Το ημερολόγιο του @skordaleos

Σπάνια γράφω για πολιτικά αλλά βλέποντας χθες τον Μητσοτάκη στο παλιο λιμανι του Ηρακλείου θυμήθηκα μια ιστορία που μου είπαν.
Στην κατοχή σε ένα σπιτάκι λίγα μέτρα πιο πέρα ζούσαν 4 ορφανά από πατέρα με τη μητέρα τους. Το μεγαλύτερο ήταν 14 και το μικρότερο 6.

— μπακαλιωραιος (@skordaleos) June 23, 2019

Σπάνια γράφω για πολιτικά αλλά βλέποντας χθες τον Μητσοτάκη στο παλιο λιμανι του Ηρακλείου θυμήθηκα μια ιστορία που μου είπαν. 

Στην κατοχή σε ένα σπιτάκι λίγα μέτρα πιο πέρα ζούσαν 4 ορφανά από πατέρα με τη μητέρα τους. Το μεγαλύτερο ήταν 14 και το μικρότερο 6. 

Η μητέρα μπήκε στην αντίσταση βοηθώντας με πληροφορίες,κρύβοντας αντάρτες και Άγγλους ,μεταφέροντας μηνύματα και όπλα μαζί με τα παιδιά της. Κανα δύο φορές οι Γερμανοί την φυλάκισαν αλλά δεν την εκτέλεσαν όπως μερικά ξαδέρφια και θείους της. Της έδιναν όμως μονο 2 κουπόνια για το συσσίτιο σαν τιμωρία. Ποιος να πρωτοφαει με 2 μικρες μεριδες? Ελεημοσύνες της γειτονιάς και ότι μπορούσαν να της δώσουν οι αντάρτες όταν συναντιόντουσαν. Μπομποτες και κονσέρβες κρυμμένες σε πανινες κούκλες και στα μισοφορια.

Αυτή η γυναίκα δεν πήρε ποτέ σύνταξη εθνικής αντίστασης.Το σπιτάκι στο λιμάνι πουλήθηκε για να πληρωθούν γιατροί και νοσοκομεία όταν αρρώστησε βαρια μετά την κατοχή. Το ελληνικό κράτος δεν αναγνώρισε ακόμα και χειρόγραφο σημειωμα μέσα από τα κρατητήρια ενός εκτελεσθεντος που της άφηνε ένα μέρος της περιουσίας του για τους αγώνες της και τη βοήθεια που είχε προσφέρει. 

Αυτά θυμήθηκα καθώς και ότι ο πατήρ Μητσοτάκης έτρωγε από 3 συσσίτια στα Χανιά. Αυτή η γυναίκα ήταν η γιαγιά μου και το μικρότερο παιδί της είναι η μάνα μου. 

Το χειρόγραφο είναι ένα "ημερολόγιο" γραμμένο σε μικρά κομματάκια χαρτιού με μια ημερομηνία και με τα βασανιστήρια που είχαν με 2-3 λέξεις έως την μέρα που τους εκτέλεσαν. Βρέθηκε στα ρούχα του με κηλίδες αίματος πάνω του.