Χαστουκιστές και ελευθερωτές...

Βροχή, όπως διαβάζω («Ε», 16/5) πέφτουν τα χαστούκια στους δρόμους της Βρετανίας, σε ανυποψίαστους περαστικούς, από έφηβους, οι οποίοι, συγχρόνως, μαγνητοσκοπούν το «κατόρθωμα» και, εν συνεχεία, το διαδίδουν από οθόνες κινητών τηλεφώνων και Διαδίκτυο. Η... κομψή αυτή «διασκέδαση», που οι δράστες ονόμασαν «happy slapping» («χαρωπό χαστούκισμα») και άρχισε πριν από έξι μήνες, ήδη έχει πάρει διαστάσεις ανησυχητικές. Ειδικοί αποδίδουν το φαινόμενο, μάλλον, σε μίμηση δύο -με παρεμφερές, υποθέτω, περιεχόμενο...- τηλεοπτικών εκπομπών, οι υπεύθυνοι των οποίων -πώς αλλιώς...- αποποιούνται πάσης ευθύνης. Ωστόσο, 16χρονος «slapper» («χαστουκιστής», γιατί όχι και... μπατσάς), συνεντευξιαζόμενος, παρατήρησε για τα θύματα: «...Σίγουρα τους λυπάσαι, γιατί δεν έχουν κάνει κάτι για να αξίζουν το χαστούκι. Παρ' όλα αυτά έχει πλάκα, γιατί είναι σαν να βλέπεις το σκετς στην τηλεόραση»...

Από την άλλη μεριά του «λόφου», άλλοι νέοι. Αυτοί ούτε χαστουκίζουν ούτε βιντεοσκοπούν - αμφιβάλλω και αν βλέπουν τηλεόραση. Απλώς... σκοπούν. Περιέρχονται (διαβάζω στο «Εψιλον», 8/5) τα πάρκα και «σπέρνουν», σε εμφανή σημεία, βιβλία περιμένοντας να «φυτρώσουν». Το βιβλιοφιλικό αυτό κίνημα, που ξεκίνησε προ τετραετίας από τις ΗΠΑ, αποτελεί σήμερα παγκόσμια διαδικτυακή κοινότητα (350.000 μέλη, περίπου 550 στην Ελλάδα, όπου πρωτοστατεί η Θεσσαλονίκη!), ονομάζεται «Book Crossing» (αδοκίμως, βιβλιοδιακίνηση) και τα μέλη του αυτοχαρακτηρίζονται ως «ελευθερωτές βιβλίων». Ελευθερώνουν, λοιπόν, βιβλία -ακόμα και σε στάσεις λεωφορείων- με μόνη, επικολλημένη την ένδειξη: «Το βιβλίο αυτό ταξιδεύει...» ή κάτι ανάλογο, και ζητούν από τους παραλήπτες, αφού τα διαβάσουν, να τα ελευθερώσουν και αυτοί. Και αν θέλουν -εδώ και η ομορφιά του παιχνιδιού!- να γράψουν δυο λόγια από την εμπειρία της φιλοξενίας. Ξέχασα τι έγραφα στην αρχή...


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 25/05/2005