Τι κακό είναι αυτό μαζί μου! Μόλις βρώ ένα ενδιαφέρον blog που αποφασίζω να παρακολουθήσω, ο ιδιοκτήτης του το εγκαταλείπει. Ο Τύπος Νυχτερινός κατέβασε ρολά και το είπε κιόλας...
Το Λεμόνι Δίχως Όνειρα δεν έφυγε κιόλας αλλά έχει να postarei (το πιάσατε το αγγλικό εε???) απο τις 2 Δεκεμβρίου. Έχει και δικαιολογία. Δεν σταμάτησε να σκέφτεται, λέει απλός τα entries μένουν στο μυαλό του. Δεν εξωτερικεύονται ... Μωρε τι μας λέτε. Κι εμείς οι εθισμένοι άνεργοι τι θα κάνουμε τώρα? Να πάμε στην Ινδία να μάθουμε να διαβάζουμε σκέψεις για να μάθουμε νέα σας?
Τουλάχιστον Ο Τύπος Νυχτερινός έδωσε εξηγήσεις αμ, ο άλλος? Πως ξέρουμε οτι δεν έπαθε τίποτα? Οτι δεν τον απήγαγαν εξωγήινοι/ η Αλ Καϊντα/ ο Δρακουμέλ να τον ψήσει σαν στρουμφάκι? Μήπως να πανικοβληθώ? Μήπως να πάρω αγχολυτικά χάπια? Μήπως να πάρω σβάρνα τα νοσοκομεία ρωτώντας: "Είδατε ένα Λεμόνι Δίχως Όνειρα?". Καλά τα χάπια τα'χω εξασφάλισμένα σε αυτή την περίπτωση. Μην πω και τα ηλεκτροσόκ.
Εν πάσει περιπτώση. Είστε πολύ ασπλαχνοι σας το λέω να το ξέρετε. Δεν παίζουν έτσι με την ψυχική υγεία των άλλων.
Να ξέρεις ότι παίζει ρόλο και το πόσο ελεύθερο χρόνο έχει ο καθένας...τώρα π.χ ένας άνθρωπος σαν κι εμένα,να δουλεύει,να είναι moderator σε 2-3 forum,να προσπαθεί να ανταπεξέλθει στο ΕΑΠ κτλ...είναι πολύ δύσκολο να γράψει και στο ημερολόγιο του :)
ReplyDelete