Υπάρχει το ρητό: Και ο άγιος φοβέρα θέλει. Η δικαιοσύνη είναι σάπια και οι πραγματικά υπέυθυνοι πρέπει να τρομάξουν πρώτα για να αλλάξει κάτι.
Τι εννοώ? Σε περίπτωση που όντως βρεθεί ένας τέτοιος serial killer, ειδικά αν αρχίσει και κοπανάει τους υψηλά ιστάμενους και όχι τον ψιικατζή της γειτονιάς, θα βρεθούν πολλοί που θα τον υποστηρίξουν και θα του πουν μπράβο. Οποτε η δικαιοσύνη που κοιμάται θα ξυπνήσει αναγκαστικά.
Εχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως πάντα πρεπει να υπάρχει η υποψία της βιας για να λειτουργήσει το σύστημα. Οταν ο βιαστής πιστεύει πως θα γλιτώσει και η δικαιοσύνη έχει την σταση 'Τι να κάνουμε, συμβαίνουν κι αυτά. Ας πρόσεχες' τότε ναί, πρέπει να πέσει κλωτσιά στο σύστημα για να πάρει μπροστά.
Οι άνθρωποι και ειδικά αυτοί που έχουν κάποια μορφή εξουσίας - είτε είναι προπονητές, φτασμένοι ηθοποιοί, μεγαλοεπιχειρηματιες, πολιτικοί - δεν θα λειτουργήσουν ηθικά. Πρέπει να φοβούνται την τιμωρία. Η δικαιοσύνη στην Ελλάδα του σήμερα δεν είναι ανασταλτικός παράγοντας άρα τι πρέπει να γίνει? Να καθήσουμε να περιμένουμε να πεθάνουμε όλοι? Να μην βγαίνουμε απο τα σπίτια μας για να μην μας συμβεί το 'κακό'?
Κυβέρνηση με σήμα το κουταλοπίρουνο κι ένα φλώρο ξαφνικά έχεις για τύραννο Μια Πρωθυπουργάντζα, που έχει στην καβάτζα κάθε ορντινάντζα, δευτεράντζα για μπροστάντζα όλοι όρνιθες του αρίστου και funny και θα `λεγα “Εντάξει φίλε μάλλον πλάκα κάνει, ο Λουδοβίκος μας, ο άρχοντας, ο άναξ” αν ο κόσμος δεν κατάπινε όλη μέρα Xanax Υπουργός αηδίας και πρωτογονίας δίνει απλόχερα μαθήματα ηγεμονίας Μα και το Υπουργείο Ευχελαίου και σπηλαίου δίνει άλλη διάσταση στην έννοια του χυδαίου Φρουρού κι αρώματα, όλα τα δικαιώματα μες της νύχτας τα καμώματα, αυτόματα περνάνε νομοσχέδια εκτρώματα, στα χώματα διαβολοσκορπίσματα τα ανεμομαζώματα Συνταγματική εκτρόπα, χωρίς ντρόπα μια κατάστα ψυχοτρόπα, χωρίς ντόπα Οκτάωρη εργασία, είναι μπαναλιτέ και κάθε υπερωρία, θα είναι απληρωτέ έξω απ’ την ενορία, οι προσκυνηταί διαδήλωση πορεία; Ε όχι ρε ψηλέ Για κάθε σου απορία, έχουν μια διμοιρία ένας λαός σε μία δυστοπία κι ομηρία Ομάδες της καταστολής για να `σαι ασφαλής στα περιπολικά το κράτος είναι μερακλής Και μπλε στολές μες στις σχολές να βγάζουν θυμικό πάνω στους φοιτητές ξυλοδαρμό και χημικό Άκου και το πιο καθησυχαστικό να `χεις ΜΑΤατζήδες και στο καθιστικό ξέρεις, από κάτω από το κλιματιστικό και δε θα θέλεις μάγκα μου ούτε συναγερμό Μιλάει για ανάπτυξη και ο foolie functional γουστάρει ρεντικουλαμέντι international Και οι Βρυξέλλες ρίχνουν γέλωτα πηγαίο καθώς βουτάνε τράτα, οι δίπλα στο Αιγαίο γι’ αυτό πήρε φρεγάτα, το αγόρι το μοιραίο το κατακλυσμιαίο, τι θέλεις ρε πλεμπαίο; “Ο καταλληλότερος” στο poll το αγοραίο για τον μικρομεσαίο, με αμελητέο μηνιαίο Πλαισιωμένος με ξεφτέρια κυβερνητικά τίγκα βιογραφικά, με άλφα στερητικά Ο αδιανόητα ανόητος κι αμετανόητος αυτονόητα ατιμώρητος, μα ακριβοθώρητος αφόρητα απτόητος και ανιστόρητος ο δανεικός κι αγύριστος κι ανυποχώρητος Ο κολλητός, ο μιλητός, ο εκλεκτός μετακλητός και ο μολυβοχρυσοκαντιλοπελεκητός Μιλιούνια από `δω σε κάτι μπατζανάκια να φτιάξει μασκουλέτα αυτός που φτιάχνει καζανάκια Πεσκέσι τ’ αναθέσι, για κάτι μερεμέτια σε κουνιάδες, συνυφάδες, ρουσφέτια και τέτοια στην αφάνεια, παράνοια στα χρονικά της Narnia τόσα σκάνδαλα που δε χωράν’ ούτε σε Scania Μέλι είναι το έλλειμμα και είναι το μέλημα τους ν’ αφήσουν ένα ρημαδιό, ξανά στο όνομά τους Έχω έκτη αίσθα, i see dead people Να θηλάζουνε την πρωθυπουργική τη nipple Ψηφοφόροι, σουρταφέρτες πηγαινέλες μόνο συνεπείς σε ποδοσφαιρικές φανέλες Σε Gremlin μετατρέπεται με φαγητό ο Gizmo και ο απολιτίκ στην πείνα, γίνεται φασίζμο Ακροδεξιό γκωνάρι ακρογωνιαίο τα τραγιά ψάχνουν τράγο αποδιοπομπαίο Σκόρπα μου ξανά τα Σκοπιανά, τα σκόπιμα περικεφαλαία σκούπα, σφυροκόπημα Ενώ προσφυγόπουλα, μέσα σε λασπόνερα βουλιάζουν οι απόπειρες σ’ οδυνηρά βαλτόνειρα Κουτοπόνηρα, οι “Ναι μεν αλλάδες” με ζοχάδες Έχουνε τη μύγα, κατ’ επέκταση κουράδες Μυριάδες ψήφιζαν μια ζωή κλεφτοκοτάδες απηύδησαν και είπαν να το ρίξουν σε φονιάδες Εσύ δουλίτσα να χεις και όπου γύρει η πλάστιγγα Εληνάρες μ’ ένα λου, αυτή η μάστιγα Το `παιζες Hugh Hefner, με ξένη πορτοφόλα; Τώρα για διακόσμηση έχεις την κατσαρόλα Είσαι ψηλομύτης, σε χώρα χαμηλοκώλα ατέρμονα λατέρνατιβ, με τρύπια αεροσόλα αποψάρα έχοντας, πάντα απέχοντας λιγάκι είσαι δουλάκι, όσο πατά ο φιλελέφαντας Κοίτα τη βολή κυρ Παντελή, ζωντόβολο συνήθισε το dildo και μετά θα `ναι καλόβολο Πάλι για το πόπολο, ούτε πόμολο ρε `συ δίνε κώλο εσύ κι εγώ πόνο στην πόλωση Όλα στη διαφθορά και μες στην κάμφορα δεν κάνει διαφορά η συμφορά και σφύρα αδιάφορα τον κώλο σου σε αφορά να αγαπάς παράφορα μην σου παίζει και η συνείδηση παιχνίδια διάφορα Νομίζεις είσαι άρχοντας, αλλά είσαι πληβείος νιώθεις μικροαστός ή μικροαστείος Σίγουρα ανήκεις στη σωστή κατηγορία; Είσαι γιος του Παρταόλα ή ο γιος του Παρτατρία; Ναι, δεν είστε οι πρώτοι, ούτε οι τελευταίοι είστε ενδιάμεσα, άρα απλά τυχαίοι και κάλλιο τελευταίοι, παρά τελειωμένοι γιατί ο τελευταίος κλείνει πόρτα καθώς μπαίνει Ενημέρωση απ’ τα Μου Μου Ε κι αλίμονο κι είναι όλα ανάποδα σαν σε δεξιοτίμονο Της κοινής γνώμης η διαμόρφωση, σε κάτω του μετρίου αντίληψη και μόρφωση Σωστή διατύπωση στην πρόταση με πόρωση κάνει εντύπωση η αποστήθιση με βόθρωση Εμπαιγμός, αποκλεισμός και αποσβόλωση το φρύδι απ’ την ανόρθωση, παθαίνει υπερκόπωση Στομωμένα στόματα με πώματα στο τσάνελ σέρνονται με γόνατα τα πτώματα στο πάνελ Σφουγγίσουν σάλια, ανάβουν μανουάλια τα χάλια κάτω απ’ το χαλί να αποσβεστούν τσουβάλια Αέρισμα στην τόμπολα, με τα ευρώ βεντάλια γι αυτό εσείς ρεμάλια, ό,τι προστάξουν τα κανάλια Η επικαιρότητα μέσα στο principality ψευτιλίσιους, σαν σάπιο show και reality Σους, σιωπή και σώπαινε, η TV μιλάει τώρα είναι το πολίτευμα που έχει πια η χώρα Πλούσια τα δώρα, ρεπορτάζ σπεκουλαδόρα βγαίνει στη φόρα, η παραπληροφόρα κάθε ώρα Όλοι στα κρεβάτια σας μέχρι να φύγει η μπόρα και “Νατουραλμόν” θα πει η Πάστα Φλώρα Πρωτοσέλιδα, για κάθε τσέλιγκα τα σκατά πάνε παντού πετώντας τα σε έλικα Τώρα fake news, λένε την προπαγάνδα με χαρτοπολτό από ευρώ, φτιάχνεις ανδριάντα Ο ηγέτης μας στο σετ, για συνέντα τετ-α-τετ ρωτάει ο Pinocchio, απαντά ο Pinochet Μηχανορραφία η δημοσιογραφία του καθεστώτος φτιάχνεται η αγιογραφία Αλλά μη μου αγχώνεσαι, “Hakuna Μatata” Μην είσαι πιο πολύ απ’ όσο πρέπει τρομοκράτα Ούτε γάτα ούτε ζημιά, καναπεδοπατάτα γαμάτα τα μαντάτα για την αρχοντοχωριάτα Ελπίζω να μη μαθευτούν ποτέ όλα τα data γιατί όλοι θα γίνουν εορταστική πινιάτα Και να η πανδημία, η μοιραία γνωριμία όλοι στην υστερία, εν κρανίω τρικυμία Όλα στη ζωή σου γίναν μια παρανομία το “σώζων εαυτόν” να διαχέει δυσοσμία Η δυστυχία των πολλών, των λίγων βουλιμία «ο λύκος στην αναμπουμπούλα», λέει η παροιμία Μακάβριες στατιστικές, παίρνουνε ανήφορο και απόσταση το κράτος, στο λογικό μα ασύμφορο Εύκολο το πλάνο, για να σώσουνε κοσμάκη κλειδαμπάρι στο αμπάρι, τιμωρία και μπερντάκι Σπάσε καραντίνα, μισθουλίνι προστιμό με ωμό αυταρχισμό, εκφοβισμό και σαδισμό Με τον ιό σαν πρόσχημα για απαγόρευση με μότο «Χέσε το Ε.Σ.Υ. και κάνε μας αγόρευση χεσ’ την ύφεση και κλάδους στη διακόρευση χέσε οφειλές και τα λουκέτα σε συσσώρευση» Σιγά μην διοριστεί, γιατρός νοσηλευτής και να γίνει ο κλινικής, ζητιάνος και ληστής; Σιγά μην επενδύσουν στραγάλι για μια Μ.Ε.Θ. όσοι νοσούν σπιτάκι τους, ν’ ακούσουν Megadeth Μέτρα προστασίας, με βάρκα την ελπίδα μέτρα που από άσυλο έχουνε σφραγίδα Μέτρα από μπαλάκια που γυρνάνε σε κληρωτίδα η κατακλείδα, μέτρα που σου σφίγγουν καρωτίδα Κι εγώ αδημονώ κι γι’ άλλο μέτρο οξύμωρο ταξικό, εφήμερο μα μόνιμο κι επίμονο «Ατομική ευθύνη» λέει η αυτού εξοχότης εκτός αν είσαι της κυβέρνας ή το αφεντικό της Τώρα βγες, μουσαφίρηδες, τουρίζμο Τώρα φταις, μπουντρούμι και εγκλείζμο Ασφαλής, χωρίς εισόδημα κι εσώκλειστος για να σουλατσάρει ο Ανεμελόκτιστος Αστεία δυναστεία που φλερτάρει επταετία και το Σύνταγμα, ένα όνομα απλά σε μια πλατεία Επιστημονική επιτροπή κάνει το κήρυγμα αυτοί που στον παπά, κάμνουν χειροφίληγμα Δεν κολλάει όμως στου Θεούλη την οικία αλλά να ξέρεις πως και το κιμόνο είναι θρησκεία Λοιμωξιολόγοι στη ζωή μας κάναν ντου είναι παντού o Beaker και ο Doctor Honeydew Τρομολάγνοι στα παραθύρια σέρνουνε σαρκίο και γελάω σαν τον Μπούτια στο Ερωτοδικείο το δεσμοφυλακείο, να γίνει θες οικείο μ’ sms στο φαρμακείο, για υπογλώσσιο δισκίο στη δουλειά με λεωφορείο και σπίτι στις εννιά Ψωμί λοιπόν, ελιά και Κοβίντ-19 Χωρίς ελευθερίες, μα μην είσαι άπληστορ έχεις Νετφλιξέτο, έχεις και το Apple Store Κάθε σπιτικό ο λαβύρινθος του Πάνα δέρνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα Μεγάλοι και μικροί, τηλεργάσα, τηλεκπαίδα και η ζωές μας στο εξής, με τηλεχειροπέδα Η μάζωξη στο σπίτι πια δεν επιτρέπεται και η γειτόνισσα σε σπιούνο μετατρέπεται Τι γκαντέμια, που έκατσε η παντέμια και τα καρύδια των πολλών γίναν μακαντέμια Άλλοι προσεκτικοί κι άλλοι στέκουν προσοχή άλλοι σ’ όλα «Χ» κι άλλοι στην ενοχή άλλοι στην εξοχή, διακοπή μ’ αποδοχή άλλοι δεν έχουν πλέον αντοχή στην αποχή ή ανοχή σε άλλο διάταγμα από την Κατοχή ουτ’ υπομονή για τη δική σου γνώμη κι εκδοχή Δώστε ένα πακέτο στα μίνιονς του Kaiser και εύχομαι το billions να είναι ΚαλοPfizer Και όταν θα επέλθει η ανοσία στην αγέλη θα δούμε πόσες μέλισσες θα υπάρχουν στην κυψέλη και εν τέλει, ύστερα απ’ τη λαίλαπα του Κόβιντα πόσα βλήτα και απόβλητα, θα βγουν αλώβητα Ο ψεύταρος, ο δήθεν, προτρέπει σε συμμόρφωση κάνε πρόποση, στη μούγκα και στην κώφωση Βλεφαρόπτωση, στο λόγο τον νωθρό σου Πάρε το ορθό σου και βάλτο στον ορθό σου Χώσε ποίηση για να πέσει κοινοποίηση ούτε λόγος όμως για κινητοποίηση Κάνε statement, κάνε μου μία δήλωση και άσε τα παιδιά να κάνουνε διαδήλωση Καλά δεν περιμένω να σκίσεις και λιοντάρι κι ανάμεσα στα πόδια να φυτρώσεις και ζευγάρι Υποκριτική η κριτική και διακοσμητική αποκρουστική σου μοιάζει η αυτοκριτική Πιο σωστός κι απ’ όλους τους σωστούς πιο Χριστός κι απ’ οτι ο Ιησούς και ίσως, πιο ίσος κι απ’ τους ίσους γουστάρεις και ποντάρεις στη ρητορική του μίσους Ο μούφα αλληλέγγυος, δε θέλει το διακρίσι μέχρι το log out και η εφαρμογή να κλείσει Ο ίδιος, που ο διπλανός του αν ψοφήσει δεν δίνει να αποχαιρετιστήριο γαμήσι Είναι γνωστό όλοι έχουνε απόψεις και στο ίντερνετ το νόμισμα έχει χίλιες όψεις Με την χαζομάρα σου σε προφίλ προσόψεις συνοπτικά συνάψεις, μπορείς να πετσοκόψεις Κάθε σκρολ, λιθοβόλα και αφόρα πληθώρα από troll, στην εργατώρα Σαρκοβόρα σχόλια, κλακαδόρα support από Θανατοφάγους του Λόρδου Voldemort Η μάχη θα κριθεί, πάνω στο keyboard στα unfollow, στα block, στα mute και στα report Οι μεν φωνάζουν «γίδια», οι δε φωνάζουν «πρόβατα» και οι δύο ακολουθούν μετά απ’ το «ροβόλα τα» Πιο πολλά τα σχόλια του κάθε κακιασμένου κι από τα πλάνα του πουλιού του Γιάννη Κοκιασμένου Απ’ την άλλη η μανταμίτσα, ούτε που χολοσκάει Δε φτουράει τ’ αποφάϊ άμα έχεις WiFi Ναι μανούλι, να ποστάρεις το κουτάβι το γλυκούλι ένα μαρούλι, δίπλα τσάι και στο φόντο ένα bonsai Φίλτρο για προγούλι, νύχια, μπούτια παραλία Selfie στην τοποθεσία…”Αναισθησία” Κι εμείς οι Καλλιτέχνες τα παράσιτα καταπίνουμε τα προσβολίδια, αμάσητα από τραχανάδες, γιαπηδοχαλβάδες αμοιβάδες να μας λεν τεμπελχανάδες Τουμπεκί τραγουδιστό οι διορισμένοι κάνουν τον Marcel Marceau οι βολεμένοι Και οι φίρμες να μου κάνουν τους τουρίστες οι πρωΪνοδουλίτσες φρικάρουν κι οι χομπίστες Οι αρτίστες πεταμένοι, χειροπόδαρα δεμένοι και μέσα στη συντέλεια, ανάγκη η πολυτέλεια; “Εδώ ο κόσμος χάνεται, το θέατρο να μένει που στο κάτω κάτω, είναι όλοι τους διεστραμμένοι” Βολεύει που η φάση είναι ξεφτιλισμένη ποιος χέστηκε που είστε πεινασμένοι;! Σε τηλεγλεντοκόπι, κόποι καίγονται σαν πελεκούδι ενίσχυση θα πάρεις της κωλότσεπης το χνούδι Οι διάλεκτοι της εξουσίας, για δοσοληψία ούτε μετά την πανδημία δε θα `χουν χειραψία Γι’ αυτό εγώ δεν είμαι της τέχνης εργαζόμενος Είμαι ο σύζυγος της και ο κρυφός της γκόμενος
Τους ανθρώπους που αφήνουν τα πάντα και φεύγουν ολόκληρες ηπείρους μακριά για να φτιάξουν τη ζωή τους πρέπει να τους θαυμάζουμε. Να τους κοιτάμε με δέος. Γιατί θέλει πολλά κότσια κάτι τέτοιο.
πιθανότατα όμως δεν αφήνουν πίσω και το πρόνομιό τους που τους επιτρέπει να ξαναρχίσουν από το 0 αν δεν τα καταφέρουν και λόγω του προνομίου αυτού έχουν την ασφάλεια πώς δε θα βρεθούν στο δρόμο. πιθανότατα, μπορεί και όχι.#privilege_is_not_a_choice
Στην παραπάνω ερώτηση απάντησα ήδη με τουι(2) αλλά δεν φτάνει. Το θέμα σηκώνει πολύ συζήτηση. Έφυγα τον χειμώνα του 2011 απο Ελλάδα και μετακόμισα στο Λονδίνο. Είχα απίστευτα πολλά προνόμια τα οποια δεν μπορούσα να τα δω γιατί μόνο μεσω σύγκρισσης με άλλους ανθρώπους τα αντιλαμβάνεσαι. Δεν είμαι πλούσια και οικονομικα δυσκολευόμουνα πολύ στην Ελλάδα οπότε είμαι ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ. Πως ήταν οι Αλβανοί στην Ελλάδα το '90, έτσι. Ομώς παρόλες τις δυσκολίες είχα στην άκρη λίγα λεφτουδάκια για τα πρώτα έξοδα, δεν μου τα πήρε κανένας μεσολαβητής/καλοθελητής/δουλεμπορας για τα μεταφορικά. Μπήκα στην πόλη κιουρία, ούτε με κλεισαν σε τίποτα υποδομές στο Καλαί.
Οταν εψαχνα για σπίτι δεν ξύνιζαν τα μουτρα τους οι σπιτονοικοκύριδες. Ενω στις αγγελίες ζητούσαν συστάσεις (είναι διαδεδομένο εδω ώστε αν ήσουν κακοπληρωτής στον προηγούμενο σπιτονοικοκύρη να μην τους κάνεις κασκαρίκες. Το σύστημα λειτουργεί όπως οι συστάσεις για δουλεια). Τους έλεγα οτι μόλις μετακόμισα και δεν έχω και χαμογελούσαν και μου έλεγαν δεν πειράζει. Σε αντίθεση με άλλους ανθρώπους που τους ζητούσαν έξι μήνες μπροστά για να τους δώσουν τα κλειδιά.
Δεν είχα έτοιμη, στρωμένη δουλειά γιατί δεν ήμουν επιστήμονας. Βρήκα δουλειά σε ρεσεψιόν ξενοδοχείου - κάνοντας δηλαδή το επάγγελμα που εξασκούσα και στην Ελλάδα. Δεν είχα συστάσεις απο Ελλάδα κυρίως επειδή οι εργοδότες στην Ελλάδα είναι όπως είναι (ξερετε τι λεω συνθήκες γαλέρας και πληρωμές ψυχουλα και καταγγελίες στο ΙΚΑ για να πάρω τα δεδουλευμένα. Αν η κατάσταση δεν ήταν τέτοια δεν θα είχα φύγει εξάλου) και δεν είχε σημασία. Ενταξει η δουλειά δεν ήταν και πολύ σπουδαία αλλά ο μισθός μου εφτανε για τα προς το ζην και να βάλω κατι στην άκρη. Αν με λέγαν Chu Liu δεν θα είχα την ίδια μεταχείρηση.
Ανοιξα λογαριασμό σε τράπεζα με εγγυητή την δουλειά μου. Δεν μπήκαν εγγυητές για δάνειο ή για πιστωτικές κάρτες βεβαια αλλά είχα λογαριασμο άμεσα. Ενώ αν με έλεγαν Χασαν και ήμουν απο την Αφρική θα περίμενα εξι μήνες τουλάχιστον μέχρι να βεβαιωθούν οτι δεν είμαι τρομοκράτης και δεν θα στείλω λεφτά στους ISIS.
Τέλος εαν τα πράγματα ήταν αφόρητα και δεν μπορούσα να ζήσω στην Αγγλία για τον Φ, Χ, Ψ λόγω, μπορούσα να μπω στο αεροπλάνο και να γυρίσω πίσω πάλι κιουρία και κανεις δεν θα μπορούσε να μου πει τίποτα. Αυτό ειναι ενα προνόμιο που κανεις δεν το λαμβάνει υπόψη και όλοι το θεωρούν δεδομένο αλλά δεν έχουν την ίδια δυνατότητα όλοι.
Αυτό τι σημαίνει? Οτι όλα είναι τέλεια? Οτι βρέθηκα στην γη της Επαγγελίας ξαφνικά? Οχι βέβαια. Και δυσκολίες συνάντησα, και τα μούτρα μου έφαγα αλλά εαν δεν ήμουν λευκή και Ελληνίδα τα πράγματα θα ήταν απειρως δυσκολότερα, όπως θα καταθέσουν Έλληνες που θα προσπαθήσουν να άρθουν στην Αγγλία τώρα. Αυτά δεν τα γράφω για να κοκορευτώ οτι είμαι καπάτσα αλλά κάποια στιγμή πρέπει να αρχίσουμε να λέμε τα σύκα σύκα και την σκάφη, σκάφη.
I recently bought an Amazon Fire and an Kindle Unlimited subscription. This year I will read a lot of graphic novels. I have read a few already but I want to become a serious manga/comic reader already. I do not have a list prepared as I am a newbie and don't even know what I like but the list will appear here and I will be writing reviews at goodreads for everything I read.
