Στις 25/12/2006 έγινα πλούσια! Συγκεκριμένα έλαβα το εξής email:
THE UK NATIONAL LOTTERY
The Marina Offices, St Peters Yacht Basin,
Newcastle upon Tyne, NE6 1HX
England.
Date:25th December, 2006
Ref: UK/9420X2/68
Batch: 074/05/ZY369
WINNING NOTIFICATION
We happily announce to you the draw (#1139) of the UK NATIONAL
LOTTERY,online Sweepstakes International program held on Saturday 2nd December 2006 Your e-mail address attached to ticket number : 56475600545 188 with Serial number 5368/02 drew the lucky numbers:
9 11 15 31 42 46 27
Bonus Ball which subsequently won you the lottery in the 2nd category i.e. match 5 plus bonus.
You have therefore been approved to claim a total sum of 250,000 (Two hundred and fifty thousand pounds sterlings)in cash credited to file KTU/9023118308/03.
This is from a total cash prize of 1,000,000 shared amongst the first four(5)lucky winners in this category i.e Match 4 plus bonus.
All participants for the online version were selected randomly from
WorldWide Web sites through computer draw system and extracted from over 100,000unions,associations, and corporate bodies that are listed online.This promotion takes place weekly.
Please note that your lucky winning number falls within our European bookletrepresentative office in Europe as indicated in your play coupon.
In view of this, your 250,000 (Two hundred and fifty thousand pounds sterlings)would be released to you by any of ourpayment offices in Europe.
Our European agent will immediately commence the process to facilitate the release of your funds as soon as you contact him.For security reasons, you are advised to keep your winning information confidential your claim is processed and your money remitted to you in whatever manner you deem fit to claim your prize.
This is part of our precautionary measure to avoid double claiming and unwarranted abuse of this program. Please be warned.
To file for your claim, please fill the form below and contact our claims agent whose details is given below.:
Name_____________________________________
Country__________________________________
Occupation_______________________________
Sex______________________________________
Age_______________________________________
Tel/Fax___________________________________
CLAIMS AGENT CONTACT.
Name :Mr.Ian Hilton
Email Address: ianhilton_claims_release_unit@hotmail.com
Office Phone number :+(44)-701-114_0535(Outside UK)
CONGRATULATIONS FROM THE MEMBERS AND STAFF OF UK NATIONAL LOTTERY.
Yours faithfully,
Mr. Brian Hunt.
Online coordinator for UK NATIONAL LOTTERY
Sweepstakes International Program.
NATIONAL LOTTERY.
Τώρα πως γίνεται να κέρδισα χωρίς να'χω παίξει είναι μυστήριο ... Επειδή βαριέμαι όμως να τρέχω στην Αγγλία να παραλάβω τα λεφτά, όποιος απο σας θέλει ας πάει να τα παρει. Του τα παραχωρώ. Έτσι για να δείτε τι μεγαλόκαρδος άνθρωπος είμαι! Καλά Χριστούγεννα!
Saturday, December 30, 2006
Σαφάρι βιβλίων
Tο σήμα του είναι ένα βιβλίο που τρέχει. Και οι οπαδοί του είναι μία κοινότητα βιβλιόφιλων που μετρά περισσότερα από 330.000 μέλη σε όλον τον πλανήτη - 500 μόνο στην Ελλάδα. Τους αναγνωρίζεις από το ότι αφήνουν βιβλία σε δημόσιους χώρους, προσδοκώντας να τα πάρει κάποιος άγνωστος που θα τα διαβάσει και θα κάνει το ίδιο, με τη σειρά του, σε μια άλλη καφετέρια, σε ένα άλλο παγκάκι, σε έναν άλλο σιδηροδρομικό σταθμό - μέχρι και στην κορυφή των Ιμαλαΐων έχει βρεθεί βιβλίο με αυτό το σήμα! Αυτή είναι η λογική του BookCrossing. H διαρκής ανταλλαγή βιβλίων, η παγκόσμια σκυταλοδρομία ανάγνωσης, η ανοιχτή βιβλιοθήκη. Τα βιβλία, λένε οι bookcrossers, δεν πρέπει να σκονίζονται στα ράφια. Αν τα αγαπάς, πρέπει να φροντίσεις να κυκλοφορούν. Διάβασέ τα, καταχώρισέ τα (αξιολόγησέ τα) και απελευθέρωσέ τα. Read-Register-Release, λέει το σύνθημά τους. H πρωτότυπη αυτή ιδέα ξεκίνησε το 2001 από έναν 40άρη - σήμερα - Αμερικανό, τον Ρον Χορνμπέικερ, που εγκαινίασε την ιστοσελίδα www.bookcrossing.com για τη δωρεάν κυκλοφορία βιβλίων. Κάθε βιβλίο που μπαίνει σε αυτήν την περιπέτεια παίρνει έναν κωδικό και εφοδιάζεται με μία ετικέτα, που δηλώνει ότι δεν έχει χαθεί αλλά είναι περιπλανώμενο. Όποιος το παίρνει στα χέρια του, καλείται να ενημερώσει την ιστοσελίδα, να το σχολιάσει και να το ξαναφήσει ελεύθερο ανακοινώνοντας, πάλι μέσω Διαδικτύου, πού μπορεί κανείς να το ανακαλύψει. Έτσι έγινε μια μέρα, και το «Mν» του Μίμη Ανδρουλάκη βρέθηκε σφηνωμένο παραμάσχαλα στο άγαλμα του Μακρυγιάννη κοντά στην Πλάκα. Οι γιαγιάδες το έβλεπαν καχύποπτα, αλλά ένα ζευγαράκι το πήρε. Έκτοτε χάθηκαν τα ίχνη του. Τέτοιες απώλειες είναι αναμενόμενες, ωστόσο κάποτε, μπορεί αυτό το βιβλίο να επανεμφανιστεί. Το πιο συναρπαστικό είναι ότι μέσω του κωδικού του, μπορεί κανείς να παρακολουθήσει το «ημερολόγιο καταστρώματός» του. Μπορεί επίσης να μπει σε ένα forum και να «συζητήσει» με άλλους bookcrossers. Σήμερα, στο BookCrossing. com υπάρχουν καταγεγραμμένα 1.756.000 βιβλία και σε λιγότερο από τέσσερα χρόνια, τα μέλη του έχουν δεκαπλασιαστεί! Κατά μέσο όρο, στην Αμερική είναι 30-50 χρόνων, στην Ελλάδα μεταξύ 20-35. Τα περισσότερα είναι γυναίκες, εξ ου και κυκλοφορεί πολλή γυναικεία λογοτεχνία, βρίσκει όμως κανείς και πλήθος απαιτητικά έργα και μεταξύ των σχολίων, εξαίρετες κριτικές.
Ο φίλος μου Γιάννης B. είναι bookcrosser, με ψευδώνυμο φυσικά, όπως όλοι. Στο «προφίλ» που έχει φτιάξει στη σχετική ιστοσελίδα, αντί για φωτογραφία του υπάρχει ένα σκιτσάκι. Αυτό που τον κεντρίζει σε τούτη την ιστορία είναι το κυνήγι του θησαυρού, το «σαφάρι βιβλίων» όπως λέει. Εκείνος, μάλιστα, διαλέγει πού θα αφήσει ένα βιβλίο, με κριτήρια σημειολογικά. Πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ο Γιάννης πήρε την πρωτοβουλία να διοργανώσει στην Αθήνα μια μαζική «απελευθέρωση» βιβλίων «ελληνικού πνεύματος». Πέρασε την ειδοποίηση στο www.bookcrossing.com και... παρέλαβε στο σπίτι του μια εκατοστή βιβλία, τα οποία καταχώρισε, σχολίασε και «παράτησε» εδώ κι εκεί. Ειδικά τον «Υμνωδό» (Στην αυλή των τυράννων, Κάκτος) της Μαίρης Ρενώ, τον άφησε στον Εθνικό Κήπο την ημέρα της Τελετής Έναρξης και έμαθε αργότερα, από το «ημερολόγιό» του, πως τον βρήκε μια Αγγλίδα τουρίστρια που ενθουσιάστηκε και τον «απελευθέρωσε» στο κέντρο του Λονδίνου. Ο Γιάννης είναι μέλος από τον Ιούλιο 2003, πολύ δραστήριο μάλιστα. Έχει «απελευθερώσει» 163 βιβλία (τα 130 ήταν δικά του), από τα οποία 48 κυκλοφορούν συστηματικά, και έχει «βρει» 77. Το πρώτο του το είχε ανακαλύψει στο μπαράκι Toy Cafe της πλατείας Καρύτση, και ήταν ο «Ανύπαρκτος Ιππότης» του Καλβίνο. Διόλου ευκαταφρόνητη συνάντηση... Σήμερα, με πληροφορεί, θα «απελευθερωθούν» πολλά. Μεταξύ τους, ένας Πέτρος Μάρκαρης και μια Πατρίτσια Χάισμιθ που θα... κάνουν βόλτα στον Εθνικό Κήπο. Ανακαλύψτε τα!
Οι Έλληνες δεν έχουν αναγνωστική κουλτούρα. Το 43,8% του πληθυσμού άνω των 15 χρόνων δεν διάβασε κανένα βιβλίο το 2003 (σύμφωνα με την περσινή έρευνα της VPRC για το Κέντρο Βιβλίου) και η Ελλάδα είχε μέχρι πρότινος το τρίτο χαμηλότερο ποσοστό αναγνωστών στην Ευρώπη. Ωστόσο, οι Έλληνες bookcrossers αυξάνονται θεαματικά. Από 14 το 2001, έφθασαν σήμερα τους 500, πρόσφατα μάλιστα προστέθηκαν νέα μέλη από τη Θεσσαλονίκη, τη Βέροια και την Κατερίνη. Αυτήν τη στιγμή υπάρχουν 40 βιβλία «απελευθερωμένα» κάπου μεταξύ Κρήτης και Έβρου, αλλά το καλοκαίρι, λόγω τουρισμού, σχεδόν τριπλασιάζονται. Σε μια χώρα όπου δεν υπάρχει η παράδοση του δανεισμού βιβλίων, όπου οι δημοτικές-δανειστικές βιβλιοθήκες υπολειτουργούν, όπου η σύγχρονη λογοτεχνία είναι σχεδόν απρόσιτη στην Εθνική Βιβλιοθήκη, όπου τα book clubs (ομάδες φιλαναγνωστών που συζητούν για συγκεκριμένα βιβλία) έχουν ναυαγήσει, όπου τα δραστήρια και φιλόξενα βιβλιοπωλεία είναι ελάχιστα, όπου οι λογοτεχνικές βραδιές έχουν διαφημιστικό χαρακτήρα, σε μια χώρα του «τζάμπα» όπως η δική μας, το BookCrossing θα μπορούσε πραγματικά να είναι η εναλλακτική πρόταση που θα καλλιεργούσε την αγάπη της ανάγνωσης. Αρκεί η εξοικείωση με το Ίντερνετ να ήταν μεγαλύτερη. Ήδη όμως, υπάρχει από ό,τι φαίνεται ένα αυξανόμενο κοινό νέων που επικοινωνούν με τα βιβλία μέσα από ανεπίσημους διαύλους και δεν εντοπίζονται από τις δημοσκοπήσεις. Δεν είναι ευοίωνο αυτό;
ΤΑ ΝΕΑ , 26/02/2005
Ο φίλος μου Γιάννης B. είναι bookcrosser, με ψευδώνυμο φυσικά, όπως όλοι. Στο «προφίλ» που έχει φτιάξει στη σχετική ιστοσελίδα, αντί για φωτογραφία του υπάρχει ένα σκιτσάκι. Αυτό που τον κεντρίζει σε τούτη την ιστορία είναι το κυνήγι του θησαυρού, το «σαφάρι βιβλίων» όπως λέει. Εκείνος, μάλιστα, διαλέγει πού θα αφήσει ένα βιβλίο, με κριτήρια σημειολογικά. Πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ο Γιάννης πήρε την πρωτοβουλία να διοργανώσει στην Αθήνα μια μαζική «απελευθέρωση» βιβλίων «ελληνικού πνεύματος». Πέρασε την ειδοποίηση στο www.bookcrossing.com και... παρέλαβε στο σπίτι του μια εκατοστή βιβλία, τα οποία καταχώρισε, σχολίασε και «παράτησε» εδώ κι εκεί. Ειδικά τον «Υμνωδό» (Στην αυλή των τυράννων, Κάκτος) της Μαίρης Ρενώ, τον άφησε στον Εθνικό Κήπο την ημέρα της Τελετής Έναρξης και έμαθε αργότερα, από το «ημερολόγιό» του, πως τον βρήκε μια Αγγλίδα τουρίστρια που ενθουσιάστηκε και τον «απελευθέρωσε» στο κέντρο του Λονδίνου. Ο Γιάννης είναι μέλος από τον Ιούλιο 2003, πολύ δραστήριο μάλιστα. Έχει «απελευθερώσει» 163 βιβλία (τα 130 ήταν δικά του), από τα οποία 48 κυκλοφορούν συστηματικά, και έχει «βρει» 77. Το πρώτο του το είχε ανακαλύψει στο μπαράκι Toy Cafe της πλατείας Καρύτση, και ήταν ο «Ανύπαρκτος Ιππότης» του Καλβίνο. Διόλου ευκαταφρόνητη συνάντηση... Σήμερα, με πληροφορεί, θα «απελευθερωθούν» πολλά. Μεταξύ τους, ένας Πέτρος Μάρκαρης και μια Πατρίτσια Χάισμιθ που θα... κάνουν βόλτα στον Εθνικό Κήπο. Ανακαλύψτε τα!
Οι Έλληνες δεν έχουν αναγνωστική κουλτούρα. Το 43,8% του πληθυσμού άνω των 15 χρόνων δεν διάβασε κανένα βιβλίο το 2003 (σύμφωνα με την περσινή έρευνα της VPRC για το Κέντρο Βιβλίου) και η Ελλάδα είχε μέχρι πρότινος το τρίτο χαμηλότερο ποσοστό αναγνωστών στην Ευρώπη. Ωστόσο, οι Έλληνες bookcrossers αυξάνονται θεαματικά. Από 14 το 2001, έφθασαν σήμερα τους 500, πρόσφατα μάλιστα προστέθηκαν νέα μέλη από τη Θεσσαλονίκη, τη Βέροια και την Κατερίνη. Αυτήν τη στιγμή υπάρχουν 40 βιβλία «απελευθερωμένα» κάπου μεταξύ Κρήτης και Έβρου, αλλά το καλοκαίρι, λόγω τουρισμού, σχεδόν τριπλασιάζονται. Σε μια χώρα όπου δεν υπάρχει η παράδοση του δανεισμού βιβλίων, όπου οι δημοτικές-δανειστικές βιβλιοθήκες υπολειτουργούν, όπου η σύγχρονη λογοτεχνία είναι σχεδόν απρόσιτη στην Εθνική Βιβλιοθήκη, όπου τα book clubs (ομάδες φιλαναγνωστών που συζητούν για συγκεκριμένα βιβλία) έχουν ναυαγήσει, όπου τα δραστήρια και φιλόξενα βιβλιοπωλεία είναι ελάχιστα, όπου οι λογοτεχνικές βραδιές έχουν διαφημιστικό χαρακτήρα, σε μια χώρα του «τζάμπα» όπως η δική μας, το BookCrossing θα μπορούσε πραγματικά να είναι η εναλλακτική πρόταση που θα καλλιεργούσε την αγάπη της ανάγνωσης. Αρκεί η εξοικείωση με το Ίντερνετ να ήταν μεγαλύτερη. Ήδη όμως, υπάρχει από ό,τι φαίνεται ένα αυξανόμενο κοινό νέων που επικοινωνούν με τα βιβλία μέσα από ανεπίσημους διαύλους και δεν εντοπίζονται από τις δημοσκοπήσεις. Δεν είναι ευοίωνο αυτό;
ΤΑ ΝΕΑ , 26/02/2005
Wednesday, December 27, 2006
Απελευθερωμένα βιβλία
Αν αγαπάς ένα βιβλίο, άσ' το ελεύθερο. Μην το περιορίζεις στον ασφυκτικό χώρο μιας βιβλιοθήκης. Διάβασέ το και μετά άφησέ το στο παγκάκι του πάρκου, στην πόλη, στην καφετέρια, στην παραλία, στο σινεμά. Η πιο ωραία βιβλιοθήκη είναι ο κόσμος ολόκληρος και εκεί τα βιβλία δεν κοστίζουν δεκάρα.
Το bookcrossing γεννήθηκε τον Απρίλιο του 2001 χάρη σ' έναν 36χρονο από το Κάνσας Σίτυ, τον Ρον Χορνμπέηκερ, και 30.000 άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο έχουν ήδη βρει την ιδέα του πρωτότυπη και ρομαντική και συμμετέχουν από αγάπη για τη λογοτεχνία. Στην ιστοσελίδα Bookcrossing.com μπορεί κανείς να τυπώσει μια ειδική ετικέτα (ένα βιβλίο με χέρια και πόδια που τρέχει) και να την αφήσει ανάμεσα στις σελίδες του βιβλίου που εγκαταλείπει. «Καλημέρα», γράφει το σήμα, «διάβασέ με και παράτα με κι εσύ!» Όποιος βρίσκει το βιβλίο καταλαβαίνει έτσι πως δεν ξεχάστηκε, αλλά αφέθηκε εσκεμμένα σ' έναν δημόσιο χώρο για να μπορέσει και κάποιος άλλος να απολαύσει την ανάγνωσή του. Καλείσαι ακόμη να ανακοινώσεις στην ιστοσελίδα την ημέρα και τον τόπο που το βρήκες, καθώς και τα σχόλιά σου για το βιβλίο. Αν δεν σπάσει η αλυσίδα, αυτός που άφησε τον «Μικρό Πρίγκιπα» στο κάθισμα ενός αεροπλάνου μπορεί να ελέγξει στο Ίντερνετ την πορεία του αγαπημένου του βιβλίου, από χέρι σε χέρι, και να διαβάσει τι σκέπτονται γι' αυτό άγνωστοι στην άλλη πλευρά του κόσμου.
Οι μυημένοι στο bookcrossing είναι 21.000 στις ΗΠΑ, σχεδόν 3.000 στον Καναδά, 390 στην Αυστραλία, αλλά υπάρχουν μηνύματα από δεκάδες χώρες - ανάμεσά τους η Κίνα, η Γκάνα, η Γροιλανδία, οι Φιλιππίνες, το Κουβέιτ, το Περού. Στην Ελλάδα υπάρχουν 14 «μέλη», στη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα, τη Λάρισα, τη Νίκαια, τη Νάουσα, την Ορεστιάδα, την Τρίπολη, τη Βέροια. Και κυκλοφορούν αδέσποτα τέσσερα βιβλία - δύο στο λόμπυ ξενοδοχείου στα Χανιά και δύο στο αεροδρόμιο της Κέρκυρας. «Προς το παρόν μόνο 15%-20% των βιβλίων τα παίρνουν κάποιοι που αποφασίζουν να συμμετάσχουν από το Ίντερνετ», εξηγεί ο Ρον Χορνμπέηκερ, «αλλά είναι και πάλι πολλοί. Το να απελευθερώνεις τα βιβλία σου και να παρακολουθείς την πρόοδό τους και τις ζωές που αγγίζουν, είναι πιο γοητευτικό και ικανοποιητικό από το να τα αραδιάζεις κάπου σ' ένα ράφι. Πρέπει να λάβει κανείς υπόψη πως σχεδόν όλοι οι bookcrosser έγιναν μέλη τούς πέντε τελευταίους μήνες και τα βιβλία ταξιδεύουν αργά, χρειάζεται χρόνος για να τα διαβάσει κανείς. Αλλά η κοινότητά μας αυξάνεται σε όλες τις ηπείρους. Στην ιστοσελίδα δεν υπάρχει διαφήμιση και είναι όλα δωρεάν. Μόνο μας κίνητρο είναι η ευχαρίστηση που παίρνουμε όταν δίνουμε χαρά...».
ΤΑ ΝΕΑ , 24/08/2002
Το bookcrossing γεννήθηκε τον Απρίλιο του 2001 χάρη σ' έναν 36χρονο από το Κάνσας Σίτυ, τον Ρον Χορνμπέηκερ, και 30.000 άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο έχουν ήδη βρει την ιδέα του πρωτότυπη και ρομαντική και συμμετέχουν από αγάπη για τη λογοτεχνία. Στην ιστοσελίδα Bookcrossing.com μπορεί κανείς να τυπώσει μια ειδική ετικέτα (ένα βιβλίο με χέρια και πόδια που τρέχει) και να την αφήσει ανάμεσα στις σελίδες του βιβλίου που εγκαταλείπει. «Καλημέρα», γράφει το σήμα, «διάβασέ με και παράτα με κι εσύ!» Όποιος βρίσκει το βιβλίο καταλαβαίνει έτσι πως δεν ξεχάστηκε, αλλά αφέθηκε εσκεμμένα σ' έναν δημόσιο χώρο για να μπορέσει και κάποιος άλλος να απολαύσει την ανάγνωσή του. Καλείσαι ακόμη να ανακοινώσεις στην ιστοσελίδα την ημέρα και τον τόπο που το βρήκες, καθώς και τα σχόλιά σου για το βιβλίο. Αν δεν σπάσει η αλυσίδα, αυτός που άφησε τον «Μικρό Πρίγκιπα» στο κάθισμα ενός αεροπλάνου μπορεί να ελέγξει στο Ίντερνετ την πορεία του αγαπημένου του βιβλίου, από χέρι σε χέρι, και να διαβάσει τι σκέπτονται γι' αυτό άγνωστοι στην άλλη πλευρά του κόσμου.
Οι μυημένοι στο bookcrossing είναι 21.000 στις ΗΠΑ, σχεδόν 3.000 στον Καναδά, 390 στην Αυστραλία, αλλά υπάρχουν μηνύματα από δεκάδες χώρες - ανάμεσά τους η Κίνα, η Γκάνα, η Γροιλανδία, οι Φιλιππίνες, το Κουβέιτ, το Περού. Στην Ελλάδα υπάρχουν 14 «μέλη», στη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα, τη Λάρισα, τη Νίκαια, τη Νάουσα, την Ορεστιάδα, την Τρίπολη, τη Βέροια. Και κυκλοφορούν αδέσποτα τέσσερα βιβλία - δύο στο λόμπυ ξενοδοχείου στα Χανιά και δύο στο αεροδρόμιο της Κέρκυρας. «Προς το παρόν μόνο 15%-20% των βιβλίων τα παίρνουν κάποιοι που αποφασίζουν να συμμετάσχουν από το Ίντερνετ», εξηγεί ο Ρον Χορνμπέηκερ, «αλλά είναι και πάλι πολλοί. Το να απελευθερώνεις τα βιβλία σου και να παρακολουθείς την πρόοδό τους και τις ζωές που αγγίζουν, είναι πιο γοητευτικό και ικανοποιητικό από το να τα αραδιάζεις κάπου σ' ένα ράφι. Πρέπει να λάβει κανείς υπόψη πως σχεδόν όλοι οι bookcrosser έγιναν μέλη τούς πέντε τελευταίους μήνες και τα βιβλία ταξιδεύουν αργά, χρειάζεται χρόνος για να τα διαβάσει κανείς. Αλλά η κοινότητά μας αυξάνεται σε όλες τις ηπείρους. Στην ιστοσελίδα δεν υπάρχει διαφήμιση και είναι όλα δωρεάν. Μόνο μας κίνητρο είναι η ευχαρίστηση που παίρνουμε όταν δίνουμε χαρά...».
ΤΑ ΝΕΑ , 24/08/2002
Tα βιβλία «απελευθερώνονται» και στην Eλλάδα
Στο ΤΟΥ Cafe της οδού Καρύτση, σε παγκάκια στο Σύνταγμα, στην οδό Πλουτάρχου στο Κολωνάκι και κάτω από την Ακρόπολη «απελευθερώθηκαν» βιβλία από τους κατόχους τους τις τελευταίες ημέρες. Όχι στο όνομα κάποιας επαναστατικής ιδεολογίας, αλλά εμπνευσμένοι από ένα παγκόσμιο κίνημα που εξαπλώνεται χάρη στο Ίντερνετ. Όταν διαβάσετε ένα βιβλίο, κολλάτε μία ετικέτα με οδηγίες, το αφήνετε σε κοινή θέα για να το πάρει κάποιος άγνωστος ο οποίος ίσως ακολουθήσει το παράδειγμά σας. Ο «απελευθερωτής» δηλώνει στο site λεπτομέρειες για το πού έχει αφήσει το βιβλίο. Όποιος το βρει, διαβάζει την ετικέτα με τις οδηγίες και με βάση τον κωδικό παρακολουθεί την προηγούμενη, συχνά πολυεθνική, διαδρομή του βιβλίου μέσα από το site. Χάρη στο BookCrossing, περισσότερα από μισό εκατομμύρια βιβλία έχουν «ξεχαστεί» σε κάποιο σημείο του πλανήτη τα τελευταία δύο χρόνια.
ΤΑ ΝΕΑ , 11/09/2003
Tuesday, December 26, 2006
Χαστουκιστές και ελευθερωτές...
Βροχή, όπως διαβάζω («Ε», 16/5) πέφτουν τα χαστούκια στους δρόμους της Βρετανίας, σε ανυποψίαστους περαστικούς, από έφηβους, οι οποίοι, συγχρόνως, μαγνητοσκοπούν το «κατόρθωμα» και, εν συνεχεία, το διαδίδουν από οθόνες κινητών τηλεφώνων και Διαδίκτυο. Η... κομψή αυτή «διασκέδαση», που οι δράστες ονόμασαν «happy slapping» («χαρωπό χαστούκισμα») και άρχισε πριν από έξι μήνες, ήδη έχει πάρει διαστάσεις ανησυχητικές. Ειδικοί αποδίδουν το φαινόμενο, μάλλον, σε μίμηση δύο -με παρεμφερές, υποθέτω, περιεχόμενο...- τηλεοπτικών εκπομπών, οι υπεύθυνοι των οποίων -πώς αλλιώς...- αποποιούνται πάσης ευθύνης. Ωστόσο, 16χρονος «slapper» («χαστουκιστής», γιατί όχι και... μπατσάς), συνεντευξιαζόμενος, παρατήρησε για τα θύματα: «...Σίγουρα τους λυπάσαι, γιατί δεν έχουν κάνει κάτι για να αξίζουν το χαστούκι. Παρ' όλα αυτά έχει πλάκα, γιατί είναι σαν να βλέπεις το σκετς στην τηλεόραση»...
Από την άλλη μεριά του «λόφου», άλλοι νέοι. Αυτοί ούτε χαστουκίζουν ούτε βιντεοσκοπούν - αμφιβάλλω και αν βλέπουν τηλεόραση. Απλώς... σκοπούν. Περιέρχονται (διαβάζω στο «Εψιλον», 8/5) τα πάρκα και «σπέρνουν», σε εμφανή σημεία, βιβλία περιμένοντας να «φυτρώσουν». Το βιβλιοφιλικό αυτό κίνημα, που ξεκίνησε προ τετραετίας από τις ΗΠΑ, αποτελεί σήμερα παγκόσμια διαδικτυακή κοινότητα (350.000 μέλη, περίπου 550 στην Ελλάδα, όπου πρωτοστατεί η Θεσσαλονίκη!), ονομάζεται «Book Crossing» (αδοκίμως, βιβλιοδιακίνηση) και τα μέλη του αυτοχαρακτηρίζονται ως «ελευθερωτές βιβλίων». Ελευθερώνουν, λοιπόν, βιβλία -ακόμα και σε στάσεις λεωφορείων- με μόνη, επικολλημένη την ένδειξη: «Το βιβλίο αυτό ταξιδεύει...» ή κάτι ανάλογο, και ζητούν από τους παραλήπτες, αφού τα διαβάσουν, να τα ελευθερώσουν και αυτοί. Και αν θέλουν -εδώ και η ομορφιά του παιχνιδιού!- να γράψουν δυο λόγια από την εμπειρία της φιλοξενίας. Ξέχασα τι έγραφα στην αρχή...
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 25/05/2005
Από την άλλη μεριά του «λόφου», άλλοι νέοι. Αυτοί ούτε χαστουκίζουν ούτε βιντεοσκοπούν - αμφιβάλλω και αν βλέπουν τηλεόραση. Απλώς... σκοπούν. Περιέρχονται (διαβάζω στο «Εψιλον», 8/5) τα πάρκα και «σπέρνουν», σε εμφανή σημεία, βιβλία περιμένοντας να «φυτρώσουν». Το βιβλιοφιλικό αυτό κίνημα, που ξεκίνησε προ τετραετίας από τις ΗΠΑ, αποτελεί σήμερα παγκόσμια διαδικτυακή κοινότητα (350.000 μέλη, περίπου 550 στην Ελλάδα, όπου πρωτοστατεί η Θεσσαλονίκη!), ονομάζεται «Book Crossing» (αδοκίμως, βιβλιοδιακίνηση) και τα μέλη του αυτοχαρακτηρίζονται ως «ελευθερωτές βιβλίων». Ελευθερώνουν, λοιπόν, βιβλία -ακόμα και σε στάσεις λεωφορείων- με μόνη, επικολλημένη την ένδειξη: «Το βιβλίο αυτό ταξιδεύει...» ή κάτι ανάλογο, και ζητούν από τους παραλήπτες, αφού τα διαβάσουν, να τα ελευθερώσουν και αυτοί. Και αν θέλουν -εδώ και η ομορφιά του παιχνιδιού!- να γράψουν δυο λόγια από την εμπειρία της φιλοξενίας. Ξέχασα τι έγραφα στην αρχή...
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 25/05/2005
Sunday, December 17, 2006
Action Aid Hellas
Η ActionAid International αποτελεί μια διεθνή, αναπτυξιακή, μη κυβερνητική οργάνωση που αγωνίζεται για έναν καλύτερο κόσμο, έναν κόσμο χωρίς φτώχεια. Ξεκίνησε τη δράση της το 1972 και σήμερα υλοποιεί μια σειρά αναπτυξιακών προγραμμάτων και ενεργειών σε 42 χώρες της Αφρικής, της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής επηρεάζοντας θετικά τη ζωή περισσότερων από 13 εκατομμύρια φτωχών και περιθωριοποιημένων ανθρώπων. Χάρη στη δράση της ActionAid και την ενεργή συμμετοχή των χιλιάδων υποστηρικτών της, εκατομμύρια παιδιά και ενήλικες έχουν αρχίσει να αλλάζουν τη ζωή τους αποκτώντας πρόσβαση σε στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα, όπως το νερό, η τροφή, η ασφάλεια, η εκπαίδευση, η υγεία και η δυνατότητα να συμμετέχουν στις αποφάσεις που αφορούν τους ίδιους και τα παιδιά τους.
Όραμά μας είναι ένας κόσμος απαλλαγμένος από τη φτώχεια όπου κάθε άνθρωπος θα μπορεί να ζει με αξιοπρέπεια και να απολαμβάνει βασικά ανθρώπινα δικαιώματα.
Αποστολή μας είναι η καταπολέμηση της φτώχειας, της αδικίας και των ανισοτήτων που την προκαλούν, συνεργαζόμενοι με τους φτωχούς και περιθωριοποιημένους ανθρώπους του αναπτυσσόμενου κόσμου.
Η διεθνής στρατηγική «Rights to End Poverty» έχει 4 βασικούς στόχους:
1) Την υποστήριξη και ενδυνάμωση των φτωχών και περιθωριοποιημένων ανθρώπων προκειμένου να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους και να αξιοποιήσουν το δυναμικό τους. Αυτό πραγματοποιείται εφοδιάζοντάς τους με τα αγαθά, τις υπηρεσίες, τις γνώσεις και τις δεξιότητες που έχουν ανάγκη, ώστε οι ίδιοι να είναι σε θέση να επιφέρουν πραγματικές και μόνιμες αλλαγές στη ζωή τους.
2) Την αφύπνιση της κοινής γνώμης με σκοπό τη διαμόρφωση κλίματος αλληλεγγύης ανάμεσα στις ανεπτυγμένες οικονομικά χώρες και τις αναπτυσσόμενες και την ενίσχυση του παγκόσμιου κινήματος κατά της φτώχειας.
3) Την άσκηση πίεσης και επιρροής στη διεθνή κοινότητα και τα κέντρα λήψεως αποφάσεων, για τη χάραξη μιας πιο υπεύθυνης και αποτελεσματικής πολιτικής απέναντι στους φτωχότερους λαούς της γης.
4) Την ενδυνάμωση της θέσης και του ρόλου των γυναικών στην οικογένεια και στην τοπική κοινωνία, αναγνωρίζοντας παράλληλα τις διαφορετικές ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες γυναικών και ανδρών.
Όραμά μας είναι ένας κόσμος απαλλαγμένος από τη φτώχεια όπου κάθε άνθρωπος θα μπορεί να ζει με αξιοπρέπεια και να απολαμβάνει βασικά ανθρώπινα δικαιώματα.
Αποστολή μας είναι η καταπολέμηση της φτώχειας, της αδικίας και των ανισοτήτων που την προκαλούν, συνεργαζόμενοι με τους φτωχούς και περιθωριοποιημένους ανθρώπους του αναπτυσσόμενου κόσμου.
Η διεθνής στρατηγική «Rights to End Poverty» έχει 4 βασικούς στόχους:
1) Την υποστήριξη και ενδυνάμωση των φτωχών και περιθωριοποιημένων ανθρώπων προκειμένου να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους και να αξιοποιήσουν το δυναμικό τους. Αυτό πραγματοποιείται εφοδιάζοντάς τους με τα αγαθά, τις υπηρεσίες, τις γνώσεις και τις δεξιότητες που έχουν ανάγκη, ώστε οι ίδιοι να είναι σε θέση να επιφέρουν πραγματικές και μόνιμες αλλαγές στη ζωή τους.
2) Την αφύπνιση της κοινής γνώμης με σκοπό τη διαμόρφωση κλίματος αλληλεγγύης ανάμεσα στις ανεπτυγμένες οικονομικά χώρες και τις αναπτυσσόμενες και την ενίσχυση του παγκόσμιου κινήματος κατά της φτώχειας.
3) Την άσκηση πίεσης και επιρροής στη διεθνή κοινότητα και τα κέντρα λήψεως αποφάσεων, για τη χάραξη μιας πιο υπεύθυνης και αποτελεσματικής πολιτικής απέναντι στους φτωχότερους λαούς της γης.
4) Την ενδυνάμωση της θέσης και του ρόλου των γυναικών στην οικογένεια και στην τοπική κοινωνία, αναγνωρίζοντας παράλληλα τις διαφορετικές ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες γυναικών και ανδρών.
Friday, December 15, 2006
Πρώτη συνταγή για γαλοπούλα
Υλικά:
1 γαλοπούλα
320 gram κιμάς
½ φλιτζάνι τσαγιού κουκουνάρια
1 κρεμμύδι μέτριο ψιλοκομμένο
1/3 φλιτζανιού κοπανισμένη φρυγανιά
½ ποτήρι του κρασιού λευκό κρασί
1 κουταλιά κοφτή πάστα ντομάτας ή 320 gram.
Ντομάτες ώριμες ½ φλιτζάνι τσαγιού βούτυρο
1 κουταλιά ψιλοκομμένος μαϊντανός
Ανοίγουμε την γαλοπούλα, την καθαρίζουμε, αναιρούμε και το εσωτερικό πάχος, την καψαλίζουμε, την πλένουμε και την αφήνουμε να στραγγίσει καλά. Βάζουμε σε κατσαρόλα τον κιμά με το μισό βούτυρο, τα εντόσθια ψιλοκομμένα και το κρεμμύδι να καβουρδιστεί. Τον ανακατεύουμε να ξεσβωλιάσει και τον σβήνουμε με το κρασί. Αφού πάρει μερικές βράσεις, προσθέτουμε τη ντομάτα (λιωμένη σ’ ένα φλιτζάνι νερό) ή τις ντομάτες περασμένες από τρυπητό, αλάτι, πιπέρι, τον μαϊντανό, μισό φλιτζάνι νερό ακόμη, σκεπάζουμε την κατσαρόλα και αφήνουμε να σιγοβράσει και να πιει το ζουμί του. Πλένουμε και σκουπίζουμε τα κουκουνάρια και όταν βγάζουμε τον κιμά από τη φωτιά του ρίχνουμε τη φρυγανιά και τα κουκουνάρια και ανακατεύουμε πολύ καλά. Αλατοπίπερώνουμε εσωτερικώς την γαλοπούλα και τη γεμίζουμε (όχι τελείως για να μην ανοίξει με το βράσιμο). Τη ράβουμε με λεπτό λευκό σπάγκο (οι χρωματιστοί ξεβάφουν), βάζουμε το υπόλοιπο βούτυρο σε πλατιά κατσαρόλα και αν θέλουμε και λίγο ακόμη αφού κάψει, βάζουμε την γαλοπούλα και την καβουρδίζουμε καλά από όλες τις πλευρές. Προσθέτετε τότε ½ φλιτζάνι ζεστό νερό, τη σκεπάζουμε και την αφήνουμε να σιγοβράσει σε σιγανή φωτιά, προσθέτοντας πότε – πότε λίγο ζεστό νερό. Όταν βράσει πρέπει να μείνει μόνο το βούτυρο. Ξεράβουμε τότε την γαλοπούλα βγάζουμε προσεκτικά τη γέμιση και την κόβουμε σε μερίδες
Ανοίγουμε την γαλοπούλα, την καθαρίζουμε, αναιρούμε και το εσωτερικό πάχος, την καψαλίζουμε, την πλένουμε και την αφήνουμε να στραγγίσει καλά. Βάζουμε σε κατσαρόλα τον κιμά με το μισό βούτυρο, τα εντόσθια ψιλοκομμένα και το κρεμμύδι να καβουρδιστεί. Τον ανακατεύουμε να ξεσβωλιάσει και τον σβήνουμε με το κρασί. Αφού πάρει μερικές βράσεις, προσθέτουμε τη ντομάτα (λιωμένη σ’ ένα φλιτζάνι νερό) ή τις ντομάτες περασμένες από τρυπητό, αλάτι, πιπέρι, τον μαϊντανό, μισό φλιτζάνι νερό ακόμη, σκεπάζουμε την κατσαρόλα και αφήνουμε να σιγοβράσει και να πιει το ζουμί του. Πλένουμε και σκουπίζουμε τα κουκουνάρια και όταν βγάζουμε τον κιμά από τη φωτιά του ρίχνουμε τη φρυγανιά και τα κουκουνάρια και ανακατεύουμε πολύ καλά. Αλατοπίπερώνουμε εσωτερικώς την γαλοπούλα και τη γεμίζουμε (όχι τελείως για να μην ανοίξει με το βράσιμο). Τη ράβουμε με λεπτό λευκό σπάγκο (οι χρωματιστοί ξεβάφουν), βάζουμε το υπόλοιπο βούτυρο σε πλατιά κατσαρόλα και αν θέλουμε και λίγο ακόμη αφού κάψει, βάζουμε την γαλοπούλα και την καβουρδίζουμε καλά από όλες τις πλευρές. Προσθέτετε τότε ½ φλιτζάνι ζεστό νερό, τη σκεπάζουμε και την αφήνουμε να σιγοβράσει σε σιγανή φωτιά, προσθέτοντας πότε – πότε λίγο ζεστό νερό. Όταν βράσει πρέπει να μείνει μόνο το βούτυρο. Ξεράβουμε τότε την γαλοπούλα βγάζουμε προσεκτικά τη γέμιση και την κόβουμε σε μερίδες
Subscribe to:
Posts (Atom)