Πριν χρόνια, έχουμε βγει για περίπατο στο πάρκο του Φλοίσβου. Ο γιος μου 5 ετών τότε. Εμφανίζεται από το πουθενά τρέχοντας ένας γερμανικός ποιμενικός ΘΗΡΙΟ, πιο μεγάλος από τον γιο μου. Κάποιος που ξέρει ελάχιστα από σκυλιά θα καταλάβαινε ότι ειναι φιλικός και ήθελε να παίξει όμως το 5χρονο βλέποντας το τέρας (για τα δικά του δεδομένα) να τον πλησιάζει με ανοιχτό το στόμα, να ακουμπά τα μπροστινά πόδια του επάνω του και τελικά να τον ρίχνει κάτω και να τον γλείφει, έπαθε σοκ.Πριν χρόνια, έχουμε βγει για περίπατο στο πάρκο του Φλοίσβου. Ο γιος μου 5 ετών τότε. Εμφανίζεται από το πουθενά τρέχοντας ένας γερμανικός ποιμενικός ΘΗΡΙΟ, πιο μεγάλος από τον γιο μου. Κάποιος που ξέρει ελάχιστα από σκυλιά θα καταλάβαινε ότι ειναι φιλικός και ήθελε να παίξει--->— Δον Φυστίκης🥜 (@spazoklabanias) July 9, 2019
Όταν την είπα όσο πιο κόσμια μπορούσα στον ιδιοκτήτη που τον είχε ελεύθερο, έλαβα την αποστομωτική απάντηση "πολύ καλομαθημένο τον έχεις τον μικρό". Η ψυχραιμία των γύρω απέτρεψε τα χειρότερα, γιατί τη δική μου την έχασα. Σήμερα, 8 χρόνια μετά, ο μικρός δεν έχει ακόμη ξεπεράσει τη φοβία του για τα σκυλιά.
Αν είστε κι εσείς το ίδιο μαλάκες με τον τύπο, ή έχετε τέτοιους γνωστούς, σκεφτείτε ότι υπάρχουν και περιπτώσεις που η ζωοφιλία μπορεί να γίνει απάνθρωπη. Μπορεί κάποια στιγμή να το ξεπεράσει ο μικρός, μπορεί και όχι. Αν όχι, δεν θα έχει κανείς δικαίωμα να του πει τίποτα που δεν θα θέλει ζώα κοντά του.
No comments:
Post a Comment