατήσω, μήπως βρέξει και αισθάνομαι εγκλωβισμένη.

Ίσως φταίει και το γεγονός οτι είμαι άνεργη. Όσοι εργάζονται καιρό δεν καταλαβαίνουν πως είναι να ξέρεις πως τη Δευτέρα δεν θα'χεις τίποτα να κάνεις. Μπορεί να φάντάζει ωραίο οι καθημερινές και οι Κυριακές να'ναι το ίδιο αλλά στην ουσία είναι μεγάλο βάσανο. Όλα τα "χόμπυ" και οι δραστηριότητες που θα μπορούσαν να σε απασχολήσουν είναι μάταιες. Ενώ έχεις άπειρο χρόνο, δεν υπάρχει διάθεση για τίποτα. Ούτε για να ανοίξεις την τηλεόραση ούτε για να ακούσεις μουσική ή να κάνεις όλα αυτά που κάνουν οι άλλοι στον ελέυθερο χρόνο τους.

Όταν είσαι άνεργος δεν έχεις που να πας. Όταν είσαι άνεργος δεν έχεις "ελευθερο χρόνο". Γίνεσαι βάρος στον εαυτό σου και στους άλλους. Οι περισσότεροι άνθρωποι όταν τους ρωτήσεις: "Τι είσαι?" θα απαντήσουν: Γιατρός, πωλήτρια, γραμματέας ή κάτι ανάλογο. Όταν είσαι άνεργος, είσαι τίποτα. Ακούς αυτούς που γκρινιάζουν για την κούραση που αισθάνονται "λόγω φόρτου εργασίας" και ζηλεύεις. Πως γίνεται να μην καταλαβαίνουν πόσο τυχεροί είναι?

Αντίο ...

Ζωή σε λόγου μας

Σήμερα το πρωϊ δεν μπορούσαμε να βρούμε την θεία Μ. Είναι η αδερφή του παππού μου και μεγάλης ηλικίας οπότε σε τέτοιες περιπτώσεις πάει αμέσως ο νους στο κακό.

Ας τα πάρουμε τα πράγματα απο την αρχή. Σήμερα τηλεφώνησε στο σπίτι η καθαρίστριά της και μας είπε οτι η θεία δεν ανοίγει την πόρτα παρόλο που κανονικά θα έπρεπε να την περιμένει. Αμέσως έπεσε κινητοποίηση και ανακαλύψαμε πως έχει να δώσει σημεία ζωής απο την Τρίτη το βράδυ.

Οι πλησιέστεροι συγγενείς της - ο πατέρας μου και η αδερφή του - κινητοποιήθηκαν αμέσως. Βρήκαν τα κλειδιά που είχαν για περίπτωση ανάγκης και ειδοποίησαν την αστυνομία. (Ναι είναι υποχρεωτικό να ενημερώνεις σε τέτοιες περιπτώσεις αλλιώς θα γινόντουσαν τα σπίτια ξέφραγα αμπέλια).

Η θεία είχε σβήσει ήρεμα στον ύπνο της. Προ ημερών είχε κάνει τραπέζι και εγώ δεν πήγα γιατί βαριόμουν. Είμαι πολύ μουλάρα. Δε θα υποκριθώ οτι ήμασταν αυτοκόλητες, έμενε μακρυά και συναντιόμαστε μια - δυο φορές το χρόνο, αλλά όσο σκέφτομαι οτι ούτε που θυμάμαι πότε την είχα δει για τελευταία φορά αισθάνομαι χάλια.

Που πάνε όλοι οι bloggers???

Τι κακό είναι αυτό μαζί μου! Μόλις βρώ ένα ενδιαφέρον blog που αποφασίζω να παρακολουθήσω, ο ιδιοκτήτης του το εγκαταλείπει. Ο Τύπος Νυχτερινός κατέβασε ρολά και το είπε κιόλας...

Το Λεμόνι Δίχως Όνειρα δεν έφυγε κιόλας αλλά έχει να postarei (το πιάσατε το αγγλικό εε???) απο τις 2 Δεκεμβρίου. Έχει και δικαιολογία. Δεν σταμάτησε να σκέφτεται, λέει απλός τα entries μένουν στο μυαλό του. Δεν εξωτερικεύονται ... Μωρε τι μας λέτε. Κι εμείς οι εθισμένοι άνεργοι τι θα κάνουμε τώρα? Να πάμε στην Ινδία να μάθουμε να διαβάζουμε σκέψεις για να μάθουμε νέα σας?

Τουλάχιστον Ο Τύπος Νυχτερινός έδωσε εξηγήσεις αμ, ο άλλος? Πως ξέρουμε οτι δεν έπαθε τίποτα? Οτι δεν τον απήγαγαν εξωγήινοι/ η Αλ Καϊντα/ ο Δρακουμέλ να τον ψήσει σαν στρουμφάκι? Μήπως να πανικοβληθώ? Μήπως να πάρω αγχολυτικά χάπια? Μήπως να πάρω σβάρνα τα νοσοκομεία ρωτώντας: "Είδατε ένα Λεμόνι Δίχως Όνειρα?". Καλά τα χάπια τα'χω εξασφάλισμένα σε αυτή την περίπτωση. Μην πω και τα ηλεκτροσόκ.

Εν πάσει περιπτώση. Είστε πολύ ασπλαχνοι σας το λέω να το ξέρετε. Δεν παίζουν έτσι με την ψυχική υγεία των άλλων.

Πως απαντάμε σε χαζούς?

Έχω μια απορία. Όταν λέμε gay ή ομοφυλόφιλος ή οτιδήποτε άλλο εννοούμε έναν ανθρωπο που σεξουαλικά έλκετε απο άτομα του ιδίου φύλλου (ο άντρας απο άντρα, η γυναίκα απο άλλες γυναίκες)? Σωστά ...

Ετερόφυλος είναι κάποιος ο οποίος έλκεται απο άτομα του αντίθετου φύλου (ο άντρας απο γυναίκες οι γυναίκες απο άντρες) Σωστά? ... Σωστά.

Τι απαντάμε σε αυτούς που ενώ ξέρουν πως κάποιος έχει ετεροφυλική σχέση, έχει δηλώσει επανειλημένος οτι δεν είναι ομοφυλόφιλος ή bisexual ή gay εννοούν να μην το καταλαβαίνουν και να επιμένουν πως πρόκειται για "ξεκάρφωμα"? Και πως η κοπελιά είναι "κράχτης"?

BTW Αυτό τι ακριβώς σημαίνει? Πως την προσελκύουν ερωτικά διάφοροι άντρες και την τελευταία στιγμή αλλάζουν θέσεις με τον "έτσι" της? Και ελπίζουν πως ο τρίτος δεν θα το προσέξει?

Και τι γίνεται όταν το ζευγάρι παντρεύεται και κάνει παιδιά? Σε ποιά λογική στηρίζονται όταν επιμένουν πως η σχέση τους είναι μόνο για "ξεκάρφωμα"?

Αυτά τα αναφέρω διότι κάποιος επιμένει πως τόσο ο Σάκης Ρουβάς όσο και ο Αντώνης Ρέμος είναι gay και μας το κρύβουν. Υποστηρίζει δε πως το ξέρει όλος ο κόσμος. Κι εγώ που δεν το ξέρω που ζω? Στον Άρη?

Σας παρακαλώ ας μου το διευκρινήσει κάποιος. Έχω μεγάλη αγωνία.