Saturday, February 27, 2010

Tι είπε τελικά το γερμανικό Focus?


Πολύς ντόρος γίνεται για το άρθρο του γερμανικού περιοδικού Focus. Οπότε βρέθηκε η μετάφραση χάρη στην σελίδα Slap και την παραθέτω με κάποια επιφύλαξη:

“Πολιτισμικό σοκ της Ελλάδας”

Αρθρογραφος.Κ.Boetig από το Focus on line

* Η μετάφραση από τα γερμανικά του άρθρου, έχει ως εξής:

“Η Ε.Ε. ζητάει από την Ελλάδα όχι μόνο μια σκληρή οικονομική πολιτική αλλά απαιτεί και αλλαγή της νοοτροπίας.

Οι ρίζες όμως της διαφορετικότητας είναι βαθιές και δεν θα αλλάξει τίποτα πέραν μιας αισθητικής εξωτερικής επέμβασης

Μπορούμε να καταλάβουμε τους Έλληνες;
Οι Έλληνες δεν γνωρίζουν προβλήματα προσαρμoγής. Έχουν κατακλείσει τον κόσμο ψήνοντας και τηγανίζοντας γύρω τους, και παίζοντας σε ρόλο κομπάρσου σε κάποια μικρά εργάκια. Σε αυτόν τον συμπαθητικό μικρό λαό που φαίνεται να χορεύει συνεχώς τον Ζορμπά και να γλεντάει, δεν εκπλήσσεται ο γνωστής των πραγμάτων καθόλου με όσα γίνονται.

Πώς και να εκπλήσσεται εξάλλου με έναν λαό που ανακατεύει ρετσίνι με κρασί, τυλίγει ρύζι με χορταρικά σε αμπελόφυλλα , παίρνει το ευρωπαϊκό κύπελλο σχεδόν χωρίς κανένα γκολ, αλλά γνώριζε πριν 2.500 χρόνια ότι η ύλη αποτελείται από άτομα και η γη περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο;

Κομπάρσος σε μικρά εργάκια αλλά του την σφυρίξαμε του Μουσολίνι και της παρέας του αν θυμάστε καλά. και αν χορεύουμε και γλεντάμε, και αν πήραμε το ευρωπαικό για πλάκα, μαγκιά μας. Αν μπορούσατε ας το κάνατε κι εσείς.


Οι Έλληνες ένιωθαν πάντα σαν τους γονείς του πολιτισμού και δεν δίσταζαν όμως να περνούν τα λεφτά των παιδιών τους. Σήμερα αυτό το κράτος μπαίνει στο γηροκομείο και δέχεται κηδεμόνα να το επιβλέπει.

Αλλά φυσικά αυτό δεν απασχολεί καθόλου τον Έλληνα πολίτη. Αυτός πότε δεν περίμενε κάτι από τον υπουργό του, πέρα από την ανταλλαγή της ψήφου του με την άδεια να κτίσει το αυθαίρετο του.

Εδώ πάω πάσο

Δεν βαριέσαι σου λέει το ελληνικό κράτος θα επιβιώσει και χωρίς δική του κυβέρνηση. Εξάλλου γιατί να αλλάξει κάποιος όταν είναι τόσο τέλειος όσο ο Έλληνας.;

Γλώσσα και γραφή
Οι Έλληνες είναι μοναδικοί! Μόνο αυτοί γράφουν ελληνικά. Το να ξεφορτωθούν επιτέλους την 2500 χρονών παλαιά γραφή ούτε που το σκέφτηκαν πότε. Εξάλλου το ελληνικό αλφάβητο ήταν υπεύθυνο για την δημιουργία της λατινικής και κυριλλικής γραφής. Στο πέρασμα των χρόνων δεν άλλαξε ιδιαίτερα πάρα μόνο στην έννοια των λέξεων. Φυσικά στα σχολεία είναι κύριο μάθημα και διδάσκεται από την πρώτη Γυμνασίου. Είναι σαν να μαθαίναμε εμείς τα αρχαία γερμανικά η τα γοτθικά.
Δεν κατάλαβα τι σημαίνει αυτό? Μήπως οι γερμανοί μιλάνε άλλη γλώσσα απο τα γερμανικά? Μήπως το λατινικό αλφάβητο που χρησιμοποιούν είναι διαφορετικό? Και μιας που το έφερε η κουβέντα οι Έλληνες μιλάνε όλοι εκτός απο ελληνικά τουλάχιστον αγγλικά και πολλές φορές και άλλες γλώσσες. Πόσοι γερμανοί μπορούν να ισχυριστούν το ίδιο?

Έχουν φροντίσει όμως να διευκολύνουν τους ξένους τουρίστες τους με πινακίδες που αναγράφουν τις τοποθεσίες με λατινικά γράμματα, αν και σε μια απόσταση μερικών μέτρων θα δεις την ίδια ονομασία με τρεις διαφορετικούς τρόπους γραμμένη. Agia , Aghia, Αyia.

Οι κανόνες υπάρχουν για να τους παραβιάζουν. Στα μικρά όσο και στα μεγάλα.

Εγωισμός και αίσθηση του “εμείς”. Ο ένας εναντίον του αλλού, αλλά όλοι μαζί εναντίον του εχθρού.
Και αυτή ακριβώς η νοοτροπία μας έσωσε απο διάφορους Χίτλερ εν αντιθέση με κάποιους άλλους "μονοιασμένους"
Ο καθένας προσπαθεί στους δρόμους είτε με αυτοκίνητο είναι είτε με μηχανάκι, να κόψει την προτεραιότητα του αλλού.

“Ο ένας εναντίον του αλλού και όλοι μαζί ενάντια στον πεζό φυσικά”, είναι ο σκοπός.

Για να δοθεί μια λύση μπαίνει στη μέση ο τροχονόμος να ρυθμίσει την κίνηση. Και ξάφνου όλοι οι οδηγοί μαζί συμφωνούν και συνεργάζονται σε έναν εκκωφαντικό θόρυβο κορναρίσματος που τελικά οδηγεί τον τροχονόμο στην φυγή.

Με ελεύθερο το πεδίο λοιπόν πάλι οι οδηγοί επιδίδονται στο εγωιστικό τους έργο.
Εδώ πάω πάσο
Μεταξύ τους βασικά οι Έλληνες μισιούνται.

Δεν είναι τυχαίο που στον ελληνικό εμφύλιο του 1944-1949 σκοτώθηκαν περισσότεροι Έλληνες απ’ ότι στον δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο.

Τον εισβολέα όμως τον αντιμετωπίζουν όλοι μαζί. Είτε Αριστεροί είναι είτε Δεξιοί.

Η μεγαλύτερη φιλοφρόνηση που μπορείς να αποσπάσεις από Έλληνα είναι το “είσαι δικός μας”.

Με την πλάτη γυρισμένη.
Υπάρχουν άνθρωποι και Έλληνες

Μέχρι και πριν 30 χρόνια οι Έλληνες μετρούσαν έξι ηπείρους.

Τις γνωστές πέντε που ξέρουμε όλοι και την …Ελλάδα.

Για μερικούς μάλιστα υπήρχαν και τεσσάρων ειδών ζωντανά πλάσματα.

Τα φυτά, τα ζώα, οι άνθρωποι και οι Έλληνες.

Την ΕΟΚ την περνούσαν κάποιοι για συνεργασία του διαόλου με τον Πάπα που σκοπό είχαν να καταδυναστεύσουν και να μυήσουν τους χριστιανούς ορθόδοξους σε ρωμαϊκές αιρέσεις.
Οτι κάποιοι διαφωνούσαν με την ένταξη στην ΕΟΚ δεν είναι σημείο παλαβομάρας και όσο για τους "χριστιανούς ορθόδοξους" ε, τι να κάνουμε, κάθε χώρα έχει και τους τρελούς της. Τουλάχιστον εμείς δεν τους κάνουμε κυβέρνηση να αιματοκυλίσουν τον κόσμο.
Έτσι μάλιστα δεν υποδουλώθηκαν ούτε στους Τούρκους. Η “Ισταμπουλ” ονομάζεται ακόμη επισήμως Κωνσταντινούπολη και η κιτρινόμαυρη σημαία της βυζαντινής αυτοκρατορίας κυματίζει ακόμη σε εκκλησίες και μοναστήρια.

Ακριβώς και πάντα δίπλα της έχει την γαλανόλευκη ελληνική, του μόλις κατά το 1829 απελευθερωμένου ελληνικού κράτους.
500 χρόνια σκλαβιάς ήταν αυτά, τι περιμένατε? δηλαδή πρέπει να απολογηθεί ο Έλληνας που δεν έχασε την εθνική του υπόσταση και δεν έγινε Τούρκος? Να ξεχάσει την ιστορία του? Ας διαβάσουν πρώτα οι κύριοι οτι "Ισταμπούλ" είναι παράφραση του "Στην Πόλη" κα όχι κάποια καινούρια ονομασία.

Ωστόσο οι Έλληνες ως χριστιανοί δίνουν ονόματα αρχαιοελληνικά στα παιδιά τους χωρίς ενδοιασμούς. Έτσι έρχεται σε αντίθεση η μεγαλοπρέπεια της ελληνικής αρχαιότητας με την σημερινή τους εικόνα.
Αυτό λέγεται "ιστορική συνέχεια"
Η παρέα μετράει. Όμως είναι παρέα της μιας στιγμής

Οι περισσότεροι Έλληνες είναι πολύ της παρέας. Δεν τους αρέσει να τρώνε μόνοι τους ή δυο -δυο. Θέλουν μεγάλες παρέες και ο ένας φέρνει και τον άλλο μαζί του.

Οπότε βλέπεις συχνά μεγάλες παρέες στα τραπέζια τους. Η πίστα στον χορό μονοπωλείται και θεωρούν αγένεια να μπεις μαζί τους στο συρτάκι ή στο χασάπικο.

Και το μπουρμπουάρ στην ορχήστρα πάει για την ατομική του ευχαρίστηση σε δική του παραγγελία.
Δεν είμαστε μουντρούχοι σαν κάποιους άλλους, τι να κάνουμε.
Τρώνε διαφορετικά, και τσακώνονται ψεύτικα για τον λογαριασμό. Οι Έλληνες παραγγέλνουν όλοι μαζί στο τραπέζι και όχι ο καθένας το πιάτο του. Το κρασί ρέει άφθονο στα ποτήρια και πάντα πρέπει να φροντίζουν να υπάρχει ανεφοδιασμός.

Δεν αδειάζει κάνεις το πιάτο του, γιατί αυτό θα σήμαινε πως το φαγητό έπεσε λίγο και ίσως δεν θα χόρτασαν όλοι.

Όταν έρχεται ο λογαριασμός όλοι προθυμοποιούνται δήθεν να πληρώσουν ενώ ξέρουν πολύ καλά ποιανού η σειρά είναι. Όσο για το μπουρμπουάρ, τους είναι πιο βολικό να αφήνουν τα ψιλά στο τραπέζι , αντί να στρογγυλοποιήσουν το ποσό λεκτικά στον σερβιτόρο.
Οι περισσότεροι "ξένοι" δεν αφήνουν μπουρμπουάρ και επιπλέον δεν ξέρουν να τρώνε. Δεν ξέρουν να κρίνουν την κουζίνα (εξαιρούνται οι Γάλλοι) και δεν θεωρούν τα γευματά τους μια ευκαιρία για κοινωνική επαφή και συντροφικότητα παρά μια ανάγκη όπως το φτάρνισμα ή το χ...
Ο Θεός βοηθός: Καινούργιοι άγιοι για καινούρια προβλήματα
Το 97% των Ελλήνων είναι χριστιανοί ορθόδοξοι. Οι εικόνες των αγίων τους κρέμονται όπου μπορεί κανείς να φανταστεί.

Έχουν ρόλο υπουργού και γενικού γραμματέα του Θεού και κρέμονται εκτός από τις εκκλησίες και στις ταβέρνες στα σπίτια, στα σούπερ μάρκετ δίπλα στο ταμείο.

Όποιος έχει προβλήματα απευθύνεται σε αυτούς και μάλιστα κατευθείαν στους ειδικούς. Στον Άγιο Νικόλαο (οι ναυτικοί) ή στην Άγια Παρασκευή (όσοι έχουν προβλήματα οράσεως). Όταν βέβαια εμφανιστεί καμιά καινούρια ασθένεια, τότε βαφτίζουμε κάποιον καινούριο Άγιο όπως το 1959 τον Αγ.Ραφαηλ για τους καρκινοπαθείς.

Μόνο που για τους πολιτικούς τους δεν βρέθηκε ακόμη κανένας.
Αυτό ξαναπές το

Χωρίς χρόνο και χώρο
Οι Έλληνες ζουν μέσα σε ανοιχτό όριο του αιωνίου χρόνου. Ο χρόνος δεν έχει αρχή και δεν έχει τέλος…Το “τώρα” σπάνια το συναντάς και η λέξη “αύριο” είναι πολύ συχνή. Ομως τα λεωφορεία και τα τρένα πρέπει να κρατήσουν ένα ωράριο και αυτό δεν είναι πάντα εύκολο.

Όσο για τους δρόμους που έχουν ονομασίες, αυτές τις γνωρίζει μόνο ο ταχυδρόμος γιατί σχεδόν πότε δεν βλέπεις τις πινακίδες στην θέση τους.
έχετε μείνει στην δεκαετία του 70 και λυπάμε γι' αυτό. Μπορεί οι συγκοινωνίες να μην είναι τέλειες αλλά έχουμε κάνει πολλά άλματα όσον αφορά τα πάντα
Μια προφορική κοινωνία
Ο Έλληνας πολύ εύκολα θα ρωτήσει να μάθει τον δρόμο παρά θα χρησιμοποιήσει τον χάρτη. Δεν ξέρει ούτε να τον διαβάζει και έτσι γέλασε πολύς κόσμος όταν ένας νταλικέρης ερχόμενος από την Βενετία έκανε τον κύκλο της Ελβετίας για να φτάσει στην Νυρεμβέργη. Είχε σημειώσει στον χάρτη που αγόρασε για πρώτη φορά στην ζωή του την διαδρομή που του φάνταζε πιο ωραία.

Συνάδελφοι του εξήγησαν ότι θα ερχόταν πολύ πιο σύντομα μέσα από τη σήραγγα του Brenner. Πέταξε τον χάρτη του και από δω και στο εξής λέει θα ρωτάει.

Με τα τυπωμένα γράμματα φαίνεται δεν τα πηγαίνουν γενικώς καλά οι Έλληνες. Ετσι και τα ωράρια των μουσείων στις ηλεκτρονικές σελίδες του υπουργείου Πολιτισμού ποτέ δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Η υπερβολή σε όλο της το μεγαλείο
Πνεύμα δημιουργικό: I have inspiration
Πολλοί Έλληνες είναι πνεύματα δημιουργικά και αυτό όχι μόνο στο να παραποιούν στατιστικά στοιχεία.

Έτσι και ο Κρητικός Γιώργος Πετράκης που έχει το δικό του μουσείο που μας ξεναγεί από την εποχή των πρώτων ανθρώπων έως την εφεύρεση του τροχού έως και την προσγείωση στην σελήνη.

Το ίδιο και ο Κώστας Κοτσανάς από το Κατάκολο που λειτουργεί έκθεση με τίτλο την τεχνολογία από το πρώτο ρομπότ έως και το ξυπνητήρι.

Όσο για την ζωγράφο στα νότια της Κρήτης που διατηρεί και πλυντήριο ρούχων, αυτή έχει την έκθεση της ανάμεσα στα πλυντήρια και συχνά μια ταμπελίτσα στην πόρτα που γράφει: ”I have inspiration. Come back tomorrow”
Σε αυτό μας αξίζουν συγχαρητήρια
Οι Έλληνες στις διακοπές τους
Οι Έλληνες προτιμούν να κάνουν διακοπές με παρέες και στην πατρίδα τους. Το καλοκαίρι στην θάλασσα και τον χειμώνα στα βουνά.

Όπως επίσης και στα αρκετά χιονοδρομικά κέντρα που υπάρχουν.

Τα καταλύματα τους κάθε άλλο πάρα ταπεινά χαρακτηρίζονται και έχουν συνήθως τον τζάκι τους και το τζακούζι τους.

Οι παραγγελίες στο φαγητό γίνονται προφορικά και τα γκαρσόνια γνωρίζουν πολύ καλά πως εδώ έχουν να κάνουν με ντόπιους και όχι με τουρίστες.

Βλέπετε οι Ελληνίδες μαμάδες μπορούν να κρίνουν το καλό φαγητό.

Πολλά από αυτά τα καταλύματα φτιάχτηκαν με χορηγήσεις της Ε.Ε. και έχουν πάρει τέτοια μορφή ώστε αργότερα να μπορούν να τροποποιηθούν σε κατοικίες για τα παιδιά τους”.
'Εχει η Ελλάδα "αρκετά" χιονοδρομικά κέντρα? Απο πότε? Στην Γερμανία οι παραγγελίες στα εστιατόρια γίνονται γραπτώς? Έχουν τα περισσότερα σπίτια τζακούζι? Σε ποια περιοχή? Στην Εκάλη? Λάθος καταλάβατε αγαπητοί. Τα ξενοδοχειακά καταλύματα μοιάζουν με σπίτια επειδή ήταν σπίτια πριν γίνουν ξενοδοχεία και όχι το ανάποδο.

Agora (2009)

Η ιστορία μας ταξιδεύει στη Ρωμαϊκή Αίγυπτο, τον 4ο αιώνα μ.Χ., όπου η αστρολόγος-φιλόσοφος Υπατία της Αλεξάνδρειας μάχεται για να σώσει τη συγκεντρωμένη σοφία του αρχαίου κόσμου. Η μειοψηφία του Χριστιανικού πληθυσμού υποκινεί τη βία στους δρόμους της Αλεξάνδρειας, με αποτέλεσμα το ξέσπασμα ενός εμφυλίου πολέμου τεραστίων διαστάσεων. Ο σκλάβος της Υπατίας, Δάος, είναι διχασμένος ανάμεσα στην αγάπη για την αφέντρα του και στην πιθανότητα να αποκτήσει την ελευθερία του, με την έλευση του Χριστιανισμού.

Πολύ φροντισμένη κατα την άποψή μου μεταφορά της ιστορίας της Υπάτειας. Το καλό είναι πως η συγκεκριμένη ηρωϊδα δεν είναι τόσο γνωστή όπως ο Αχιλλέας ή ο Περικλής οπότε την γνώρισε ο κόσμος. Το κακό είναι οτι τόσο οι Χριστιανοί όσο και οι ειδωλολάτρες ήταν ... για τα μπάζα εκείνη την εποχή αλλά τι να κάνουμε έτσι είναι η ζωή. Η Rachel Weisz είναι πολύ καλή στον ρόλο της ως καλόβολη και ελαφρός ονειροπαρμένη φιλόσοφος. Γενικά αξίζει να την παρακολουθήσει κανείς. Μου άρεσε περισσότερο απο τον Αλέξανδρο του Oliver Stone. Δεν κατάλαβα γιατί της αλλάξανε τον τίτλο, μια χαρά ελληνικός ήτανε εξ' αρχής. Επίσης αξίζει να σημειωθεί οτι αν και η ταινία έχει αγγλικό ήχο, η παραγωγή είναι Ισπανική.



Agora @ IMDB

Friday, February 26, 2010

There will be Dragons by John Ringo

I'm reading this book online through DailyLit.com and now you can too :)

Κριτική ιστοσελίδων: Dailylit.com


Σύμφωνα με το ίδιο το site, περνάμε πολλές ώρες διαβάζοντας email και λίγες ώρες διαβάζοντας βιβλία. Το Dailylit.com προσφέρει λύση σε αυτούς που θέλουν να τα συνδιάσουν.

Ο χρήστης μπορεί να διαλέξει απο μια μεγάλη γκάμα βιβλίων και ειδών λογοτεχνίας, το συγκεκριμένο ανάγνωμα που τον ενδιαφέρει και να λαμβάνει ενημερώσεις όταν και όποτε θέλει μέσω email ή RSS Feed. Κάθε βιβλίο χωρίζεται σε πολλά μέρη (installments) και κάθε ένα στέλνεται στον αναγνώστη στα διαστήματα που αυτός επιθυμεί πχ κάθε Σαββατοκύριακο ή κάθε εργάσιμη. συνήθως 700 με 800 λέξεις (στα αγγλικά) που για τον μέσω αναγνώστη σημαίνει περίπου πέντε λεπτά ανάγνωσης. εαν ο αναγνώστης θέλει διότι έχει πολύ χρόνο στην διάθεση του κτλ μπορεί να ζητήσει περισσότερα απο 1 installments κάθε μέρα.

Δεν είναι υποχρεωτικό να εγγραφεί κανεις στο site προκειμένου να διαβάσει ένα βιβλίο, μπορεί άνετα να "πάρει" το feed και χωρίς να γίνει μέλος αλλά εαν εγγραφεί μπορεί να συνδέσει τον λογαριασμό του με το twitter ή facebook και να επικοινωνεί στον κύκλο του τι διαβάζει και πότε (ίσως και να τους προτρέψει να διαβάσουν κι αυτοί). Επίσης μπορεί να δημιουργήσει το προφίλ του όπου θα αναφέρετε τι έχει σκοπό να διαβάσει στο μέλλον κριτικές πάνω στο έργο του κτλ.

Όλες οι παραπάνω υπηρεσίες είναι δωρεάν και μερικά ενδεικτικά είδη λογοτεχνίας είναι:
Τα περισσότερα βιβλία είναι στα αγγλικά αν και υπάρχουν μερικά στα ισπανικά, γαλλικά και γερμανικά. Το δικό μου προφίλ είναι αυτό: Dellaporta @ DailyLit

Σαντορίνη: Το νησί του ηφαιστείου (3)

Thursday, February 25, 2010

Σαντορίνη: To νησί του ηφαιστείου (2)

Η γυφτιά σε όλο της το μεγαλείο


Σήμερα έπεσε το βλέμμα μου στην εξής καραβλαχιά:

Ο φασισμός του ποδηλάτη…

Το πόσο γύφτοι και ελληναράδες είναι μερικοί δεν περιγράφεται. ακούς εκεί να έχουν οι ποδηλάτες την απαίτηση να σέβονται οι οδηγοί τον Κ.Ο.Κ. Τι δηλαδή επειδή οι ποδηλάτες για να αποκτήσουν την ρημάδα την γραμμή τους έχουν φτύσει αίμα να ισχύει πάντα και να μην επιτρέπουν στους κακόμοιρους τους οδηγούς να πηγαίνουν όπου θέλουν? Ιδίως όταν ο δρόμος είναι σχεδόν άδειος? Τι το περάσανε δηλαδή Ευρώπη? Εδώ είναι Βαλκάνια κυρίες και κύριοι και το δίκιο το έχει πάντα ο πιο δυνατός. Μπορεί ο ποδηλάτης να σμπαραλιάσει ένα αυτοκίνητο? Όχι βέβαια, άρα πρέπει να κάνει μόκο και να πάει όπου βρίσκει. Μη πω οτι οι ποδηλάτες πρέπει να μένουν στα σπίτια τους. Τι δουλειά έχουν στους δρόμους?

Κάτι τέτοια μου θυμίζουν τους αντι-καπνιστές, που έχουν στόχο να μην καπνίσουν και απαιτούν - άκουσον, άκουσον - να σεβαστούν τον νόμο που απαγορεύει να καπνίζεις όπου λάχει. Λες και δεν είναι δικαίωμα του καθενός τι θα βάλει στο σώμα του. Πάνε να κόψουν τη μια χαρά που έχει ο άμοιρος ο καπνιστής. Αφού είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο πως καφές χωρίς τσιγάρο δεν γίνεται πως απαιτείς κύριε στις καφετέριες να μην καπνίζει ο κόσμος? Και πως θα χαλαρώσει ο εργαζόμενος αν δεν καπνίσει? Ένα ολόκληρο οκτάωρο χωρίς καπνό γίνεται? Τι? Πως? Να βγαίνουν έξω να καπνίζουν? Μα τι λέτε, να παρατάνε τον καφέ και για ένα πεντάλεπτο να βγαίνουν έξω? Να έχουν μαζί τους μεταλικά σταχτοδοχεία για να μην γεμίζουν τον τόπο γόπες? Να καπνίζουν οι εργαζόμενοι στο διάλειμμά τους? Καλέ τι λέτε? Τέτοιες αμερικανιές θα κάνει ο κόσμος? Να πάνε να γ... οι παθητικοί καπνιστές. Υπάρχει καμμία επιστημονική απόδειξη οτι το παθητικό κάπνισμα προκαλεί καρκίνο? Όχι βέβαια.

Ας κάνει ο καθένας οτι θέλει. Δεν θα αφήσει ο ελληναράς τους νόμους να περικόψουν την καφρίλα του.

Wednesday, February 17, 2010

Δικαστική νίκη - ορόσημο της e - πειρατείας

Σε μια απόφαση που ίσως δημιουργεί νομικό προηγούμενο και για άλλες χώρες, δικαστήριο της Αυστραλίας έκρινε ότι οι πάροχοι πρόσβασης στο Διαδίκτυο (ISP) δεν είναι υποχρεωμένοι να εμποδίζουν το κατέβασμα πειρατικού υλικού από τους πελάτες τους.

Ομάδα 34 στούντιο του Χόλιγουντ, όπως οι Universal Pictures, Warner Bros., Disney, Paramount και 20th Century Fox, είχαν κινηθεί δικαστικά κατά της iiNet, του τρίτου μεγαλύτερου ISP της Αυστραλίας, κατηγορώντας τον ότι δεν εμποδίζει τους χρήστες να ανταλλάσσουν πειρατικές ταινίες.

«Η αποτυχία της iiNet να εμποδίσει την πειρατεία ισοδυναμεί με παραβίαση πνευματικής ιδιοκτησίας εκ μέρους του ίδιου του ISP», υποστήριξαν οι ενάγοντες.

Όμως το Ομοσπονδιακό Δικαστήριο έκρινε ότι η αδυναμία του παρόχου να ελέγξει τις δραστηριότητες των χρηστών δεν τον καθιστά ένοχο για παραβίαση του copyright.

Η iiNet, από την πλευρά της, υποστήριξε ότι κάθε κίνησή της να εμποδίσει το παράνομο κατέβασμα θα παραβίαζε την ιδιωτική ζωή των χρηστών καθώς και τη νομοθεσία για την ελευθερία της έκφρασης.

Προκειμένου να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη, τα κινηματογραφικά στούντιο είχαν προσλάβει ερευνητές για να καταγράφουν την ανταλλαγή πειρατικών αρχείων μέσω του συστήματος BitTorrent. Συνολικά 3.000 σελίδες με αναφορές παραβάσεων κατατέθηκαν στο ISP, με την απαίτηση να εμποδίσει το παράνομο κατέβασμα και να επιβάλει φραγή σε πειρατικούς δικτυακούς τόπους.

«Διαπιστώνω ότι η απλή παροχή πρόσβασης στο Διαδίκτυο δεν αποτελεί το 'μέσο' για την παραβίαση πνευματικής ιδιοκτησίας», ανακοίνωσε ο δικαστής Ντένις Κάουντροϊ.

Η iiNet χαιρέτισε την απόφαση, ενώ οι ενάγοντες ανακοίνωσαν ότι εξετάζουν το ενδεχόμενο έφεσης.

Ο δικαστής αναγνώρισε ότι η υπόθεση έχει παγκόσμιο ενδιαφέρον, γι' αυτό και επέτρεψε τη μετάδοση της διαδικασίας στο Twitter.

Saturday, February 13, 2010

Ο βράχος και το κύμα

του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη

Στο συμβολισμό του ποιήματος, βράχος είναι
ο κατακτητής Τούρκος και κύμα ο υπόδουλος Ελληνισμός.

"Μέριασε βράχε να διαβώ!" το κύμα ανδρειωμένο
λέγει στην πέτρα του γυαλού θολό, μελανιασμένο.
Μέριασε, μες στα στήθη μου, που 'σαν νεκρά και κρύα,
μαύρος βοριάς εφώλιασε και μαύρη τρικυμία.

Αφρούς δεν έχω γι' άρματα, κούφια βοή γι' αντάρα,
έχω ποτάμι αίματα, με θέριεψε η κατάρα
του κόσμου, που βαρέθηκε, του κόσμου, που 'πε τώρα,
βράχε, θα πέσης, έφτασεν η φοβερή σου ώρα!

Όταν ερχόμουνα σιγά, δειλό, παραδαρμένο
και σω 'γλυφα και σω 'πλενα τα πόδια δουλωμένο,
περήφανα μ' εκύτταζες και φώναζες του κόσμου
να δει την καταφρόνεση, που πάθαινε ο αφρός μου.

Κι αντίς εγώ κρυφά κρυφά, εκεί που σ' εφιλούσα
μέρα και νύχτα σ' έσκαφτα, τη σάρκα σου εδαγκούσα
και την πληγή που σ' άνοιγα, το λάκκο που 'θε κάμω
με φύκη τον επλάκωνα, τον έκρυβα στην άμμο.

Σκύψε να ιδής τη ρίζα σου στης θάλασσας τα βύθη,
τα θέμελα σου τα 'φαγα, σ' έκαμα κουφολίθι.
Μέριασε, βράχε, να διαβώ! Του δούλου το ποδάρι
θα σε πατήση στο λαιμό... Εξύπνησα λιοντάρι!

Wednesday, February 03, 2010

Γάτες εναντίον σκύλων: Η μεγάλη αναμέτρηση

Αλλη μια πανελλήνια έρευνα. Παρακαλώ απαντήστε ειλικρινά, διακυβέυονται πολλά...

Tuesday, February 02, 2010

Επανάσταση Vodafone



Μάλιστα!!!

Anime: Η κατάκτηση της Δύσης από τους ήρωες με τα μεγάλα μάτια

Γυναίκες με τέλειες αναλογίες, μακριά μαλλιά, κοντές φουστίτσες και ναυτικές στολές ή ιδιαιτέρως σέξι κουστούμια που αναδεικνύουν τα σώματά τους, άντρες που χειρίζονται τέλεια πολεμικές τέχνες και σπαθιά, με διαφόρων χρωμάτων μαλλιά και πάντα λάγνο, σίγουρο βλέμμα και φυσικά μεγάλα μάτια, περίεργες εκφράσεις και πολύπλοκα σενάρια μπολιασμένα με αρκετή επιστημονική φαντασία, μαγεία, και πολλές φορές αίμα. Αυτά είναι τα βασικά χαρακτηριστικά της ιαπωνικής κουλτούρας όσον αφορά τα καρτούν. Όταν όμως αναφερόμαστε σε καρτούν, μην πάει ο νους σας στον Μίκυ και τη Μίνι ή στους χαρακτήρες της Disney ή της Pixar. Οι Ιάπωνες έχουν παράδοση σε αυτό το είδος, που συνήθως απευθύνεται σε ενήλικο κοινό.

Υπάρχουν τρεις κατηγορίες καρτούν: τα manga που αναφέρονται στα έντυπα κόμιξ, τα anime που είναι τα κόμιξ της τηλεόρασης και τα hentai που είτε έντυπα είτε σε ταινίες είναι τα πορνογραφικά καρτούν, αυστηρώς για ενήλικες. Εδώ και χρόνια αποτελούν παγκόσμια μόδα με φανατικούς θαυμαστές. Με το πέρασμα του χρόνου η εικόνα καλυτερεύει και εξελίσσονται τόσο γραφιστικά όσο και σεναριακά. Η έμφαση στις λεπτομέρειες αποτελεί σημαντικό συστατικό για την επιτυχία τους.

Μη σας μπερδεύει όμως το περιτύλιγμα του καρτούν. Συνήθως τα σενάρια δεν ενδείκνυνται για μικρά παιδιά, καθώς περιέχουν και βία, αίμα και σεξ, και αρκετές φορές οι σχέσεις είναι μπλεγμένες, από αμφισεξουαλικές μέχρι αιμομικτικές. Στον τομέα μάλιστα των πιο σκοτεινών anime ή manga συναντάμε βαμπίρ, αγγέλους, δαίμονες και στοιχειά. Εν ολίγοις μιλάμε για την επονομαζόμενη ενήλικη μυθοπλασία. Υπάρχουν βεβαίως και πιο αθώα από αυτά, όπως η Μάγια η Μέλισσα ή η Κάντυ Κάντυ και η Σάντυμπελ.

Στην Ελλάδα έχουν έρθει εδώ και 15 χρόνια αλλά μόδα γίνανε τα τελευταία χρόνια, με τα Πόκεμον που υπάγονται σε αυτή την κατηγορία. Υπάρχει μεγάλη κοινότητα φανατικών των anime που διοργανώνουν συνέδρια, συζητούν και ανταλλάσσουν υλικό. Ποιος να το φανταζόταν πριν χρόνια, όταν δειλά δειλά στην ΕΡΤ3 και σε περιφερειακά κανάλια βλέπαμε μια σκοτεινή εκδοχή της Λίμνης των Κύκνων ή τους Τρεις Σωματοφύλακες (και την παρωδία με τα Σκυλάκια αλλά και την κανονική, που είχε σοβαρές σεναριακές αλλαγές, όπως ότι ο Άραμις ήταν γυναίκα). Είχαν κάνει τότε την εμφάνισή τους κλασσικά πλέον στο είδος τους anime , όπως το “Locke the Superman” , “Captain Harlock”, “Cowboy bebop” (οι Καουμπόηδες του Διαστήματος), “Sei Jushi Bismark”(ο σερίφης του διαστήματος), “Macross”, “Kabamaru”, «Υποβρύχιο Κεραυνός», “Robin Hood” και άλλα πολλά, τα οποία μπορεί να βρει κανείς συγκεντρωμένα στο animΕΛ_ΛΑΣ.

Μετά άρχισαν να προτιμούνται anime λιγότερο αιμοβόρα και πιο παιδικά, με τα Πόκεμον να δημιουργούν πανικό και να λατρεύονται από πολλά Ελληνόπουλα. Η Sailormoon άνηκε στη νέα γενιά anime που παιζόταν στην ελληνική τηλεόραση, που αν και φαινομενικά αθώα, δεν ξέφευγε από την κατηγορία των ψαγμένων και όχι τόσο αθώων anime: αν εξαιρέσει κανείς τη βία και τα τέρατα που δεν ήταν σε μεγάλες δόσεις, οι σχέσεις που αναπτύσσονταν μεταξύ των χαρακτήρων ήταν αρκετά αμφιλεγόμενες και σίγουρα μπορεί ένα παιδί δέκα χρονών να μη λάβει τα νοήματα αλλά ένας ενήλικας εύκολα το καταλαβαίνει. Στην κατηγορία των σχετικά βίαιων για τα δεδομένα των anime σειρών ήταν και αυτή των Dragonball με φανατικούς οπαδούς.

Η εποχή που τα καλά anime αγοράζονταν από τα κανάλια έχει παρέλθει, με αποτέλεσμα ένας Έλληνας οπαδός να πρέπει να ανατρέξει στο διαδίκτυο για να ενημερωθεί για τις καινούριες κυκλοφορίες ή για να αποκτήσει ό,τι του αρέσει. Πωλούνται από την amazon και άλλες εταιρίες ενώ επίσης ανταλλάσσονται μέσω torrent sites. Υπάρχουν όμως στην Αθήνα καταστήματα όπου μπορεί κανείς να βρει και anime και manga αλλά και μινιατούρες, ενώ στα βίντεοκλαμπ υπάρχουν στην XXX κατηγορία και ορισμένα Hentai.

Το Solaris (Μπόταση 6 στα Εξάρχεια) το Tilt (Ασκληπιού 37) η Fnac στο The Mall, το Jemma (Αραπάκη 52, στην Καλλιθέα) το Dojo (Όθωνος 3Β, στο Μαρούσι) καθώς και στα Μετρόπολις, μπορεί να βρει κανείς σειρές anime και manga. Προσοχή όμως! Οι τιμές στην Ελλάδα είναι αρκετά τσιμπημένες και καλύτερο είναι να προτιμήσει κανείς ξένα site όπως τα Amazon και Play.com. Ενδεικτικά μόνο αναφέρουμε ότι τη συλλογή των OVA και της ταινίας Rurouni Kenhsin , θα την πληρώσετε 80€ στο DVD shop στην Ομόνοια, ενώ στο Solaris 105€. Το ίδιο συμβαίνει και με τα manga όπου η τιμή ενός τεύχους κυμαίνεται από 12 μέχρι και 23 ευρώ.

Πολλοί οπαδοί υπάρχουν όμως, αν και οι τιμές είναι υψηλές και περιορισμένες οι τηλεοπτικές προβολές. Ο φαν της ιαπωνικής κουλτούρας ενημερώνεται, ψάχνει και αγοράζει και από το εξωτερικό. Χρησιμοποιεί το διαδίκτυο προς όφελός του, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η επαφή με την τεχνολογία καθορίζει και την ηλικία των οπαδών, καθώς αν πριν 15 χρόνια ήταν πιτσιρίκια ή έφηβοι, τώρα μιλάμε για 30αρηδες και 40αρηδες. Δεν υπάρχει ηλικία αλλά προτιμήσεις. Μπορεί να προσελκύσουν τα anime όλα τα γούστα από τα πιο αθώα μέχρι τα πιο διεστραμμένα.