Θα με μισήσετε το ξερω, τα παραπονά σας σε οσους μου ζητησαν να το γραψω στο προηγουμενο τουγι μου. Ας προσέχατε. Να φανταστείτε το παράτησα καποια στιγμή γιατι κουράστηκα να γραφω.Το είδατε ε; Λοιπον, πλαστικά και ανακύκλωση.#Θρεντ_ανακύκλωσης 1/2— Dr. Φελέκι ΜD,CD,DVD,TNT 🗯️ (@safeleki) January 18, 2020
Θα με μισήσετε το ξερω,τα παραπονά σας σε οσους μου ζητησαν να το γραψω στο προηγουμενο τουγι μου. Ας προσέχατε. Να φανταστείτε το παράτησα καποια στιγμή γιατι κουράστηκα να γραφω.Το είδατε ε; 1 απο 2.
Λοιπον, πλαστικά και ανακύκλωση.
Το πλαστικό είναι απαραίτητο στο συγχρονο κοσμο. Τρώμε απ΄αυτό, πίνουμε, ντυνόμαστε.Συσκευές ιατρικές και απαραίτητες για την υγεία μας φτιάχνονται απ' αυτο. Παρόν σε καθε φαση της ζωής μας, σε κάθε της στιγμή. Είναι ο κολοφώνας αυτού που λέμε πρόοδος". Δυνατό,ευλύγιστο και φθηνό
Το κόστος της παραγωγής του είναι αστεία φτηνό. Γι' αυτό και σε μορφή συσκευασίας έχει καλύψει στην κυριολεξία τον πλανήτη μας. Σας γράφω αυτές τις γραμμές χρησιμοποιώντας ένα αντικείμενο από πλαστικό που έχει κατασκευαστεί για να επικοινωνεί με ένα άλλο αντικείμενο απο πλαστικό
Το μόνο πρόβλημα με το πλαστικό λοιπόν είναι πως δεν φεύγει πραγματικά ποτέ. Απαξ και παρήχθη,είναι εδώ. Χρειάζεται το λιγότερο 200 χρόνια για να βιοδιασπασθεί.Πέραν τούτου υπήρξαν εξαρχής σοβαρές ανησυχίες για την επίδρασή του στην υγεία μας, ανυσηχίες που πλέον έγιναν αποδείξεις
Προκαλεί προβλήματα υγείας από τον τρόπο που φτιάχνεται μέχρι και τον τρόπο που χρησιμοποιείται και φυσικά με τον τρόπο που απορρίπτεται. Με λίγα λόγια μας σκοτώνει κάθε στιγμή που υπάρχει επάνω στον πλανήτη.
Αυτά είναι γνωστά πολλές δεκαετίες τώρα. Παρ' όλα αυτά οι ποσότητες πλαστικού που παράγονται διπλασιάζονται πλέον καθε 10 χρόνια. Απ' τα 50 εκ. τονους πλαστικού που παρήχθησαν το 1960, φτάσαμε στους 100 εκ. το 1990, 160 εκ. το 2000 ,260 εκ.το 2010 και 370 εκ τονους το 2015!
Σήμερα παραγουμε ετησίως 400 εκ. τονους πλαστικού. Αντιλαμβάνεστε ποσο ενσωματωμενο ειναι στην καθημερινότητά μας αρκεί να κοιτάξετε γύρω σας, όπου και να βρίσκεστε. Ακόμα και στη μέση του ωκεανού.Ακόμα και στο διάστημα.Κι εκεί που δεν υπαρχουν άνθρωποι,υπαρχει πλαστικό!
Για χρόνια μας έλεγαν πως η λύση είναι απλή. Ανακυκλώστε. Ρίξτε τα πλαστικά σας στους ανάλογους κάδους,θα τα πάρουν τα ειδικά σκουπιδιάρικα κι εσείς καθαρίσατε!Τα πλαστικα πανε σε ειδικους χώρους τα συλλέγουν,τα διαχωρίζουν και τα συσκευάζουν για να σταλουν για ανακύκλωση.
Βέβαια δεν σας είπε ποτε κανεις πχ οτι η πλαστικη σακουλα δεν ανακυκλώνεται.Για την ακρίβεια αποτελεί το μαρτύριο της ανακύκλωσης αφού φράζει το μηχάνημα. Το ίδιο και η πλαστική μεμβράνη συσκευασίας. Κάποιος πρεπει να τα διαχωρίσει όλα αυτά
Φυσικα δεν υπάρχει πουθενά (ούτε θα υπάρξει) η δυνατότητα τόσο μεγάλου "διαχωρισμού". Στις ΜΑΥ (Μοναδες Ανάκτησης Υλικών) τα πλαστικά και τα αλουμίνια μαζεύονται,διαχωρίζονται "οπως-οπως" και πωλουνται σε εταιριες ανακύκλωσης ανα τον πλανήτη.
Αυτές οι εταιρίες θα λιώσουν το πλαστικό και θα το μετατρέψουν σε κάτι άλλο που θα τους φέρει κέρδος. Ακούγεται μια χαρά έτσι δεν είναι; Επαναχρησιμοποίηση. Μιλάμε για πολύ χρημα. Η βιομηχανία ανακύκλωσης το 2018 υπολογίστηκε στις ΗΠΑ ως έχουσα αξία περίπου 40 δις δολλαρίων.
Στην πραγματικότητα όμως τι γίνεται; Η ανακύκλωση του πλαστικού είναι πολύ δυσκολότερη απ' οσο νομίζουμε. Τα περισσότερα πλαστικά που παράγονται σήμερα δεν είναι δυνατό να ανακυκλωθούν.Κάθε πλαστικό έχει εναν βαθμό ανακυκλωσιμότητας.
Για να επιτευχθεί η ανακύκλωσή του θα πρέπει να μπει στο μηχάνημα ανακύκλωσης με υλικά/πλαστικά ίδιας ακριβώς ανακυκλωσιμότητας,αλλιώς το τελικό προιόν που θα προκύψει θα είναι άχρηστο.
Ομπρελες, ρουχα,σακουλες, μεμβρανες, σκηνές. Δεν ανακυκλώνονται. Υπάρχουν εκατοντάδες,χιλιάδες είδη πλαστικου με διαφορετικους βαθμους ανακυκλωσιμότητας.Το ίδιο πλαστικό που προκύπτει από δύο διαφορετικες μηχανές ,μπορεί να έχει διαφορετική δυσκολία ανακυκλωσιμότητας
Κάθε τύπος πλαστικού όπως και κάθε είδος έχει διαφορετική χημική σύσταση και μπορεί να ανακυκλωθεί ΜΟΝΟ ΑΝ ΔΕΝ ΑΝΑΜΙΧΘΕΙ με άλλα είδη. Ακόμα και ο βαθμος συμπιεσης και ευλυγισίας καθε πλαστικου παίζει ρόλο. Ποιός όμως θα τα διαχωρίσει; Σωστα. Κανείς. Πολυέξοδο και χρονοβόρο.
Θα πάνε όλα χύμα.Και τελικα οταν φτασουν στην εταιρια "ανακυκλωσης" αυτη θα στειλει το 95% αυτων στην κοντινοτερη χωματερη ως "μη ανακυκλωσιμα" μέχρι νεωτέρας. Το οτι πωληθησαν ως ανακυκλωσιμα ειναι η μπιζνα που λεγαμε. Το μέχρι νεωτέρας είναι "οταν θα έχουμε την τεχνολογία".
Οι επίσημοι υπολογισμοί λένε πως σήμερα ανακυκλώνουμε το 12% του πλαστικού που παράγουμε και πως έχει ανακυκλωθει συνολικά το 9% όλων των εποχών. Αυτές είναι οι δυνατοτητες μας ως πλανήτης. Βάλτε εσείς με το μυαλό σας ποιο είναι το "ανεπίσημο" ή το πραγματικό.
Το υπόλοιπο κάηκε,θάφτηκε, παραμενει σε καποια χωματερή ή "περιφέρεται" στο νερό που πίνουμε.Το πλαστικό πωλείται και καταλήγει σε φτωχές χωρες της Ασίας(αφου πλεον η Κινα διέκοψε τις αγορές πλαστικών προς ανακύκλωση)οπου το σύστημα διαλογής και αποθήκευσης είναι απλα ανύπαρκτο
Το πλαστικό πετιέται στην κυριολεξία οπου ναναι και καταλήγει σε ποτάμια και ωκεανούς.Σε τί ποσότητα; Σήμερα υπολογίζεται πως είναι σαν να αδειάζει ένα αποριμματοφόρο το περιεχομενο του στον ωκεανό κάθε λεπτό της ημέρας. Για σκεφτείτε το.
Αν και το πλαστικο υπαρχει απ' τις αρχες του 20ου αιωνα, η μεγαλη "εκρηξη" εγινε μετα τον β' ΠΠ και την δυνατότητα φτηνης παραγωγής μεγαλων ποσοτήτων. Και κοντα στο 1960 ήρθε το πραγματικα φονικο χτυπημα. Το λεγόμενο "πλαστικο μιας χρησης".
Εταιρίες όπως η Dow Chemical η Chevron και η Exxon Mobil,γνωστες συλλογικά ως "πετροχημική βιομηχανία" παράγουν την αρχική ρητίνη του πλαστικού.Αυτην πωλουν σε αλλες εταιριες που την μετατρεπουν σε πλαστικες νιφάδες απο τις οποιες τελικα θα προκυψει το τελικο προιον.
Ξαφνικά, την δεκαετία του 1970 ξεκινάει απο τις ΗΠΑ μια τρομερή διαφημιστική καμπανια υπερ της ανακύκλωσης. Διαφημίσεις στην τηλεόραση,σε καθε πολιτεια, στους δρομους,στις εφημεριδες, ραδιόφωνο, περιοδικά. Διαφήμιση εκατομμυρίων.
Ο οργανισμός Keep America Beautiful που την προωθούσε ανήκε στη βιομηχανία αναψυκτικών.Πέτυχαν να αλλάξουν το σκεπτικό και το μήνυμα. ΕΣΥ ο καταναλωτής έχεις την ευθύνη να λύσεις το πρόβλημα. Πως; Ανακυκλώνοντας. Κι έτσι η πετροχημική βιομηχανία μόλις αθωώθηκε δια παντός.
Το μήνυμα δούλεψε και η μανία της ανακύκλωσης που θα έφτανε σιγά σιγά σε όλον τον πλανήτη ξεκίνησε. Ο κόσμος προσπαθούσε να "σωσει τον πλανήτη" και να αστυνομεύσει τον εαυτό του ξεχνώντας ποιος πραγματικά είχε την ευθύνη.
ΜΚΟ, το περιβαλλοντικο κίνημα, ακτιβιστές, οικολόγοι όλοι έφαγαν το δόλωμα αμάσητο. Αρχισαν να ανακυκλώνουν και ποιος ηταν δίπλα τους; Η βιομηχανία πλαστικών με 1,2 δις επενδυση ετησιως στην...ανακύκλωση.
ΟΚ, μας τελειωσανε τα τουγια στο προηγουμενο. Που ειχαμε μεινει; Α,ναι στην πετροχημικη βιομηχανια που ξοδεύει 1,2 δις το χρονο για καμπανια υπερ της ανακυκλωσης. Λογικο,αφου ο τζιρος ειναι 40 δις.
Πρώτα "εφήυραν" αυτά τα ωραία τριγωνάκια,την ένδειξη ανακυκλωσιμότητας για να βοηθήσουν τον κόσμο να διαχωρίζει τα είδη καλύτερα.Τον κόσμο,τον "ένοχο".Εκ των πραγμάτων από τότε αυτες ήξεραν πως μόνο 2 κατηγορίες ήταν ανακυκλώσιμες (σήμερα είναι 3). Και αυτό όμως σηκώνει συζήτηση.
Αρχικά επιλεγησαν 7 κατηγοριες ανακυκλωσης. Μεσα ομως στην καθε μια υπηρχαν τοσες "υποκατηγορίες" που δε συνέφερε να τις διαχωριζουμε γιατι θα φαινοταν πως κάποιοι πουλανε παραμύθι. Οπως και να εχει , κανεις δεν αγόραζε πλαστικά ανακυκλωσιμότητας κατηγοριών 3-7.
Σήμερα ανακυκλώνονται μόνο πλαστικα των κατηγοριών 1, 2 και (οχι παντα) 5. Τα υπολοιπα τα πεταμε σε χωρες για τις οποίες δε δίνουμε δεκάρα. Βαρύ αλλα αυτό γίνεται
Κάπου εκεί μπηκαν στο νοημα και οι υπολοιπες χώρες του κόσμου και ...καταλαβαίνετε. Θα ήθελα να συνεχίσω το θρεντ. Να γραψω για τους εννέα εκατομμύρια τονους πλαστικού που καταλήγουν οπως εγραψα πιο πανω καταληγουν στα νερά κάθε χρόνο
Εκει διασπωνται και γινονται μικροπλαστικό.Το μικροπλαστικο εκτος του νερου και των ψαριων διαχέεται και στην ατμόσφαιρα. Το αποτέλεσμα; Κάθε γουλιά νερό που πίνετε, κάθε ανασα που παίρνετε, οπου κι αν ειστε και όσο και να το "καθαρίζετε" περιέχει διοξίνες, βακτήρια e-coli , βακτήρια χολέρας και ενα σωρό ακόμα νοστιμιές.. Για παράδειγμα κάθε φορα που τρώτε ενα μυδι τρώτε 10-18 μικροπλαστικα. Καλοχώνευτα.
Βαρέθηκα ομως να γραφω. Το πλαστικο δεν θα φυγει ποτέ παρα μόνο οταν σταματήσουμε να το παραγουμε και να το χρησιμοποιουμε σαν να κρινεται απ' αυτο η ζωή μας. Γιατί τελικά απ' τη χρήση του κρίνεται μόνο το τέλος της ζωής μας στον πλανήτη.
Μείωση της έκθεσης μας στο πλαστικο,μείωση ως εξάλειψη της παραγωγής του και μείωση της εξάρτησής μας απ' αυτο.
Αυτά.
