YIOTHESIES: ΑΣ ΑΛΛΑΞΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Ο ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΥΙΟΘΕΣΙΕΣ
alombar42 said ...
Οπως ήδη έγραψα στην Κωσταντίνα, μπορώ να αναγνωρίσω το πρόβλημα, αλλά από μία σκοπιά μόνο - κι αυτό δεν με κάνει καλό κριτή. Αλλωστε δεν γνωρίζω το νόμο (κι ας βλέπω οτι χωλαίνει).
Μερικές σκέψεις:
- παιδιά, θύματα παρανομιών, μήπως καταλήξουν σε ιδρύματα, αν "χαλαρώσει" ο νόμος;
Τι εννοείς? Μήπως να το διευκρίνιζες λιγάκι?
- αν μετά από κάποια χρόνια οι πραγματικοί γονείς ξεπεράσουν το "πρόβλημα" και αναγνωρίσουν το λάθος τους, τί γίνεται; Θα ήταν άδικο μεν οι θετοί γονείς να "επιστρέψουν" το παιδί, λες και είναι αντικείμενο, αλλά θα ήταν εξίσου άδικο οι πραγματικοί γονείς να το στερηθούν μια ζωή επειδή κάποτε έκαναν ένα λάθος (τεράστιο εντάξει) ή επειδή είχαν δυσκολίες.
Οι γονείς που εγκαταλείπουν τα παιδιά τους πολύ σπάνια "ξεπερνούν" τα πρπβλήματά τους. Τις περισσότερες φορές είναι ρεμάλια ξεγραμένα που δεν μπορούν και δεν θέλουν να τα μεγαλώσουν. Δεν μιλάμε εδώ για κάποιους που αναγκαστικά τα παραχώρησαν για λίγο στο ίδρυμα αλλά για ανθρώπους που έριξαν μαύρη πέτρα πίσω τους και δεν εμφανίστηκαν ποτέ.
Αυτό που πρέπει να λάβουμε υπόψιν μας είναι το καλό των παιδιών και μόνο. Δεν μπορούν να τα αφήνουν οι υπέυθυνοι στο ίδρυμα μήπως δεήσουν οι γονείς να ξεπεράσουν τα προβλήματά τους και τα αναζητήσουν. Ούτε μπορούν εφόσον τα έχει μεγαλώσει μια οικογένεια ξαφνικά να τους πούνε "sorry λάθος. Αυτοί είναι οι γονείς σου".
Η ζωή είναι σκληρή και τα λάθη πληρώνονται αγαπητέ alombar42. Γονιός δεν είναι αυτός που δίνει ζωή αλλά αυτός που "ανασταίνει" ένα παιδί, αυτός που το οφελεί. Οι συμφέρον των φυσικών γονιών δεν πρέπει να μπει πάνω απο το συμφέρον των παιδιών τους, κατα την άποψή μου.
Βάζω το λινκ, ελπίζοντας οτι θα εμφανιστούν περισσότερες πληροφορίες εδώ. Οχι ιστορίες, αλλά προτάσεις αντιμετώπισης.
Σε αυτό θα συμφωνίσω κι εγώ. Ωστόσο το blog είναι καινούριο. Φαντάζομαι οτι θα δούμε περισσότερα στο μέλλον.
Για μένα, το όλο ζήτημα ανάγεται στην τεράστια υποκρισία της κοινωνίας που αδυνατεί να δεχτεί παιδιά "χωρίς καθώς πρέπει γονείς". Και αυτό ΔΕΝ αλλάζει εύκολα με νόμους.
Ναί αλλά οι νόμοι θα ήταν μια άρχή. Εξάλου δεν μπορούμε να ασκήσουμε πίεση σε κάθε άνθρωπο χωριστά αλλά τους νόμους τουλάχιστον τους ελέγχουμε.
Και πολλόι "καθώς πρέπει γονείς" δεν είναι και τόσο ενταξει. Ας μην κρυβόμαστε ...
Chaca-Khan said...
παιδιά ώπα. τί ν΄αυτό; τι θα πει "πάρε και τη δική μου υπογραφή"; συντάξτε ένα κειμενάκι κ μια φόρμα όπως στην anatheorisi.org ας πούμε να έχει νόημα. Κατά τ΄άλλα ΤΕΛΕΙΑ!! απλά εκτός από τον ΕΝΤΕΛΩΣ θεμιτό ενθουσιασμό να χει και κάποια λογική αυτό το πράγμα!!
Περιμένω να βάλω την υπογραφή μου. ΠΟΥ?
Καλά λές. Το να μαζέψουμε υπογραφές μέσω internet δεν είναι οτι καλύτερο. Το σωστό είναι να συντάξουμε μια επιστολή προς κάποιον υπέυθυνο και να την στείλουμε με το κανονικό ταχυδρομίο. Αυτό θα είχε μεγαλύτερη βαρύτητα πιστευω.
alombar42 said ...
Οπως ήδη έγραψα στην Κωσταντίνα, μπορώ να αναγνωρίσω το πρόβλημα, αλλά από μία σκοπιά μόνο - κι αυτό δεν με κάνει καλό κριτή. Αλλωστε δεν γνωρίζω το νόμο (κι ας βλέπω οτι χωλαίνει).
Μερικές σκέψεις:
- παιδιά, θύματα παρανομιών, μήπως καταλήξουν σε ιδρύματα, αν "χαλαρώσει" ο νόμος;
Τι εννοείς? Μήπως να το διευκρίνιζες λιγάκι?
- αν μετά από κάποια χρόνια οι πραγματικοί γονείς ξεπεράσουν το "πρόβλημα" και αναγνωρίσουν το λάθος τους, τί γίνεται; Θα ήταν άδικο μεν οι θετοί γονείς να "επιστρέψουν" το παιδί, λες και είναι αντικείμενο, αλλά θα ήταν εξίσου άδικο οι πραγματικοί γονείς να το στερηθούν μια ζωή επειδή κάποτε έκαναν ένα λάθος (τεράστιο εντάξει) ή επειδή είχαν δυσκολίες.
Οι γονείς που εγκαταλείπουν τα παιδιά τους πολύ σπάνια "ξεπερνούν" τα πρπβλήματά τους. Τις περισσότερες φορές είναι ρεμάλια ξεγραμένα που δεν μπορούν και δεν θέλουν να τα μεγαλώσουν. Δεν μιλάμε εδώ για κάποιους που αναγκαστικά τα παραχώρησαν για λίγο στο ίδρυμα αλλά για ανθρώπους που έριξαν μαύρη πέτρα πίσω τους και δεν εμφανίστηκαν ποτέ.
Αυτό που πρέπει να λάβουμε υπόψιν μας είναι το καλό των παιδιών και μόνο. Δεν μπορούν να τα αφήνουν οι υπέυθυνοι στο ίδρυμα μήπως δεήσουν οι γονείς να ξεπεράσουν τα προβλήματά τους και τα αναζητήσουν. Ούτε μπορούν εφόσον τα έχει μεγαλώσει μια οικογένεια ξαφνικά να τους πούνε "sorry λάθος. Αυτοί είναι οι γονείς σου".
Η ζωή είναι σκληρή και τα λάθη πληρώνονται αγαπητέ alombar42. Γονιός δεν είναι αυτός που δίνει ζωή αλλά αυτός που "ανασταίνει" ένα παιδί, αυτός που το οφελεί. Οι συμφέρον των φυσικών γονιών δεν πρέπει να μπει πάνω απο το συμφέρον των παιδιών τους, κατα την άποψή μου.
Βάζω το λινκ, ελπίζοντας οτι θα εμφανιστούν περισσότερες πληροφορίες εδώ. Οχι ιστορίες, αλλά προτάσεις αντιμετώπισης.
Σε αυτό θα συμφωνίσω κι εγώ. Ωστόσο το blog είναι καινούριο. Φαντάζομαι οτι θα δούμε περισσότερα στο μέλλον.
Για μένα, το όλο ζήτημα ανάγεται στην τεράστια υποκρισία της κοινωνίας που αδυνατεί να δεχτεί παιδιά "χωρίς καθώς πρέπει γονείς". Και αυτό ΔΕΝ αλλάζει εύκολα με νόμους.
Ναί αλλά οι νόμοι θα ήταν μια άρχή. Εξάλου δεν μπορούμε να ασκήσουμε πίεση σε κάθε άνθρωπο χωριστά αλλά τους νόμους τουλάχιστον τους ελέγχουμε.
Και πολλόι "καθώς πρέπει γονείς" δεν είναι και τόσο ενταξει. Ας μην κρυβόμαστε ...
Chaca-Khan said...
παιδιά ώπα. τί ν΄αυτό; τι θα πει "πάρε και τη δική μου υπογραφή"; συντάξτε ένα κειμενάκι κ μια φόρμα όπως στην anatheorisi.org ας πούμε να έχει νόημα. Κατά τ΄άλλα ΤΕΛΕΙΑ!! απλά εκτός από τον ΕΝΤΕΛΩΣ θεμιτό ενθουσιασμό να χει και κάποια λογική αυτό το πράγμα!!
Περιμένω να βάλω την υπογραφή μου. ΠΟΥ?
Καλά λές. Το να μαζέψουμε υπογραφές μέσω internet δεν είναι οτι καλύτερο. Το σωστό είναι να συντάξουμε μια επιστολή προς κάποιον υπέυθυνο και να την στείλουμε με το κανονικό ταχυδρομίο. Αυτό θα είχε μεγαλύτερη βαρύτητα πιστευω.
No comments:
Post a Comment